Oekraïense jongeren, die vanwege de oorlog gevlucht zijn naar Groningen, hebben woensdag graffitikunstwerken gemaakt. Graffitidocent Sebastiaan Baar is trots op het eindresultaat.
Hoi Sebas! Wat hebben jullie vandaag precies gedaan?
“Het project was in samenwerking met Vluchtelingenopvang Midden-Groningen. In een oud schoolgebouw aan de Astronautenlaan in Hoogezand verblijven sinds afgelopen voorjaar diverse Oekraïense vluchtelingen. Onlangs is het idee ontstaan om het gebouw wat op te fleuren, om het wat toegankelijker te maken en ook om de Oekraïense jongeren een leuke dag te gunnen. Vanwege de zomervakantie hebben ze geen vaste verplichtingen en zitten ze veel in het gebouw. En toen is het idee ontstaan om met graffiti aan de slag te gaan, en ben ik benaderd.”
Nu heb jij al heel veel workshops gegeven. Maar dit lijkt me wel een bijzondere …
“Absoluut. Dit was een uitdaging, maar tegelijkertijd ook ontzettend leuk om te doen. Het ging om een groep van ongeveer zeven jongeren, uitsluiteind afkomstig uit Oekraïne. Normaal als ik een workshop geef dan leg ik dingen uit. Dat was nu wel een uitdaging want mijn Oekraïens is een beetje roestig, dus moest er gecommuniceerd worden in de Engelse taal. Maar eigenlijk ging dat best wel heel goed.”
Men was gedreven?
“Ja, men was heel doelgericht. Er was geen twijfel om de spuitbus te pakken. Uiteraard gaat een ontwerpfase daar aan vooraf. En uiteindelijk zijn er hele mooie dingen gemaakt. Eén van de kunstwerkjes bestaat uit de Oekraïense en de Nederlandse vlag aan elkaar verbonden met een hart er bij. Ik denk dat die beschrijving al genoeg zegt. Andere kunstwerken bestaan bijvoorbeeld uit cartoonachtige-elementen, hartjes en namen.”
Ben jij tevreden? En misschien nog wel belangrijker, zijn de Oekraïners tevreden?
“Ja, absoluut. Ze vonden het heel erg leuk om hier mee bezig te zijn. Het was een hele mooie workshop. Ik denk dat we de ruimte, die zij gebruiken om te relaxen en om er televisie te kijken, mooi hebben aangekleed. En je zag ook mooie reacties van andere mensen die in het schoolgebouw verblijven. Zo nu en dan kreeg je een mooie glimlach toegeworpen. Dat vind ik heel erg leuk.”
