Stadjer Rudo Walker presenteert een nieuwe dichtbundel, getiteld Onder ogen van de Oude Grijze.
Met deze gedichten kijkt Walker in de buik en ook over grenzen van stad en provincie; over de hoofden van de Groningers vele werelden in: Deuren van Europa, Minotaur in klei, Het tweed jasje, Een vergrijsde kroniek, Het bewindvoerders huis, Op de Europlantage e.a. Hij doet dat min of meer onder beschuttende ogen van de Martinitoren.
E.Rudo Walker (Paramaribo 1942) kwam in 1966 naar Nederland. Hij woont al met al vanaf 1970 in het noorden des lands. Sinds 2000 in stad Groningen. In 2015 verscheen zijn debuutbundel Een dag in Paramaribo e.a. Portretten.
Een van de gedichten uit de nieuwe bundel:
Een vergrijsde … kroniek
Heel even blijf ik bij die Oude Grijze staan,
zo van nabij, haar rimpels zou ik kunnen tellen.
Soms stug, soms nuchter met mij delend haar bestaan
alsof zij over haar leven niets heeft te vertellen.
Maar vol laat zij zich elk uur en halfuur gelden,
ver, ook buiten haar standplaats zeer wel te verstaan,
ja dan, dan heeft zij mij met weedom te melden
hoe het enigen, ver van dit marktplein is vergaan.
Wel, eertijds was het, zonder toeters zonder bellen,
devoot en hoopvol als ze waren; in Voorzorg* aan
de Saramacca* vloeide wanhoop in menige traan
van gezin en vele jonge vrijgezellen.
Zij waren daar het geluk achterna gegaan.
Daarover zouden velen niets meer navertellen,
overleven was voor sterke metgezellen.
In hun telgen, blijven ze daar nog voortbestaan.
