Jos Aartsen van het UMCG was vorig jaar de best verdienende bestuurder in de zorg van ons land. Aartsen verdiende 310 duizend euro. Dat blijkt uit onderzoek van RTL Nieuws.
Eén op de vijf bestuurders in de zorg verdient meer dan de afgesproken norm van 179 duizend euro, het salaris van een minister. Nu nog mogen de bestuurders die al een contract hadden vóór de ingang van de Wet Normering Topinkomens in 2013, meer dan de norm verdienen. Pas in 2023 overtreden zij de wet als ze dan nog boven de norm zitten.
Het kabinet besloot in 2013 iets te doen aan de hoge salarissen in de zorg. De top kreeg vier jaar de tijd om hier aan te wennen. In deze overgangsperiode mochten ze hun salaris behouden. Volgens RTL Nieuws ging een deel van de bestuurders er in deze periode nog verder op vooruit, onder wie Aartsen. Dat was alleen toegestaan als daarover vóór 2013 afspraken waren gemaakt. Het is niet duidelijk of de bestuurders die fors meer verdienden, de wet overtraden.
De vakbond FNV vindt het niet kunnen dat bestuurders in de zorg zoveel verdienen, terwijl er juist meer bezuinigd moet worden en er te weinig personeel is.
De Doperse Dis is door de ChristenUnie Groningen uitgeroepen tot Barmhartige Samaritaan van het jaar.…
De gemeenteraad van Groningen heeft met grote meerderheid een motie aangenomen waarin het kabinet wordt…
FC Groningen heeft woensdagavond verloren van AZ in het AFAS stadion in Alkmaar. De Groningers…
Een gratis lading grofvuil wegbrengen met een (elektrische) bakfiets blijft formeel gelijk aan een lading…
Het huidige busstation in Groningen moet na de verplaatsing van de bussen naar de zuidkant…
Leefomgeving staat op nummer één. Dat blijkt uit de Tienskipdag van 16 december, georganiseerd met…
Bekijk reacties
Ik ben het wel eens met de FNV dat zulke bedragen voor bestuurders in de zorg waanzin is. Maar aan de andere kant stelt de FNV in bijvoorbeeld de GGZ weer absurde looneisen die totaal niet stroken met de forse bezuinigingen en krimpende budgetten in deze sector, waardoor vooral jonge mensen ontslagen worden om aan de looneisen en secundaire arbeidsvoorwaarden binnen de CAO te kunnen voldoen. En die jonge mensen zijn de komende jaren hard nodig omdat een groot deel van de behandelaren dicht tegen de pensioenleeftijd aan zit.