Directeur Nijestee nodigt boze huurder uit om samen brief naar minister te schrijven

U heeft gelijk, wij maken ons bij Nijestee inderdaad zorgen over de vraag of onze huurders de huur nog wel kunnen opbrengen. De huren, en ook de energielasten, zijn de afgelopen jaren harder gestegen dan de inkomens. Dat is steeds meer gaan knellen. En nu hebben we ook nog de Coronacrisis, waardoor bijvoorbeeld ZZP-ers hun inkomsten zien dalen. Hetzelfde geldt voor studenten met bijbaantjes, vaak in de horeca. Dus wij willen wij helpen, en bieden dat ook aan, zoals u in mijn blog ook las.

Maar hoe? We moeten kiezen. De titel daarvan ‘het geld groeit ons op de rug’ doelt op het punt dat wij iedere euro maar één keer kunnen uitgeven. Dus, gaan we huren niet verhogen of zelfs verlagen? Voor iedereen, of alleen voor sommigen? Wie wel dan, en wie niet? Of moeten we juist inzetten op verduurzaming, om de energielasten te beperken en de CO2 uitstoot te beperken? Of, inzetten op zoveel mogelijk nieuwbouw? Dat moet een verantwoorde keuze zijn, want het geld van Nijestee is maatschappelijk geld, opgebracht door álle huurders.

Een verantwoorde keuze betekent ook dat we dat niet alleen en op eigen houtje doen. We maken die keuze samen met de vertegenwoordigers van onze huurders en met de gemeente in de ‘prestatieafspraken’ en inderdaad ook landelijk, in Aedes verband, met de Woonbond.

Voor Nijestee is nieuwbouw nu een speerpunt: in Groningen acht jaar op de wachtlijst voor een sociale eengezinswoning en studenten in tenten staan symbool voor het belang daarvan. Dat is ook de strekking van mijn blog en één van de headlines van de nieuwe woonvisie van de gemeente: ‘Bouwen, bouwen, bouwen’. Maar er zijn een paar keiharde randvoorwaarden: de
afspraken nakomen over verduurzaming bijvoorbeeld, maar zeker ook betaalbaarheid.

Onze woningen moeten betaalbaar zijn voor de doelgroep. Dat betekent het overgrote deel van ons aanbod sociale  huurwoningen moet zijn, en dat de huur in principe onder de huurtoeslaggrens moet blijven. Wij vinden dat de huurprijs verder vooral af moet hangen van de kwaliteit van de woning. Een nieuwe, grote, goed geïsoleerde eengezinswoning mag meer kosten dan een kleine, versleten bovenwoning. Het is ook mooi dat die verschillen er zijn, dan valt er wat te kiezen voor onze huurders.

Moeten wij vervolgens bij de vaststelling van de huur, of de verhoging daarvan, ook rekening houden met het inkomen van de huurder? Wij vinden van niet en hebben dat nooit gedaan. Privacy weegt zwaar, we kunnen het  niet controleren, en vinden bovendien dat inkomen een zaak is van de overheid, niet van ons. De Rijksoverheid geeft inkomensbeleid vorm, onder andere via belasting en huurtoeslag, de gemeente heeft aanvullend armoedebeleid. De Woonbond zat ook op deze lijn, en heeft om deze redenen tegen inkomensafhankelijke huurverhoging geprocedeerd. In het sociaal huurakkoord is dit nu opeens wel opgedoken. Ik snap dat wel: huurders zitten steeds vaker financieel in de knel. Maar ik denk niet dat wij corporaties dat,
met geld van onze huurders, op deze manier moeten oplossen. Dat hoeft ook niet: het Sociaal huurakkoord biedt de ruimte voor andere afspraken op lokaal niveau. Wij vinden op dit punt onze Participatieraad aan onze zijde.

Wat kunnen wij dan voor u doen, als u als onze huurder financieel te krap komt te zitten? Zoals u zelf ook schrijft, wij helpen met de voorzieningenwijzer, die een huurder vaak honderden euro’s per jaar oplevert. Wij kunnen soms de energielasten van de woning omlaag brengen door bijvoorbeeld zonnepanelen te plaatsen. Wij kunnen soms helpen met ‘doorstroming’: u een weliswaar kleinere, maar ook goedkopere woning bieden. Wij bieden keuze. Bij een acuut financieel probleem, zoals bijvoorbeeld nu door de Coronacrisis kan ontstaan, kan een afspraak over uitgestelde of gespreide betaling helpen.

Wat we uiteindelijk willen, net als u, is voldoende sociale huurwoningen voor iedereen, van goede kwaliteit, met lage energielasten en een betaalbare huur. Wat bepaald niet helpt is dat we voor sociale huurwoningen de verhuurderheffing, een vette extra belasting betalen. Vandaar mijn aanbod aan de minister om die af te schaffen en het voordeel gelijk te verdelen over
nieuwbouw en huurverlaging.

Het is geenszins mijn bedoeling geweest om u of andere huurders als onderhandelingstroef te gebruiken. Als dat zo overgekomen is, mijn excuses daarvoor. Ik zou juist als huurders en sociale verhuurders willen ophouden naar elkaar te wijzen, en juist samen de druk om de verhuurderheffing af te schaffen willen vergroten.

Zullen we de volgende keer samen een brief aan de minister schrijven?

Met vriendelijke groet,
Pieter Bregman
Algemeen directeur – bestuurder van Nijestee