Bikers for Animals Groningen heeft opnieuw hulpgoederen voor dieren richting Oekraïne gebracht. Wel laat men weten dat dit in deze vorm de laatste keer was.
“De eerste ploeg is vrijdag vertrokken”, vertelt René Perdok. “In een colonne, bestaande uit vijf busjes, zijn zij naar een hulpgoederenlocatie aan de Pools-Oekraïense grens gereden. Vanuit deze locatie worden de spullen voor dieren verder verspreid naar de plekken waar ze nodig zijn. Zelf ben ik zaterdagochtend om 05.00 uur vertrokken. Wij zijn met drie busjes en een personenauto naar een locatie in Polen gereden waar zich een hoofdasiel bevindt.”
Activistische dierenbescherming
Hoewel Perdok de locatie omschrijft als een hoofdasiel is dat misschien niet helemaal een woord dat de lading dekt. “Het is een soort activistische dierenbescherming. De mensen die daar werken, die hebben echt hart voor de dieren. Ik sprak daar met twee mannen, of eigenlijk jongens, want ouder dan twintig waren ze niet. Zij vertelden dat ze de afgelopen periode naar Kiev zijn geweest om daar met gevaar voor eigen leven honden en katten te evacueren die daar in erbarmelijke omstandigheden verbleven. Een deel van deze dieren was inmiddels ook op de locatie in Polen. Maar ondertussen is de Poolse regering veel strenger geworden en mogen dieren niet zo maar de grens over. Daarom hebben ze nu een oud boerderijtje in Oekraïne gehuurd waar ze de dieren op kunnen vangen en de liefde kunnen geven die de dieren verdienen. Maar de verhalen die je van deze mensen hoort, en de videobeelden die je ziet wat ze in Oekraïne aantreffen. Het is echt vreselijk.”
“Tranen met tuiten”
Op de terugweg was er in de busjes ruimte voor dieren die in de Poolse opvang verbleven. “We hebben in Nederland eerst geïnventariseerd welke dieren we waar kunnen plaatsen. Aan de hand daarvan hebben we aangegeven wat we mee konden nemen, zodat er daarmee weer meer ruimte ontstaat in Polen om dieren op te vangen. En toen zagen we ook hoe groot de liefde voor dieren bij de vrijwilligers daar is. We hebben bijvoorbeeld een hele mooie berghond meegenomen. De Poolse medewerkers hadden de tranen in de ogen bij het afscheid. Tranen met tuiten. Ondertussen weten ze ook dat het goed is. We hebben een groepsapp, waar ook deze Poolse vrijwilligers in zitten. In deze app worden foto’s gedeeld waarmee ze kunnen zien dat de dieren hier in Nederland een hele goede plek krijgen.”
“Wij gaan geen hulpgoederen meer inzamelen”
Voor Perdok was het de laatste keer. “De actie gaat zeker een vervolg krijgen, maar wij gaan geen hulpgoederen meer inzamelen. Er zijn inmiddels zoveel stichtingen en organisaties in Europa actief die spullen inzamelen en brengen dat wij het rustiger aan kunnen gaan doen. Kijk, aan hulpgoederen zal men daar nooit genoeg hebben. Maar wat wij de afgelopen weken gedaan hebben zijn activiteiten die we deden naast onze normale banen. Het is ontzettend belangrijk, maar het kost veel energie. Andere organisaties en stichtingen hebben hier hun hoofdtaak van gemaakt, waardoor zij zich hier beter voor in kunnen gaan zetten.”
Paarden
In Groningen liggen er nog hulpgoederen waar zeker twee busjes mee gevuld kunnen worden. “Die gaan we ook zeker nog brengen. Binnenkort gaat House for Animals hulpgoederen voor een aantal Oekraïense paarden brengen. Denk daarbij aan voer, halsters en hooi. De bedoeling is dat onze hulpgoederen op dat transport mee gaan. En natuurlijk blijven ondertussen de contacten met de mensen in Polen. De komende tijd gaan wij even bijkomen en gaan we alle verhalen en plek geven.”
