Kerkrade stond de afgelopen weken in het teken van het Wereld Muziek Concours, het WMC. De Champions Leaque voor fanfares, brassbands, harmonieorkesten en showbands. Fanfare CWO uit Stad gooide er hoge ogen. Voorzitter Jan van Laar is trots.
Hoi Jan! Hoe is het gegaan?
“Het was fantastisch. We zijn op vrijdag richting Limburg vertrokken, waarbij we in de avond een try-out hebben gegeven op het Grensmaasvallei Cultuur Festival. In de nacht naar zaterdag hebben we geslapen in Aken, in Duitsland, en op zaterdagochtend om 10.00 uur moesten we ons melden in de Rodahal voor ons optreden.”
Even een optreden doen. Maar er zit veel voorbereiding in hè?
“Ja, er zit een hele voorbereiding aan vast. Als je een WMC-traject in slaat dan moet ieder lid er achter staan. Dat is wat we ook geïnventariseerd hebben, willen we dit, kunnen we dit. Er kwam groen licht en dan moet er vervolgens heel veel gerepeteerd worden. Ook hebben we een studieweekend geïnitieerd. Maar het nadeel bij repetities is dat je dan vaak korte stukjes uit het programma oefent. Terwijl je ook feeling moet krijgen met het hele stuk. Daarom hebben we try-out-concerten gegeven. In Nijland, Drachten en dus in het Limburgse Obbicht. Tijdens zulke concerten kun je echt groeien in de werken die je speelt.”
En dan is het zaterdagochtend …
“Haha, ja. Het mooie was, dat er heel veel publiek aanwezig was. Dat hadden we niet verwacht. En vervolgens ga je je stukken spelen. Het betrof twee composities, waarbij de eerste geschreven is door componist Jan de Haan en de tweede door onze eigen dirigent Thom Zigterman. Van tevoren heb je met iedereen goede afspraken gemaakt: wat er ook gebeurd houd je aan de afspraken. Stel dat een trompet te vroeg inzet dan zie je vaak dat er een schokgolf door het orkest gaat. Je ziet iedereen dan paniekeren. Oh jee, diegene begint te vroeg. Maar door je aan de afspraken te houden probeer je zulke situaties op te vangen. En het ging uiteindelijk geweldig. We kunnen trots zeggen dat we gepiekt hebben op het juiste moment.”
Tekst gaat verder onder de foto
Fanfare CWO tijdens hun optreden in de Rodahal. Foto: ingezonden
Vervolgens ben je nieuwsgierig naar het resultaat …
“Dat volgde in de avond, dus dan is het wachten. Gelukkig was er in Kerkrade genoeg te zien en te beleven. Sommige leden zijn de stad ingegaan om concerten en optredens bij te wonen, andere leden zijn in de hal gebleven om concurrenten te aanschouwen. In de avond volgde de prijsuitreiking. En dan nemen de zenuwen toe, kan ik je eerlijk vertellen. Als eerste werden er twee bijzondere prijzen uitgereikt. De prijs voor ‘beste solist of sectie in het verplichte werk’ ging naar de saxofoonsectie van Oranje uit Grootegast. En de award voor muzikale belofte of opmerkelijke prestatie ging naar ons. Echt geweldig!”
Wat is dat precies voor award?
“Ja, dat is een goede vraag. Wij dachten in eerste instantie dat het een soort poedelprijs was, maar dat is het niet. Wat ik al zei, één van de werken die we speelden is geschreven door onze eigen dirigent. Dit heeft hij gedaan tijdens de coronaperiode, een tijd waarin alle beroepsmusici thuis zaten. Wij denken dat dit werk indruk heeft gemaakt op de jury, waardoor we de award toegekend hebben gekregen.”
En er worden dan altijd jurypunten uitgedeeld hè?
“Klopt. Elk optreden wordt beoordeeld. Wij kregen 89,33 punten, dat goed is voor een zevende plaats in de eerste divisie. Daar zijn we ontzettend blij mee. Van tevoren wisten we dat we het niet zouden winnen. Dat is ook nooit het doel geweest. Toen we dit traject begonnen zijn hebben we tegen elkaar gezegd, we gaan het maximale er uit halen wat er in zit. En dat hebben we gedaan. We hebben als CWO nu verschillende keren meegedaan aan het WMC en iedere keer behalen we meer punten. De stijgende lijn is natuurlijk fantastisch.”
Hoe belangrijk zijn de puntenaantallen?
“Het is maar net welke waarde je er aan hecht. Het is een stukje waardering. Maar ik denk dat het geheel belangrijker is. Het WMC is de crème de la crème. Er lopen ook heel veel liefhebbers en programmeurs rond. Zo heb ik inmiddels al verschillende berichten ontvangen van organisatoren of wij ook bij hen willen optreden. Dat is geweldig. Met een deelname plaats je jezelf in de spotlights.”
Je zegt zelf al dat je als orkest een traject inslaat. Ik kan me ook voorstellen dat dit heel goed is voor de teambuilding …
“Absoluut. Je werkt samen ergens naar toe. Maar als orkest vinden we variatie ook belangrijk. We zijn hier nu heel serieus mee bezig geweest, maar dat betekent wel dat we in de toekomst wat andere wegen gaan bewandelen om het voor iedereen leuk te houden. Dat moet je bijvoorbeeld denken aan een buitenconcert dat we in september in het Noorderplantsoen gaan houden. Maar we zijn ook bezig met een bijzonder concert in Huize Maas.”
Enthousiasme waarbij de adrenaline duidelijk te horen is. Het staat in schril contrast met de verhalen die ik hoor van muziekverenigingen die qua ledenaantallen het moeilijk hebben …
“Ja. Ik zag onlangs een reclame op televisie waarin zoiets gezegd werd als ‘Rabobank sponsort alle kinderen die sporten’. Toen dacht ik. En de kinderen die muziek spelen dan? In de stad worden op basisscholen best wel leuke muzieklessen gegeven. Maar in de stad hebben we geen jeugdorkest. In tegenstelling tot fanfares in Aduard en Middelstum die orkesten hebben voor jongeren. Daar is het voor kinderen veel laagdrempeliger om actief te worden bij een vereniging. Wij hebben dat niet. Als men bij ons lid wil worden moet je al behoorlijk goed kunnen spelen om in te kunnen stappen. Ik denk dat het heel goed is dat we daar wel in gaan investeren. En om het in ieder geval laagdrempeliger te maken, dat kinderen makkelijker in kunnen stappen.”
Het WMC wordt eens in de vier jaar gehouden. In 2026 doen jullie weer mee?
“Als het aan mij ligt wel. Maar het is afhankelijk van hoe men er dan over denkt. Wat ik al zei, iedereen moet er achter staan. Iedereen moet het willen. Want je wilt er ook dan weer iets moois neerzetten.”
