‘Lefier heeft zich het eigendom van het Pepergasthuis toegeëigend’

Bekijk reacties

• Wat een smerige bende, die Lefier!

• Kijk, daar tuimelt het volgende lijk uit de kast.

• Hieronder vindt u een korte analyse van de koopovereenkomst tussen de Stichting Sint Geertruids- of Pepergasthuis en de Woningbouwvereniging Volkshuisvesting d.d. 27 juli 1989.

  Twee punten van orde:

  1. Uit art. 6.1 van deze koopovereenkomst blijkt dat de voogdijstichting 40 jaren na de restauratie van het Pepergasthuis het recht van terugkoop had. Met andere woorden: deze voogdijstichting had minstens tot en met 2031 moeten blijven bestaan, gegeven het feit dat de restauratie in het jaar 1991 was voleindigd.

  Art. 6.1 luidt: “De vereniging (lees: Woningbouwvereniging Volkshuisvesting) geeft de stichting (lees: de voogdijstichting van het Pepergasthuis) het recht van koop van welk recht de stichting gebruik kan maken 40 jaar na de gemiddelde datum van gereedkomen als bedoeld in art. 1.2.” Einde citaat.

  Art. 1.2 van deze koopovereenkomst verwijst naar het begin van het aangaan van de huurovereenkomsten: “uiterlijk twee weken na de feitelijke oplevering van de restauratie door de aannemer”.

  2. Art. 6.5 luidt:
  “De vereniging mag het gekochte gedurende de sub 6.2 vermelde periode van 40 jaren uitsluitend vervreemden na vooraf gekregen toestemming van de gemeente Groningen.” Einde citaat.

  Dit recht van de gemeente Groningen om VOORAF (!) toestemming te geven of om toestemming te weigeren bestaat nog steeds. Die koopovereenkomst schept rechten en verplichtingen, lusten en lasten, die staan als een gefundeerd huis. Die periode van 40 jaar duidt op de periode tussen 1991 en 2031. De koopovereenkomst met de heer B.J. Drenth is gesloten in 2018.

  Ik heb de gemeente Groningen gewezen op dit nog steeds actuele toestemmingsrecht. De Stadsadvocaat is kenbaar niet op de hoogte gesteld van mijn indringend verzoek om van deze koopovereenkomst grondig kennis te nemen. Ik doel op de zitting van de Autoriteit Woningcorporaties van 9 december 2019.

  Ad 2

  U raadt het misschien al: de bekende Oppervoogdij van de gemeente Groningen staat in art. 6.5 van de koopovereenkomst impliciet beschreven. De koopovereenkomst is leidend; niet een besluit van de gemeenteraad in 1989 om de Oppervoogdij af te schaffen. Afspraak is afspraak. Aan gemaakte overeenkomsten, waarbij de gemeente Groningen als toezichthouder is betrokken, kan noch de gemeente noch Woningstichting Lefier Groningen zich onttrekken. Na het sluiten van de koopovereenkomst kunnen de procedures of spelregels niet eenzijdig gewijzigd worden. Mede op grond van het befaamde vertrouwensbeginsel in het privaatrecht en in het publiekrecht.

• Indien toch,Volgens mij bodenstaand gelezen toch tot verkoop mag worden overgegaan..dan dient Hr Drent van verkoop af te zien,zonder boete ,en de gemeente het te kopen.
  Buitendien moet de gemeente zeer strenge controleuitoefenenop Lefiervan onderhoud en dergelijk!

• De interim-bestuurder in kwestie is naar mijn mening niet erg sterk als het om publiek geld of publieke eigendommen gaat. Men zie ook https://www.rtvdrenthe.nl/nieuws/123998/Voormalige-raad-van-toezicht-RSG-Wolfsbos-moet-salaris-terugbetalen .
  Waarom stellen we in NL zo vaak mensen aan in dergelijke verantwoordelijke functies, die eerder door de rechter op deze manier gecorrigeerd zijn? Dat is m.i. vragen om problemen.
  Wellicht was dit niet bekend binnen de Raad van Toezicht van Lefier, ook nog niet eens ondenkbaar. Heel amateuristisch dan.

• Iets anders: hebben de woningen van het Pepergasthuis loden waterleidingen? Ik hoop van niet.

  Zie NRC-H van vandaag: https://www.nrc.nl/nieuws/2019/12/12/het-gevaar-komt-opeens-uit-de-kraan-hier-in-nederland-a3983435

  Citaat:

  "Het gebruik van lood in waterleidingen is sinds 1960 verboden. Maar in Tuindorp Buiksloot en de andere buurten in Noord staan woningen die vóór die tijd zijn neergezet. Onder sommige van die huizen liggen toevoerleidingen, die het water van het Amsterdamse waternet naar de binnenleidingen in de woningen brengen. Meerdere huizen zijn op één zo’n toevoerleiding aangesloten. Die zijn in sommige gevallen nooit vervangen – dat is niet verplicht – en zijn van origine van lood." Einde citaat.

  Van een huurster van het Pepergasthuis hoorde ik deze week dat de ramen van de hofjeswoningen van het begin van de vorige eeuw zijn. Nodig is: dubbele beglazing. Mogelijk nieuwe kozijnen. Aan woningisolatie valt nog veel te verbeteren, waaronder ook vloerisolatie.

• Artikel 6.1 van de koopovereenkomst uit 1989 luidt: “De vereniging (Woningbouwvereniging Volkshuisvesting, de voorloper van Lefier) geeft de stichting (Stichting St Geertruidsgasthuis) het recht van koop van welk recht de stichting gebruik kan maken 40 jaar na de gemiddelde datum van gereedkomen als bedoeld in artikel 1.2.”

  Dit impliceert dat gedurende 40 jaar na de datum van gereedkomen de stichting St Geertruidsgasthuis moet blijven bestaan. Het opheffen van deze stichting door Lefier middels een fusie is daarom mijns inziens een onrechtmatige daad. Temeer omdat Lefier helemaal geen reden had om deze stichting op te heffen, behalve om zich het juridische eigendom van het Pepergasthuis toe te eigenen.

• Laten ze de dingen doen, die ze moeten doen.

  Zorg dat je eerst bij de mensen die huur betalen de boel repareert.
  Fix huur ontvangen per maand maar wa t doen ho maar.

• # Bianca " Dingen doen die ze moeten doen".......

  ....... zoals een fout geïnstalleerde ziekmakende balansventilatie na klachten meteen vervangen en niet pas na 23 jaar , of 12 jaar oude, fout geïnstalleerde overlast gevende afgeschreven cv-ketels nog 8 jaar willen laten zitten omdat er een 20 jarig onderhoudscontract bij de Energiewacht is geritseld, en de huurders te maken zullen krijgen met toenemende storingen en geluidsoverlast en opdraaien voor toenemend energieverbruik !
  N.B. Essent, de eigenaar van de Energiewacht, gaat uit van een levensduur van 12 jaar !
  Lefier geeft intussen niet aan wat ze aan energiebesparing in onze wijk wil gaan doen.

• Dat Lefier - via diverse falende fusies - het gehele complex in handen heeft gekregen is overduidelijk.

  Op exact dezelfde wijze is - door het ZWAAR FALEN van de HUIDIGE Kerkbestuur - er een grote historische ramp gaande bij de A-Kerk en het A-KERKHOF.

  Net als bij het Pepergasthuis verpatsen de HUIDIGE POLITIEK en het HUIDIGE KERKBESTUUR
  – door de Bomensloop en de plantenbakken ellende –
  het historische A-KERHOF (want de botten en geraamtes liggen er nog!).
  TOT DE ZOVEELSTE: HORECA VERBLIJFSPLEK.

  Op volkomen onterechte gronden.
  PUUR omdat dat het HUIDIGE KERKBESTUUR zich laat overdonderen.
  Bij een goed Kerkbestuur was dat niet gelukt.
  Want deze horeca-verblijfsplannen zijn COMPLEET strijdig met de daar – nu nog geldende – al 100 jaar oude erfpacht!

  Zelfs de toestemming tot Bomenkap van het Kerkbestuur: ontbreekt!
  Terwijl de regels zo zijn: dat ALLE EIGENAREN ALTIJD toestemming moeten geven.
  https://gemeente.groningen.nl/kapvergunning-aanvragen

  Bovendien FALEN B&W, 3 Groninger rechters en de STAB: ZWAAR bij deze kap en deze plannen.
  De kap is door hen – doelbewust – NIET getoetst op het APVG criterium: DWINGENDE REDEN.

  http://decentrale.regelgeving.overheid.nl/cvdr/xhtmloutput/Historie/Groningen%20(Gr)/CVDR448723/CVDR448723_1.html
  ARTIKEL 2 LID 7. Het college toetst voor het criterium ‘dringende reden’ de volgende aspecten:
  a. ruimtelijke ontwikkeling;

  Na jaren van inzet voor de stad Groningen - maar vooral wegens het mij opgelegde ambtenarenverbod, dat a.s. 22 november 2019 al weer 10 jaar duurt - heb ik besloten dat ik stop.

  Ik wens iedereen het allerbeste.

  Mevrouw Kiki