De coronacrisis raakt iedereen. Bijvoorbeeld de Gruno’s Postharmonie. Voorzitter Johan Zaagman vertelt dat men sinds afgelopen september al niet meer gerepeteerd heeft.
Hoi Johan! Hoe gaat het?
“Met de Gruno’s Postharmonie gaat het op zich goed. Eigenlijk is er voor ons niet heel veel veranderd. Sinds vorig jaar september ligt het voor ons allemaal stil. We hebben dus al een half jaar niet meer gerepeteerd. En wat ik van alle kanten toch wel hoor is dat onze mensen het gewoon heel erg missen. Om contact met elkaar te houden worden er online wel leuke dingen georganiseerd. Zo hebben we vorig jaar een pubquiz georganiseerd. Op dit moment zijn we ook aan het nadenken wat we eventueel kunnen. Onze dirigent is zelfs zo creatief geweest dat hij een online workshop lichte muziek heeft gemaakt, zodat het gevoel er toch een beetje blijft.”
Geen muziek die nu klinkt, terwijl het nu eigenlijk voor jullie een hele drukke periode had moeten zijn hè?
“Klopt. Op 11 april had ons jaarconcert gehouden zullen worden. In deze periode waren we normaal gezien nu heel druk geweest met repeteren en oefenen Maar het zit er niet in. Wanneer we wel weer kunnen spelen, ik weet het niet. Eigenlijk leven we een beetje van persconferentie naar persconferentie. Duidelijk is ook dat we wel licht zien, maar de tunnel wordt qua gevoel iedere keer iets verlengd. Misschien dat we na de zomervakantie weer los kunnen, maar hopelijk eerder.”
Een half jaar niet repeteren. Heeft dat ook gevolgen?
“Al onze leden gaan er op hun eigen manier mee om. Er zijn leden die iedere week thuis aan het oefenen zijn, anderen hebben een half jaar geleden hun instrument in een kast gelegd en niet meer aangeraakt. En ja, dat heeft gevolgen. Eigenlijk kun je het vergelijken met hardlopen. Je kunt niet vanuit het niets een 4 Mijl lopen, daar is training voor nodig. Dat is bij ons ook zo. Ik heb het bijvoorbeeld over de embouchure. Dat is op de juiste manier je lippen gebruiken om de luchtstroom te sturen of tot trilling te brengen. Essentieel voor de goede toon en klank. Als je dat een aantal maanden niet gedaan hebt, moet je dat weer gaan trainen. Dus als we straks groen licht krijgen om weer te mogen repeteren dan kunnen we niet vanuit het niets ineens een concert geven. Er zal veel geoefend moeten worden.”
Voorlopig geen concerten dus, maar je hebt wel een leuke primeur die je kunt delen hè?
“Klopt. Veel mensen zullen zich wellicht de Nationale Dodenherdenking van vorig jaar herinneren. Door de coronacrisis was deze kleinschalig opgezet. Op het Martinikerkhof hebben we toen een aantal koralen en het Wilhelmus gespeeld. Dat mogen we dit jaar weer doen. Dit betekent dus dat onze kopersectie, in een kleine bezetting, opnieuw present zal zijn om een aantal gepaste stukken ten gehore te brengen. Wij vinden dat ontzettend eervol om dat te mogen doen.”
Om het gesprek rond te maken. Je had het over het jaarconcert. Hebben jullie in jullie agenda ook al voorzichtig een datum genoteerd wanneer deze wel gehouden kan gaan worden?
“Nee. Het hangt enerzijds af van de maatregelen om het virus onder de duim te houden. Als deze versoepeld worden en wij weer kunnen spelen dan kunnen we gaan nadenken over een datum. Daarbij hangt het ook af van de repetities. We kunnen alleen aan een jaarconcert organiseren als we er echt helemaal klaar voor zijn.”
