Op 4 mei, op de Nationale Dodenherdenkingsdag, herdenken we de slachtoffers uit de Tweede Wereldoorlog en uit recentere militaire conflicten. Eén van de mensen die we herdenken is Jan Postema uit Groningen.
“Het was op 3 mei 1943”, vertelt Ella Postema. “Mijn vader werd neergeschoten op de Grote Markt door de Duitse bezetter. Zijn lichaam zou urenlang op de Markt blijven liggen. Als boodschap aan de Stadjers.” De aanleiding voor het neerschieten van Postema voert terug naar een maand eerder. “In april 1943 riep Friedrich Christiansen, de Wehrmachtsbefehlshaber in den Niederlanden, de Nederlandse militairen die in mei 1940 gevochten hadden tegen de Duitse troepen, op zich te melden voor krijgsgevangenschap in Duitsland.”
“De Duitsers waren furieus”
Die oproep sloeg in als een bom. Vanuit Londen werd er door de Nederlandse regering gereageerd met een manifest dat opriep tot staken. “Op het landbouwbedrijf van mijn vader werd, net als op zoveel andere plaatsen in het noorden en oosten van het land, vervolgens gestaakt. De Duitsers pikten dit niet en startten een vergeldingsactie. Op 3 mei werd mijn vader, net als een aantal andere belangrijke inwoners opgepakt en naar het Scholtenhuis gebracht. Na een vluchtpoging werd hij op de Grote Markt neergeschoten.”
“Vrijheid is geen vanzelfsprekendheid”
“Waar ik aan denk op 4 mei tijdens de twee minuten stilte? Dan denk ik natuurlijk aan mijn vader. Maar ook aan alle andere slachtoffers die voor onze vrijheid hebben gevochten en hun leven hebben gegeven. Dankzij al deze mensen kunnen wij nu leven in een vrij land en moeten we ons realiseren dat vrijheid helemaal geen vanzelfsprekendheid is.”
Beluister hier het interview met Ella Postema dat verslaggever Sebastiaan Scheffer in 2012 met haar opnam:
