“Negentien jaar zat ik in het Platformtheater en ineens is het er niet meer”

Hans Kaldeway maakte de afgelopen 19 jaar gebruik van een ruimte in het Platformtheater. In januari kreeg hij te horen dat dit stopte. Wat volgde was een zoektocht naar een nieuwe plek, maar dat was niet zo makkelijk.

“Ik huurde samen met mijn vrouw een ruimte in het gebouw”, vertelt Kaldeway. “Ik gebruikte het voor mijn muzikale activiteiten. Ik had er een kantoor waar ik mijn arrangementen uitwerkte, we repeteerden er met verschillende groepen en ook maakte ik daar mijn opnames. Ik had er een opnamelocatie. Mijn vrouw gebruikte de ruimte als atelier voor haar teken- en schildercursussen. Eigenlijk ging dat heel goed. Het was een prachtige plek, vlakbij de binnenstad, waar we het echt naar onze zin hadden. We wilden er ook helemaal niet weg, tot het nieuws in januari kwam dat het Platformtheater stopt. En natuurlijk hou je daar in je onderbewustzijn rekening mee dat zoiets kan gebeuren. Je ziet dat het in de sector niet goed gaat. Dat was ook wel de angst, dat we meegezogen zouden worden in een faillissement. Gelukkig is het zover niet gekomen, hoewel het resultaat beide keren hetzelfde is: we hebben geen locatie meer.”

Voorkomen van faillissement
Kaldeway kan het wel een beetje begrijpen. “Het Platformtheater ontving haar inkomsten uit zalenverhuur en via de horeca in het pand. Sinds vorig jaar maart hebben ze vrijwel niks meer kunnen doen. In de zomer heeft men met beperkingen nog wat aan kunnen bieden, maar sinds de herfst zit alles weer helemaal op slot. Dat heeft geleid tot een enorme terugval in inkomsten. En dan ga je interen op de reserves. Begin dit jaar werd de nood te hoog. Ik heb begrepen dat de kosten teveel opliepen en dat er totaal geen perspectief was. Om een faillissement te voorkomen heeft men besloten om zelf de stekker er uit te trekken.”

Voormalige Suikerunieterrein
Voor Kaldeway betekende het op zoek naar een nieuwe ruimte. “Ik heb van alles geprobeerd. Maar zodra mensen in de gaten kregen dat het met muziek te maken had, was toch vaak het geluid dat men dat liever niet had. Ik heb contact gezocht met de gemeente. Daar stonden ze echt met hun oren te klapperen dat het Platformtheater is gevallen. Zij adviseerden mij om maar met Carex contact te zoeken. Uiteindelijk ben ik met behulp van mijn eigen netwerk op het oude Suikerunieterrein terecht gekomen. Het is een tijdelijke plek want over negen jaar willen ze daar starten met woningbouw. Maar het is in ieder geval een plek waar ik verder kan.”

Geluidsdempende maatregelen
Of het oude Suikerunieterrein ook ideaal is moet blijken. “Ik werk met muziek en ik werk met opnames. Het is dan belangrijk dat het stil is, dat je geen last hebt van externe factoren. We weten dat de trein naar Leeuwarden langs het terrein raast, dus we moeten kijken wat daar de effecten van zijn. We gaan in ieder geval met geluidsdempende maatregelen alles zo goed mogelijk proberen in te richten. Maar ik ben allang blij dat ik in ieder geval weer iets kan.”