In de stad vond zondag Urban Walk Groningen plaats. Volgens Johan Meijer van Golazo Noord-Nederland is het een succesvolle dag waarbij het concept ook breedgedragen wordt.
Hoi Johan! Hoe is het vandaag gegaan?
“Eigenlijk is het nu, rond 15.45 uur, nog steeds bezig. Ik verwacht dat de laatste deelnemers rond 16.30 uur hier over de finish komen in het Stadspark. En het is een groot succes geworden. We hadden tweeduizend deelnemers die uit een route van elf of achttien kilometer konden kiezen. Mijn collega Henk van der Meer heeft de routes samengesteld, en ik denk dat hij geweldig werk heeft geleverd.”
Veel mensen kennen jou van de hardloopwedstrijden die georganiseerd worden. Maar bij Urban Walk gaat het echt over wandelen hè?
“Klopt. Je wandelt een route, waarbij je onderweg door bijzondere gebouwen loopt. Zo konden mensen door Knols Koek lopen, door het Der Aa-Theater, door het Paviljoen van Aanpak Ring Zuid en ook door het Gasunie-gebouw. En dat is best wel bijzonder. Het Gasunie-gebouw is normaliter een onneembare vesting waar je niet zo maar binnen komt. Dus het is heel bijzonder om daar op deze manier een keer een blik binnen te kunnen werpen.”
Hoe hebben jullie het voor elkaar gekregen om de Gasunie zover te krijgen dat de deuren open gingen?
“Wij organiseren ook de Urban Trail. Daarbij ren je dus door gebouwen heen. Op die manier hebben we contacten opgebouwd met de Gasunie. En op een gegeven moment weet je wat je aan elkaar hebt, vertrouw je elkaar, en dan zijn zulke dingen mogelijk. Ik denk dat het een heel mooi concept is. Ook omdat als je wandelt je meer tijd hebt om een gebouw te bekijken. En je komt op plekken waar je normaal nooit komt. Ik woon zelf sinds 1993 in deze stad, en iedere keer kom ik op plekken waar ik het bestaan niet van af wist.”
Tekst gaat verder onder de foto
Wandelen door het Der Aa-theater. Foto: Rieks Oijnhausen
Het aanbod is ook groter dan alleen door gebouwen te lopen heb ik begrepen …
“Klopt. Op de route kunnen verschillende qr-codes gescand worden. Vervolgens krijg je als deelnemer gesproken informatie tot je over een bepaald object. Bijvoorbeeld bij de Groninger Archieven. Daar staat een standbeeld. Maar wat is het precies? Wat is de achtergrond? Die informatie krijg je met het scannen van de code tot je. Dus het is ook nog eens heel erg leerzaam.”
Tweeduizend deelnemers. Ben je daar tevreden mee?
“Absoluut. En we zijn misschien nog wel blijer als we kijken naar de samenstelling. Het is van jong tot oud dat vandaag deel neemt. Dat is denk ik ook de kracht van dit evenement. Je hebt het over iets wat je met het hele gezin op kunt pakken. Als je gaat hardlopen dan zal wellicht niet iedereen in een gezin dat leuk vinden. En als het wel zo is, dan zullen er vast mensen zijn die een ander tempo hebben. Wandelen is iets wat je samen op kunt pakken. Een gezinsuitje.”
Tijdens de coronacrisis zagen we berichten dat veel mensen het wandelen ontdekt of herontdekt hebben. Zie je dat vandaag ook terug?
“Zeer zeker. De crisis heeft mensen doen laten inzien dat het heel erg leuk is om te wandelen. En wij zijn er blij mee omdat je op deze manier bereikt dat mensen minimaal een half uur per dag in beweging zijn. Deze combinatie van het wandelen door gebouwen heen, dat is een concept dat breed gedragen wordt. Ik zie vandaag alleen maar mensen met een grote glimlach. En ook heel wat mensen hebben een koek van Knols Koek onder de arm. Dat is ook het voordeel van wandelen hè? Als je door een gebouw rent dan is er geen tijd om even om je heen te kijken. Als je wandelt kun je rustig ergens een kop koffie drinken, een lunch nuttigen of een koek kopen, haha.”
Smaakt dit naar meer?
“Absoluut. We hopen het ook breder op te kunnen zetten. Op dit moment vindt de Urban Walk in vijf steden plaats. Vorige week vond het plaats in Den Haag, later dit jaar wordt het aangeboden in Rotterdam en Utrecht. En we hopen het eigenlijk ook in andere steden aan te kunnen gaan bieden. In Assen, in Leeuwarden, in Zwolle. Ik denk dat de belangstelling daar zeker voor is. Ook omdat het een hele mooie manier is om een stad te ontdekken.”
