“De 556 van Arriva terugbrengen in oude staat om daarmee een stukje historie te bewaren”

Een oude stadsbus van Arriva terugbrengen in de staat hoe het voertuig in 2004 door Stad reed. Dat is waar ze bij Openbaar Vervoer Collectie Nederland druk mee zijn.

“Eigenlijk is een lang gekoesterde wens in vervulling gegaan”, vertelt Sven Hesse. “Als we het over historisch materieel hebben dan hebben we het bijvoorbeeld al snel over de GADO-bussen die indertijd in Groningen reden. Maar er is meer. Toen Qbuzz in december 2009 het busvervoer in Groningen en Drenthe overnam verdween Arriva. En met het verdwijnen van Arriva verdween ook dat wagenpark. Voor mij is het altijd een wens geweest om iets uit die tijd, uit dat Arriva-tijdperk, te kunnen bewaren. En dat is de 556 geworden.”

Een bus op de kop tikken. Hoe doe je dat precies?
“Het doel was helder: iets uit die tijd bewaren. Wat je dan gaat doen is websites in de gaten houden. Er rijdt namelijk nog het één en ander rond en als er iets te koop wordt gezet dan gaat dat altijd via bepaalde kanalen. Al redelijk snel kregen we twee gelede bussen uit de 7800-serie in het oog. Maar deze bussen vielen af omdat een gelede bus, dat is een harmonicabus, veel ruimte inneemt en daarmee lastig is om te parkeren. Uiteindelijk viel ons oog op de 556. Deze stond op Terschelling en was niet meer in gebruik omdat het voertuig niet meer aan de eisen van de concessie voldeed. Het is een wat kleinere bus, een Mercedes-Benz Citaro.”

Ik heb begrepen dat deze bus sinds 2010 op Terschelling reed. Daarvoor heeft het voertuig dus dienst gedaan in de stad?
“Klopt. In 2004 is de bus gloednieuw geleverd aan Arriva en is toen ingezet in Groningen. Op dit moment proberen we te achterhalen waar het voertuig in al die jaren zoal geweest is, want er zijn nogal wat onduidelijkheden. We weten bijvoorbeeld dat het voertuig in 2006 Groningen tijdelijk verlaten heeft om voor een bepaalde periode dienst te doen als stadsbus in Maastricht. Daarna is de bus weer naar Groningen gekomen. Maar we vermoeden dat het voertuig ook in de regio Dordrecht actief is geweest. In de software van de lijnfilm, waarmee de bestemming op de bus wordt weergegeven, komen we diverse bestemmingen uit die omgeving tegen. Dus mensen die ons opheldering kunnen geven over de historie van het voertuig, daar komen we graag mee in contact.”

En momenteel wordt er druk gewerkt aan de bus …
“Ja. Overigens alle complimenten voor het OVCN. Zonder hen was deze aankoop nooit mogelijk geweest. En inderdaad, we willen de bus terugbrengen in de staat van hoe die in 2004 was. We hebben onlangs alle Terschelling-bestickering er af gehaald en binnenkort gaan we de bus spuiten in de kleuren van 2004. Maar er moet meer gebeuren. We hebben een lekkage in het dak ontdekt en ook de bedkleding van de stoelen achter in de bus is niet meer helemaal super. Met de roestvorming valt het gelukkig mee. Wat we gaan doen is eigenlijk het hele voertuig binnenste buiten keren en we hebben geen idee wat we nog meer tegen gaan komen. Maar ik vermoed dat we nog wel even bezig zijn.”

Als de bus helemaal klaar is. Wat willen jullie er dan mee gaan doen?
“Wij zijn niet een museum dat bezocht kan worden. Eigenlijk kun je ons het beste beschouwen als een rijdend museum. De bedoeling is dat dit voertuig weer op de weg komt om er excursies mee te gaan doen. Wanneer deze bus op de weg komt, dat is nog onzeker en hangt volledig van de renovatie af hoeveel tijd dat gaat kosten.”

Tot slot. De lezers zullen tot nu toe misschien gedacht hebben dat je een gepensioneerde busliefhebber bent die al zijn tijd in deze hobby steekt, maar niets is minder waar hè?
“Haha. Ik ben inderdaad 22 jaar oud. In het dagelijks leven ben ik buschauffeur van beroep in Groningen. Mijn eerste rit reed ik 2,5 jaar geleden. Bussen zijn altijd mijn lust en mijn leven geweest. Het is een prachtig beroep omdat je het in kunt vullen zoals jij het wilt. Als je machinist op een trein bent en er ligt een boom over het spoor dan kun je er niet even om heen. Als ik te maken krijg met een afgesloten straat dan rijd ik een blokkie om. Het is echt het mooiste werk dat er is. En dat gaat in mijn vrije tijd door. Ik zou ook wat aan de waterkant kunnen gaan zitten, maar dit is veel leuker.”