Sneeuw, nattigheid en koude zijn normaliter geen redenen tot feest bij de golfclub in Glimmen. Een balletje slaan is dan immers uitgesloten. Het pak sneeuw dat er nu ligt is echter zo dik, dat zich een deur heeft geopend naar een wereld vol langlaufwinterpret.
‘Ik werk hier nu zes jaar. Zo’n enorm pak sneeuw heb ik nog niet eerder meegemaakt’, vertelt Christel Leemhuis van de golfclub. Het plan van de loipe, een langlaufroute op de golfbaan, was een jaar of tien geleden al ontstaan. Nu de laag sneeuw op de baan dik genoeg is, kon het eindelijk worden uitgevoerd.
Fantastisch leuk
Ongeveer veertig clubleden hebben tot nu toe een gokje gewaagd, schuifelend op smalle skilatjes, over een terrein waar ze anders altijd een balletje slaan. Is dat geen vreemde ervaring? ‘Nee, het is fantastisch leuk. We willen nog een keer voordat het gaat dooien. Straks een chocolademelk en dan is het helemaal wintersport’, zegt lid Margareth Koppes met een lach op haar gezicht.
Maar golfen en langlaufen, dat zijn twee vakken apart. Als we lid Ruthy van Dijk-Mackay mogen geloven is dat niet zo’n probleem. ‘Je moet je goed concentreren en je gewicht naar voren houden. Niet aan andere dingen denken, behalve aan je ski’s. Dan lukt het wel.’ Bovendien is het terrein vrij egaal, dus geschikt voor de beginnende langlaufer.
Schade aan het gras?
Op sommige plaatsen is de sneeuw verdwenen en schuren de langlauflatjes kleine stukjes gras kapot. Harm de Vries, baanonderhouder, is er koeltjes onder: ‘Dat valt allemaal wel mee. Dat is het voordeel van gras he, het groeit wel weer aan.’ Bovendien gaat de loipe niet over de greens, de kortste en kwetsbaarste stukken gras.
Hoe lang ze in Glimmen nog kunnen genieten van de winterpret is handen van de weergoden. ‘Zolang er sneeuw ligt en die sneeuw is door de vorst goed hard en bevroren, kan je er prima overheen’, aldus De Vries.
Praktische tip van de verslaggever: mocht je ook nog een rondje gaan maken, laat je hippe sneaker thuis. De baan is glad. En je lijf wordt snel koud na een duikeling in de sneeuw.
