De expositie over depressiviteit, die deze week op het Akerkhof te zien is, trekt veel bekijks. Job Mol van de GGZ is daar erg blij mee.
“Ook doordat het op zo’n prominente plek in de stad staat, verwachten we dat dit het gesprek op gang gaat brengen,” zegt Mol. “Er zijn veel mensen die kijken en lezen. Zeker in deze Instagramcultuur waarin alles goed moet zijn, kan het moeilijk zijn om erover te praten en om te zeggen dat het helemaal niet zo goed met je gaat. Met deze tentoonstelling hopen we het gesprek op gang te krijgen, dat mensen de verhalen van anderen lezen en zich er mogelijk in herkennen en er vervolgens over praten.”
De tentoonstelling bestaat uit foto’s van mensen die hun persoonlijke verhaal vertellen. “Wat ik heel mooi vind van deze tentoonstelling is dat de individuele worsteling centraal staat,” zegt Heleen Wadman. Zij is ervaringsdeskundige bij InBegrepen. “Iedereen herkent zich wel in somberheid, maar wat maakt nou dat je daar echt in vast draait? Erover praten is waar alles mee valt of staat. Ik heb zelf lange tijd heftige psychische klachten gehad. Het belangrijkste in mijn proces was de woorden vinden voor wat er met mij gebeurde. Dat lukte alleen door er langzaam over te durven en kunnen praten.”
Dat ziet Mol ook. “Het is heel belangrijk dat er open over gesproken wordt dat de lastigheden van het leven, die we allemaal meemaken, soms kunnen leiden tot situaties waarbij je echt ontregeld raakt. Waarbij je misschien je studie niet kan afmaken of vrienden verliest. Het is een ziekte, maar het is ook goed aan te pakken met goede therapie, goede gesprekken en hulp van vrienden en familie.”
Wadman hoopt dat de expositie aanleiding is om meer te kunnen doen. “Dit is een prachtige laagdrempelige manier om naar dit onderwerp te gaan kijken, dit is een mooi begin. Ik hoop dat we nog veel meer van dit soort initiatieven een plek kunnen geven.”
