Tekort bij Voedselbank Stad Groningen

Bekijk reacties

• Op zich goed initiatief maar wellicht meer gericht en beperkt weggeven. De vraag per huishouding omlaag brengen. Ik krijg soms iets via via van wat over is. Die persoon krijgt teveel en kan geen nee zeggen. Misschien kunnen een paar de mensen die eten halen ook helpen met uitdelen, administratie en op deze wijze certificaat halen en gestimuleerd worden werk te zoeken? En goed op de grenzen letten. Het is allemaal heel goed bedoeld maar het beste voor je eigenwaarde is werk al levert hetzelfde op als een uitkering, al is het baggerwerk, t is zo goed even uit huis kletsen met collega's enz.

  • Dochter van mark rutte zeker zulke mensen als jou. je weet niet waar je over praat mensen hoeven er weinig voor te doen om in de schulden te komen en werk laat me niet lachen en er zijn mensen die niet kunnen werken die helemaal naar de kloten zijn ik heb zo. N hekel aan dat volk zoals jou

  • Kletsen met collega's?

    Misschien als je een bullshitbaan hebt; beleidsmedewerker bijvoorbeeld . Logistiek-operationele functies betekenen gewoon hard doorwerken. Functies die betekenen dat vaak je veel rare uren moet draaien, en dus niet thuis bent als je kinderen van school komen.
    Vind het belangrijker dat kinderen aandacht, liefde en opvoeding krijgen, dan dat iedereen aan het werk is. Voordat je trouwens boven toeslagengrens en armoedeval komt, moet je heel wat uren schoonmaken. Aan die uren komen is lastig omdat schoonmaken meestal voor of na kantoortijd plaatsvindt. Het is één van de redenen dat ik nooit kinderen overwogen heb. In deze zieke en perverse vorm van dat waar Adam Smith ooit over schreef, is kinderen krijgen een privilege voor rijken aan het worden. Waar vroeger een eerbiewaardige postbode gewoon een gezin kon onderhouden. Het zijn gestoorde tijden geworden. En dat niet door mensen die door (of buiten) eigen schuld in schulden zijn terechtgekomen.

    (Wel moeite met auto's die ik soms bij voedselbank geparkeerd ziet staan)

• Perfect dat mensen worden gekoppeld en gemotiveerd werk te zoeken. Proberen niet langer afhankelijk te zijn van toeslagen Ed maar zelf werk zoeken. De schuldhulpverlening is idd een drama. Maar goed dat kids zien dat ouders werken en uit dat idee komen van afhankelijkheid. Goed bezig voedselbank. Digitaal solliciteren gaat heel makkelijk bijvoorbeeld maar veel mensen weten de weg niet, maar als ze gebeld worden na digitale sollicitatie hebben ze zo een baan. Wellicht is dat een goede tip voor de voedselbank om op te zetten. Hulp bij digitaal solliciteren.

• Ik heb altijd een dubbel gevoel bij de voedselbank. Aan de ene kant goed dat er zoiets is om mensen te helpen die buiten de boot vallen.

  Aan de andere kant vind ik dat de Rijksoverheid verantwoordelijk moet zijn om deze mensen te helpen want daar betalen we belasting voor. Dus pak de vaste lasten aan: minder belastingen en btw en accijns voor de lagere inkomens.

  En nog weer aan de andere kant, veel mensen kunnen gewoon niet met geld omgaan en is het grotendeels eigen schuld omdat ze voor tegenvallers nooit reserveren en er altijd maar vanuit gaan dat de overheid wel een geldboompje heeft. En om die alles maar gratis te geven, leren ze nooit van en niet eerlijk tegenover de mensen die wel zuinig/normaal leven en reserveren voor mindere tijden.

• Ik ben het volledig met K. Vaak eens, want uit onderzoek blijkt dat voedselbank-klanten meestal laaggeletterd zijn en niet met geld kunnen omgaan. Vervolgens komen ze in de schuldsanering, en de gemeente (dus de werkenden in de stad) draait voor de hoge schulden op. Je zou moeten beginnen om de schuldsanering van 3 naar 5 jaar te verhogen. Werk is de beste garantie om uit de schulden te blijven.
  Hopelijk doet de nieuwe wethouder van Sociale Zaken, mevr. Bloemhoff, het beter dan Gijsbersen. Haal mensen uit de bijstand door persoonlijke begeleiding en verplicht solliciteren. Dat hoeft in deze GroenLinks-stad nu niet meer. Dat heeft vervolgens een aansluitende werking op paupers uit andere (strengere) gemeenten.

• Geen dochter van rutte hoor. Wel van een huisschilder! Ben jarenlang alleenstaande moeder geweest. Kwam er later achter dat ik zelfs onder armoedegrens leefde maar nooit schulden gemaakt. Gewoon meer gaan werken en samen met de crèche m'n dochter opgevoed. Liefdevol en goed gegaan! Geen superinkomen. Wel zelfstandige dochter. Later iemand geholpen met vinden baan. 50+ buitenlandse achternaam, was geestelijk ziek maar wilde graag werken. Werk gevonden. Hout- en metaal scheiden. Respect voor. Dus nee geen rutteaanhanger maar door eigen ervaring weet ik hoe je van weinig inkomen toch kunt leven zonder schulden. Ik snap dat niet iedereen het kan, door psychische problemen of verslaving bijv. , maar vindt de grenzen soms te ruim. Ben beetje harder geworden wellicht. Ik weet dat werk en liefde geven kids heel goed samengaan of juist. T is gewoon een mening van mezelf en hoor niet bij dat volk ofzo!