Acht studenten van Minerva zijn begin maart begonnen met het portretteren van bewoners van de Korrewegwijk. Volgens Herman van Hoogdalem is het doel om de bewoners in de wijk dichter bij elkaar brengen.
Hoi Herman! Hoe is het idee precies ontstaan?
“Eigenlijk zijn er een aantal aanleidingen. In de Korreweg hebben we ieder jaar het festival Korrezon. Dit leek eerst niet door te kunnen gaan, maar daarvan zeiden we, dat is toch te gek dat dat niet kan. We moeten iets bedenken dat we toch iets kunnen doen. Een tweede aanleiding was een wandeling door de wijk. Bij deze wandeling konden deelnemers kunst bewonderen achter de ramen van verschillende woningen. Dat was een groot succes. Het portretteren van bewoners stond ook al op de rol. Studenten van Minerva zijn in het Odensehuis geweest, een inloophuis voor mensen met dementie. Daar hebben de studenten ontmoetingen gehad, waarbij we zagen dat het portretteren een mooie manier is om in contact te komen. Dat wordt in dit project nu breder opgezet.”
Want er gaan verschillende mensen geportretteerd worden op verschillende locaties hè?
“Klopt. Het gaat om acht studenten die in totaal tachtig bewoners gaan portretteren. En dat gebeurt op verschillende plekken. Bijvoorbeeld in het Floreshuis, Vrouwencentrum Jasmijn, de Moskee, Het Groenhuis en ook in Stee in Stad, het hotel in de wijk. De mensen die geportretteerd worden kunnen een link hebben met het gebouw. Zo weet ik dat een contactpersoon van de moskee nu geportretteerd wordt en ook een medewerker van het hotel. Maar we hebben tegen de studenten gezegd om ook goed om hen heen te kijken. Stel dat ze iemand tegenkomen die volgens hen zich voor het project leent, om dan ook absoluut deze persoon op het doek te vereeuwigen.”
Maar het is niet alleen portretteren …
“Nee, inderdaad. Als je geportretteerd wordt dan is dat ook een heel mooi moment om met elkaar in gesprek te gaan. Er ontstaan dus gesprekken tussen de student en de gast. Deze verhalen van de bewoners gaan we samen met de portretten tentoonstellen in het Floreshuis. Wij hopen dat dit project dan ook bijdraagt in het met elkaar in contact komen. Want door de portretten en verhalen worden wijkbewoners zichtbaar. We krijgen in ieder geval al hele positieve reacties teruggekoppeld. De moskee heeft bijvoorbeeld laten weten blij te zijn met de verbinding die er ontstaat.”
Blijven de portretten voor eeuwig in het Floreshuis hangen?
“Nee. Na verloop van tijd mogen de mensen die geportretteerd zijn het kunstwerk mee naar huis nemen. Dan kunnen ze er thuis een mooi plekje voor zoeken. Ook gaat er nog een boekje verschijnen met een selectie van de portretten en verhalen. We zullen daar niet alle tachtig portretten in op kunnen nemen, maar wel een deel. De realisatie van dit boekje wordt mogelijk gemaakt door de Postcodeloterij Buurtfonds. Begin maart is het project gestart en het duurt tot begin juni. En de eerste resultaten zijn toch wel fantastisch om te zien.”
