Wat waren de effecten van uitgestelde zorg door corona op de uitkomsten van deze zorg en de ervaringen waren van patiënten? Op die vragen moet een groot landelijk onderzoek, onder leiding van oncologisch chirurg Schelto Kruijff van het UMCG, antwoorden gaan geven.
In maart 2020 werden de intensivecareafdelingen in Nederland overspoeld met zeer zieke patiënten door corona. Maar naarmate de coronacrisis voortduurde, werden steeds meer ziekenhuizen gedwongen te beslissen over welke zorg tijdelijk stop gezet moest worden. Sommige patiënten kregen voorrang boven anderen, zodat artsen vaak konden doorbehandelen zonder al te veel vertraging. Maar andere patiënten(bijvoorbeeld gewrichtsslijtage) bleven vaak langdurig op de wachtlijst staan voor bijvoorbeeld een heupprothese.
“Zo kunnen klachten van patiënten verergeren doordat een ingreep of behandeling niet of uitgesteld plaatsvindt”, vertelt Kruijff. “Denk bijvoorbeeld aan een patiënt met een groeiende schildkliertumor die daardoor steeds slechter kan slikken, of een patiënt met gewrichtsslijtage die door uitstel van de operatie bedlegerig wordt.”
Verbeteringen voor nieuwe pandemieën
Het onderzoek richt zich niet alleen op patiënten, maar ook op zorgverleners. Kruijff en zijn collega-chirurgen (David Heineman – Amsterdam UMC, Michel Wouters – Antoni van Leeuwenhoek en chirurg in opleiding Willemijn van der Plas – Flevoziekenhuis) vragen zich af hoe ze terugkijken op de zorg en de noodgedwongen keuzes die zijn gemaakt.
“We willen weten hoe zij denken dat dit in de toekomst mogelijk beter kan”, aldus Kruijff. “We kunnen niet wachten om lessen te trekken uit alle verzamelde data uit de kwaliteitsregistraties en zo bij te dragen aan een gezamenlijk impactplan voor pandemieën. We hopen dat we door de analyse van de effecten van uitgestelde, veranderde of afgeschaalde zorg de behandeling van de patiënt kunnen optimaliseren in het geval van toekomstige pandemieën of andere periodes van zorgschaarste.”
