Het Scharlakenbos is een waar paradijs voor vleermuizen. Dat blijkt uit onderzoek van Bureau Waardenburg dat sinds 2008 onderzoek doet naar de Stedelijke Ecologische Structuur in de gemeente Groningen.
Sinds 2008 worden er verschillende soortgroepen gemonitord zoals planten, vogels, amfibieën en zoogdieren. Door de herindeling zijn de oude gemeenten Haren en Ten Boer aan het onderzoeksgebied toegevoegd en op die manier kwamen de ecologen in het Scharlakenbos bij Haren terecht. “Dit bos is een paradijs voor vleermuizen”, laat ecoloog Jelle Doef weten. “Met name de vele holle bomen in het gebied worden dankbaar gebruikt door kolonies rosse vleermuizen en watervleermuizen. Sommige holle bomen worden bewoond door meer dan dertig gevleugelde vrienden.”
Warmtebeeldcamera
Het getal van dertig komt niet uit de lucht vallen. Sterker nog, het waarnemen en tellen van de vleermuizen was een flink lastige klus. “Als vleermuizen in het pikkedonker uitvliegen, worden ze regelmatig gemist, doordat sommige individuen in stilte uitvliegen. Zelfs met een batdetector (dit is een toestel dat via elektronische weg ultrasone geluiden omzet naar voor ons hoorbare geluiden, red.) kunnen dan geen echolocatiegeluiden worden waargenomen.” Om de aantallen toch te kunnen tellen is er een warmtebeeldcamera ingezet. “De in het donker uitvliegende vleermuizen, worden met zo’n camera goed zichtbaar, waardoor ze goed geteld en gemonitord kunnen worden. Daarnaast levert het spectaculaire videobeelden op van een schouwspel wat anders onzichtbaar blijft.”
Rosse vleermuis
De rosse vleermuis is één van de grotere vleermuizen in Europa. De vacht is helder rossig bruin van kleur met een goudachtige gloed in de zomer. De onderzijde is iets lichter van kleur. De oren, snuit en vleugels zijn donkerbruin. Ze komen voor in het grootste deel van Europa. In het noorden van Scandinavië, Ierland en Schotland komen ze niet voor.
Bekijk hieronder de bijzondere beelden die met de warmtebeeldcamera gemaakt zijn: