“Voordeel is dat mijn broek na vandaag heel wat lichter zal zijn”

Leerzaam, een leuke sfeer, interessant en leuke mensen. Zo vatten de zeventienjarige stagiaires Kelvin en Bouke hun stage bij vervoersbedrijf Arriva samen. Een bijzondere stage, want Arriva is de eerste vervoerder die jongeren door middel van een stage kennis wil laten maken met het bedrijf.

“Wij doen mee aan een praktijkstage”, vertelt woordvoerder Roos Zevenboom van Arriva Nederland, terwijl de sneltrein richting Groningen de Friese hoofdstad uitrijdt. “Door middel van de stage leiden we jonge stewards op en willen we hen laten zien wat er in een groot en veelzijdig bedrijf als Arriva mogelijk is”. Het bedrijf vindt het belangrijk dat jonge mensen de kans krijgen om een blik in de keuken te werpen. “De leeftijden binnen ons bedrijf zijn vrij hoog, en wij vinden het belangrijk om jonge aanwas te enthousiasmeren. Als je daarmee te lang wacht dan hebben ze al een keuze gemaakt, en wellicht is die keuze dan niet voor het vak in het openbaar vervoer”.

De twee stagiaires die de afgelopen tien weken als steward in de treinen van het vervoersbedrijf te vinden waren, volgen een opleiding aan het regionaal opleidingscentrum Friese Poort in Leeuwarden. “In de eerste week van hun stage hebben we hen een theorie gedeelte aangeboden”, legt Richard van der Dam, die de twee jongens de afgelopen periode begeleidt heeft, uit. “Ze hebben precies dezelfde opleiding gekregen als die een normale steward krijgt. Dat betekent dat we ze topografische kennis hebben bijgebracht, uitleg hebben gegeven over de kaartsoorten en hoe de ov-chipkaartapparatuur werkt”.

Dat Kelvin en Bouke een bijzondere verschijning zijn in de trein valt direct op. De normale steward van Arriva is te herkennen aan een donkerblauw pak met rode stropdas. “Wij dragen een uniform dat we ook dragen als we in de schoolbanken zitten”, vertelt Bouke. “Het bestaat uit een lichtblauw bloesje met op de schouders passanten met Friese Poort daarop, donkerblauwe stropdas, donkerblauwe broek en zwarte schoenen”, vult Kelvin aan.

Terwijl het duo met een kaartknipper en een ov-chipkaartlezer in de hand langs de bankjes lopen om de reizigers te controleren vertelt Van der Dam dat hij het begeleiden ontzettend leuk heeft gevonden. “Je moet proberen in hun belevingswereld te komen, en dan begrijp je ook waarom ze bepaalde dingen doen en tot bepaalde uitspraken komen. Dus het is voor mij een leerproces en voor hen is het kijken bij ons in keuken”, vertelt de steward met een grote glimlach op zijn gezicht. Toch komt aan de stageperiode een einde. Vrijdag zijn ze namelijk voor het laatst te vinden op de trein. “Ik ga ze ontzettend missen. Ik vind het hele aardige jongens en het was ontzettend bijzonder om hen te mogen begeleiden”, vertelt Van der Dam terwijl hij naar zijn pupillen kijkt die een coupé verder de kaartjes van een ouder echtpaar controleren.

“Kijk dit vind ik dus leuk”, zegt Kelvin. “Je bent onder de mensen, je hebt leuke gesprekken en de reizigers reageren ook heel leuk op onze aanwezigheid”. In de media waren de afgelopen jaren regelmatig berichten te lezen waarin gesproken werd over mishandeling en bedreiging van conducteurs. “Zulke situaties ben ik de afgelopen weken niet tegengekomen. Mensen pakken hun kaartjes gelijk als ik er naar vraag en daarnaast denk ik dat ik me ook wel makkelijk in moeilijkere situaties kan redden”. Terwijl de laatste chipkaarten gescanned worden rijdt de rood-witte Stadler trein het station van Buitenpost binnen, waar uitgestapt wordt.

Vrijdag is het de laatste dag dat de twee jonge stagelopers op de trein zitten. Ondanks dat beide het erg jammer vinden dat het er op zit heeft het volgens Bouke ook wel weer voordelen. “Mijn broek zal na vrijdag heel wat lichter zijn, als de controleapparatuur er niet meer zo zwaar aan hangt. Nadeel is dat ik weer aan school moet gaan wennen, maar eerst ga ik genieten van de zomervakantie”. Het duo zal sowieso met een heel goed gevoel aan de vakantie beginnen. “We hebben gezien dat de twee het de afgelopen weken ontzettend goed hebben gedaan. Ze zijn met veel enthousiasme en inzet te werk gegaan en daarom hebben ze deze stageperiode glansrijk doorstaan”, zegt Roos Zevenboom. De kans dat beide tieners in de toekomst wederom als steward op een trein te vinden zijn is klein. “Mijn doel is om later politieagent te worden”, zegt Kelvin. “En ik wil later graag bij de Marechaussee gaan werken”, vertelt Bouke terwijl hij de sneltrein naar Groningen nastaart en deze langzaam opgeslokt ziet worden door de nevel die boven de Friese Wouden hangt.

Beluister hieronder de radioreportage