In de vorige eeuw kon je je hond naar het slachthuis brengen als je ging emigreren. Eén van de anekdotes die Henk Dikkema, drievoudig Europees kampioen dierskeletten maken, vertelt.
Dikkema doet zijn verhaal in het IVN-blad Groeningen. Hij schat in dat dit alleen voor ‘gevorderde lezers’ geschikt zal zijn. ‘Ik beloof u de waarheid en niets dan de waarheid te vertellen’.
‘Vlak voor de eeuwwisseling word ik Europees kampioen en daarna nog twee maal. Helaas lukt de deelname aan de wereldkampioenschappen in Amerika niet, omdat het skelet van een huiskat geweigerd wordt. Te confronterend, zullen we maar zeggen’.
‘Dieren die ik ‘gebruik’ om er een skelet van te maken zijn allemaal een natuurlijke dood gestorven. Aan verkeersslachtoffers en jagersslachtofërs heb ik niets, ik houd van perfectie’.
Op dit moment is er een tentoonstelling op DoeZoo in Leens. ‘Ik hoop dat de mensen zien hoe mooi de natuur is en begrijpen dat weggooien en –erger nog – de neus ophalen voor dode dieren onnodig is. Er valt immers nog zoveel te zien’.
Het hele verhaal inclusief foto’s van Dikkema in de nieuwe Groeningen (pagina 18 tot en met 20) is te downloaden: https://www.ivn.nl/file/103126/download?token=xIbEwanO
