Oekraïense vluchtelingen die in het Nescio Hotel in Haren verblijven hebben op Pinkstermaandag een yogales gevolgd. De les was een succes.
“We hebben het om verschillende redenen opgezet”, vertelt Willemijn Kemp, die betrokken en begaan is met de vluchtelingen die in het hotel verblijven. “Je kunt je voorstellen dat deze vluchtelingen heel wat hebben meegemaakt, en dat er ook nog altijd stress aanwezig is. Yoga geeft rust en ontspanning. Ook organiseren we het zodat men gezond bezig is en sociale interactie heeft met andere mensen. Dat men betrokken wordt bij de samenleving.
Slecht weer
Of de les door kon gaan was nog wel even spannend. “Eigenlijk hadden we de yoga-les aan het Paterswoldsemeer willen organiseren. Maar het weer zat niet mee. Daarop hebben we op zondag laten weten het event te cancellen, maar dat werd door de Oekraïners niet geaccepteerd. Ze hadden er heel erg naar uit gekeken. Daarop hebben we gezocht naar een alternatief, waarbij we al snel ons oog hadden laten vallen op de gemeenschapsruimte in het Nescio Hotel. Dit is onlangs verbouwd, en zou een hele goede locatie er voor zijn. Gisteravond kreeg ik toestemming, waarna ik in allerijl de mevrouw benaderd heb die de yoga-les zou gaan verzorgen. Via deze weg ook een dankjewel aan alle organisaties en de gemeente Groningen die dit mogelijk hebben gemaakt.”
“De groep was heel erg gedreven”
Op de les kwamen maandag twintig personen af. “De les werd gegeven door Joyce. Zij gaf de les in het Nederlands, dit werd vertaald naar het Engels, waarna het weer verder vertaald werd in het Oekraïens. En eigenlijk ging het heel goed. Joyce vertelde ook dat de groep ontzettend gedreven was. Men was heel serieus, en er was volledige aandacht voor de les. Volgens haar zitten er ook een aantal talenten in de groep.”
“Lessen krijgen een vervolg”
Die gedrevenheid werd ook duidelijk tijdens de les: “Op een gegeven moment stelde Joyce een wat rustigere oefening voor. Maar de Oekraïners die wilden niet rustig, die wilden actief doorgaan. Op dat moment is ook de foto (zie inzet) gemaakt waarop iedereen op z’n hoofd ging staan bij een oefening.” Na de les vond er een picknick plaats die noodgedwongen ook in de ruimte van het hotel plaatsvond. “Eigenlijk was dat heel leuk, waarbij er ook mooie gesprekken ontstonden. Zo werd er aan Joyce gevraagd of dit misschien ook vaker georganiseerd kan worden. Daarop liet Joyce weten dit twee keer in de week aan te willen bieden, als het ook qua ruimte allemaal mogelijk is. Dat gaan we dus de komende periode onderzoeken.”
Zoveel mogelijk mensen bereiken
Kemp noemt de les belangrijk. “Ik had het al over stress. Deze mensen hebben heel wat meegemaakt. Een yoga-les helpt bij het ontspannen, je komt tot rust. En ook inderdaad het contact met elkaar. We hebben al eerder activiteiten georganiseerd, maar je ziet toch dat niet iedereen daar op af komt. Bij deze yoga-les zagen we bijvoorbeeld mensen die we eerder niet zagen. Op deze manier proberen we voor iedereen wat leuks en goeds te organiseren.”
