Le petit théâtre: “Iedere keer als er een rekening op de mat valt gaat mijn hart tekeer”

De coronacrisis raakt iedereen. Met name de evenementensector. Le petit théâtre op het CiBoGa-terrein, dat onder de stichting Lekker Leven valt, is al sinds vorig jaar maart vrijwel helemaal gesloten. Toch blijft Sharon Doelwijt optimistisch.

Hoi Sharon! Hoe gaat het?
“We leven nog en we zijn niet ziek. Maar het is wel pittig. Sinds vorig jaar maart zijn we eigenlijk al dicht. In de zomer zijn we wel een klein beetje open geweest. We proberen ons er door heen te slaan. Financieel is het zwaar, maar aan de andere kant vind ik het ook belangrijk om te kijken naar de mooie dingen die er gebeuren. Er zijn bijvoorbeeld zoveel mensen die ons steunen met donaties, of die gewoon vragen hoe het gaat. En daarnaast wil ik onze verhuizing even noemen. Afgelopen zomer zijn we verhuisd naar het Regulateurshuisje op het CiBoGa-terrein. Echt een fantastische plek waar we heel blij mee zijn. Soms vraag ik me wel eens af, hoe hebben we dat toch allemaal kunnen doen?”

Maar financieel is het dus zwaar?
“Ja. Ik ben iemand die vooral mooie dingen wil organiseren. Maar door deze hele coronasituatie ben ik meer een soort van business-controller geworden. Werken met cijfertjes is ook niet mijn sterkste kant. In november en december zag ik het ook niet meer zitten. Ik had het gevoel tegen een depressie aan te zitten. Inkomsten zijn er niet, terwijl de uitgaven er wel zijn. Denk aan de huurlasten maar ook aan andere vaste kosten. Iedere keer als er een rekening op de mat viel dan voelde ik mijn hart in mijn keel bonken. En het was ook dubbel. Er komen hele mooie donaties binnen. Op een dag werd er 150 euro geschonken, en een paar uur later was het geld weer weg om er de vaste lasten mee te betalen. Ik moet bij iedere cent die ik nu uitgeef ontzettend goed nadenken. Op dit moment ben ik overigens positiever, ik heb nu het gevoel ‘we gaan er voor’.

Door het kabinet zijn er allemaal steunmaatregelen opgezet. Maak je daar gebruik van?
“Dit is precies de gedachte die veel mensen hebben. En ik snap dat wel. Bij iedere persconferentie komt het aan het licht. Dat er tegemoetkomingen zijn. De samenleving denkt dat ik overal maar geld vandaan kan halen om te overleven, maar dat is niet zo. Ik krijg wel iets aan tvl en now, maar dat is heel weinig. Ik heb al zelfs een deel van het bedrag terug moeten betalen. Ook recht op culturele subsidies heb ik niet, omdat ik daarvoor te klein ben. Het is heel zuur.”

Toch probeer je door middel van initiatieven omzet te genereren …
“Klopt. Op vrijdag verkopen we eten. Er wordt dan eten gemaakt dat mensen af kunnen halen. En dat is een groot succes. Daarnaast hebben we de afgelopen periode meegedaan aan de Stadswandeling 050. Dit was een wandelroute die langs verschillende horecagelegenheden en bedrijven voerde, waar ik leuke inkomsten mee genereerde. Maar helaas mag dat niet meer. En vandaag ben ik 150 tasjes met lekkernijen aan het vullen voor een middelbare school in Haren. Het houdt mij bezig en het levert inkomsten op. En dat is mooi, maar ondertussen weet ik dat ik begin april de huurkosten moet betalen. Kosten waarvan ik nu nog niet weet hoe ik ze ga betalen. Qua gevoel voel ik me soms een adhd’er. Dan ben je low, dan weer high. Heel gek.”

En je bent bezig met een YouTube-kanaal …
“Ja, dat klopt. Ik ben bezig om dat op te zetten. De bedoeling is dat ik in deze uitzendingen twee mensen ga uitnodigen. Dit zullen kleine ondernemers zijn. Met hen wil ik gaan praten over de positieve dingen die zij ervaren. Het zal dus niet direct over corona gaan. De uitzending zal aangevuld worden met livemuziek en interviewtjes. Mensen kunnen thuis via een stream meekijken en kunnen Petitenaar worden. Voor een bedrag van 2,50 euro per maand worden ze lid. Op deze manier denk ik een basis te kunnen maken. Een financiële basis waarbij ik niet meer afhankelijk ben van subsidies.”

Je hebt het over mooie verhalen. Je hebt zelf ook een mooi verhaal hè?
“Ja! Ik vertelde al dat we afgelopen zomer verhuisd zijn naar deze mooie plek. Het is een prachtig mooi en hoog gebouw. Omdat het zo hoog is willen we er een entresol in bouwen, een soort tussenverdieping. Alleen, door de coronacrisis is er geen bank te vinden die dat wil financieren. Toevallig wordt er naast ons gebouw gewerkt aan de realisatie van De Kunstwerf. Op die manier zijn we in contact gekomen met bouwbedrijf Geveke. We hebben de stoute schoenen aangetrokken, hebben een mail gestuurd en een week later zaten we bij de directeur van Geveke op zijn kantoor. En zij gaan het gewoon voor ons realiseren! Super hè? We gaan het straks ook de Geveke-lounch noemen.”

Je klinkt heel positief …
“Haha ja. En dat wil ik ook zijn, maar het lukt niet altijd. Je kunt naar de persconferenties van premier Rutte (VVD) kijken waardoor je het gevoel hebt van een never ending story. Maar je kunt ook kijken naar de mogelijkheden. Wat dat betreft kijk ik ook met bewondering naar IJsland en Finland, waar de mensen veel meer in mogelijkheden denken. In Nederland is het als de samenleving vastgeroest, een 9 to 5-mentaliteit. En persoonlijk vind ik dat niet meer van deze tijd.”

Meer informatie over het Le petit théâtre is te vinden op deze website. Meer informatie over de Petitenaar is hier te vinden.