Met de neus in de boter vallen. Dat is van toepassing op voormalig OOG Tv-medewerkster Elin Stil. Afgelopen vrijdag maakte ze haar debuut als nieuwslezer voor het ANP, toevallig op de dag dat het kabinet viel.
Hoi Elin! Hoe kijk je terug op de eerste dag dat je het nieuws voor het ANP mocht lezen?
“Ja, het was echt niet normaal joh. De bulletins die we bij het ANP lezen worden voornamelijk uitgezonden door de commerciële radiostations. Dan moet je denken aan BNR Nieuwsradio en Sublime. Ik heb vrijdag zoveel berichten gekregen van mensen die mij op de radio gehoord hebben. Het leek wel alsof ik jarig was. Echt super!”
Was je van tevoren ook zenuwachtig?
“Nee, dat viel wel mee. Het was meer een soort van gezonde spanning. Wel had ik in de nacht voorafgaand wat slecht geslapen. Maar het is natuurlijk niet voor het eerst dat ik te horen ben op een landelijk station. Tijdens mijn opleiding journalistiek kwam ik bij Radio 10 terecht waarbij ik een hele tijd nieuwslezer ben geweest bij het programma Somertijd. Nu zit ik bij het ANP. En ik moet ook eerlijk zeggen dat de begeleiding er super is. De afgelopen periode heb ik verschillende schaduwbulletins gelezen, dus afgelopen vrijdag voelde het best al wel vertrouwd.”
En dan op de dag beginnen dat het kabinet valt ….
“Haha ja. Maar weet je. Ik baalde wel een beetje. Ik liep het gebouw in Den Haag binnen toen ik de pushmelding kreeg dat het kabinet was gevallen. Mijn dienst begon om 13.45 uur waarbij je het eerste bulletin om 15.00 uur leest. Dus de nieuws van de val miste ik net. En om het verhaal nog mooier te maken. Eigenlijk zou ik vorige week al beginnen met nieuwslezen. Dat was op de dag dat het Capitool in Amerika werd bestormd. Alleen kon dat toen niet doorgaan omdat er technische problemen waren. Dus ik viste eigenlijk twee keer achter het net, haha.”
Voelt dat ook zo dat je dan achter het net vist?
“Nee hoor. Maar het was natuurlijk mooi geweest als ik tijdens mijn allereerste bulletin melding had kunnen maken van iets dat we in de moderne democratie niet eerder hebben gezien, een bestorming van zo’n gebouw. Toen dacht ik nog: er is niets wat dit nog kan overtreffen. En toen kwam de val van het kabinet. Het eigenlijke nieuws van de val van het kabinet viel dan buiten mijn dienst, maar er gebeurt zoveel meer. Minister Eric Wiebes die bekend maakt zich terug te trekken, de reacties van de oppositie. Dat is ook waarom ik voor de radio werk. Nieuws wordt constant ververst, en je kunt dat gelijk op de radio brengen. Het is zo snel en dynamisch.”
Momenteel werk je bij het ANP. Maar indertijd is je carrière begonnen bij OOG hè?
“Ja! Ik was veertien jaar. Ik was scholier op het CSG Augustinus en we kregen de opdracht om een maatschappelijke stage te lopen. Ik kwam toen bij OOG terecht en heb daar toen een prachtige tijd gehad waarbij ik van alles heb mogen doen en heb mogen uitproberen. De eerste reportage die ik mocht maken had te maken met het luiden van kerkklokken. Dat zijn van die dingen die je nooit weer vergeet. Dat was ook het moment dat ik dacht: dit werk wil ik gaan doen, dit maakt mij gelukkig. Dus tegen alle scholen die overwegen om de maatschappelijke stage uit hun programma te halen zou ik willen zeggen; doe het niet, blijf het aanbieden. Het is zo leerzaam.”
Denk je nog wel eens aan OOG?
“Oh zeer zeker! Ik kom ook nog regelmatig in Groningen. Mijn ouders wonen er nog en ook mijn beste vriendinnetje woont er. Sterker nog, ik ga zo direct ook weer naar Groningen. En als ik dan uit de trein op het Hoofdstation stap dan heb ik echt het gevoel van weer thuis zijn. Maar ook tijdens mijn werk vergeet ik Groningen niet. Behalve voor het ANP werk ik ook voor Hart van Nederland. Ik bezoek de website van OOG TV regelmatig of we daar misschien ook onderwerpen zien die we kunnen gebruiken. Dus de band is er nog zeker.”
De vraag ligt misschien wat voor de hand, maar wat zou je in de toekomst nog eens willen bereiken?
“Weet je. Toen ik als vrijwilliger bij OOG actief was dacht ik, wat zou het mooi zijn als ik later bij het landelijke nieuws zou kunnen werken. Dat ik dat een aantal jaren later al zou bereiken had ik nooit durven dromen. Nu werk ik bij het ANP en Hart van Nederland. En het is super. Ik voel me ontzettend gelukkig, en natuurlijk wil ik me altijd verder blijven ontwikkelen. Maar voorlopig is het goed zo.”
