Irene Mostert concludeert, in haar proefschrift voor promotie aan de RUG, dat een te kritische houding negatieve gevolgen kan hebben voor individuele commissarissen. Het schaadt hun adviseursrol, leidt mogelijk tot een gespannen relatie met het te controleren bestuur en kan de status en werktevredenheid van commissarissen ernstig aantasten.
Na de financiële crisis van 2008 en recente schandalen in het bankwezen is de dominante gedachte bij wetenschappers en journalisten dat leden van een raad van commissarissen niet kritisch genoeg kunnen zijn jegens de bestuurders op wie zij toezicht houden.
Als RvC’s negatiever zijn over het functioneren van het bestuur dan bestuurders zelf, kan dit voor emotionele spanningen zorgen. Deze spanningen treden met name op als zowel de RvB als de RvC voornamelijk uit mannen bestaan, concludeert Mostert. Zij stelt ook vast dat het uiten van meningsverschillen met de directeur ervoor kan zorgen dat een commissaris aanzien verliest in de ogen van zijn of haar medecommissarissen. Commissarissen kiezen dan minder vaak voor een tweede termijn.
