De oorlog in Oekraïne lijkt de laatste uren in een stroomversnelling terecht te zijn gekomen, waarbij de berichten elkaar snel opvolgen. In Stad wordt het nieuws op de voet gevolgd.
“Er wordt bij ons veel over gesproken”, vertelt Valentina Skochdopol, die samen met landgenoten druk bezig is om in de Kerklaan in Stad een Oekraïens restaurant op te zetten. “Wat we de laatste dagen zien is dat het Oekraïense leger dorpje voor dorpje, stadje voor stadje inneemt. Die situatie wordt op de voet gevolgd. Maar er wordt niet gejuicht. We zijn heel terughoudend in de manier van ‘vieren’. Op zich is het heel positief, maar over het front hangt een rookgordijn, waardoor we niet precies weten hoe het er voor staat. De informatie is lastig te verifiëren.”
Offensief bij Charkov
Wat is er precies aan de hand? Onlangs is het Oekraïense leger een offensief gestart in het zuiden bij de stad Mykolajiv in het Cherson Oblast. Tot ieders verrassing werd er enkele dagen geleden een tweede offensief geopend bij Charkov. De stad Koepjansk, een belangrijke strategische stad waar verschillende spoorwegen bij elkaar komen, is inmiddels in Oekraïense handen. De stad Izjoem zou zaterdagavond onder vuur liggen. Ook zou Donetsk Airport in handen zijn gevallen van Oekraïense militairen, nadat er met succes een luchtlanding zou zijn uitgevoerd. Geruchten melden dat veel Russische militairen op de vlucht zouden zijn geslagen.
“Het was heel stil vandaag”
Willemijn Kemp is als vrijwilligster erg betrokken bij de begeleiding van Oekraïners in het Nescio Hotel in Haren. “Het was vandaag heel stil in het hotel. En dan doel ik op de Oekraïners. Velen bleven op hun kamers. Ze volgen het nieuws, ze zijn er erg mee bezig. Eergisteren is een vrouw teruggekomen uit Oekraïne. Zij vertelde al dat er dorpen waren overgenomen, maar dat er heel weinig gecommuniceerd wordt. Er is echt radiostilte.”
“Herfst en winter zijn op komst”
Toch noemt Kemp de toegepaste tactiek slim. “Ik ben geen militair strateeg, maar als je de indruk wekt dat je een tegenoffensief aan het voorbereiden bent bij Cherson, en je gaat vervolgens ten aanval in het noordoosten, dan is dat slim. Het is een interessante move, zeker ook met de herfst en de winter die op komst zijn. Als het slechter weer wordt, met veel regen, dan is het lastiger om vooruitgang te boeken met het zware materieel dat je gebruikt. En deze actie zal ook zijn effect hebben bij de Russen, die nog minder gemotiveerd zullen zijn.”
“Als het gebied wordt bevrijd, dan zal ik niet staan te juichen”
Terug naar Valentina Skochdopol: “De Russen hebben in het verleden vaker een vies spelletje gespeeld. Omdat we niet precies weten wat er gebeurd, kan het ook zo zijn dat het een tactiek is. Dat er een bepaalde bedoeling achter het terugtrekken zit. Maar hoe je het ook wendt of keert. Stel dat regio’s de komende periode bevrijd worden, dan zal ik niet staan te juichen. Er is heel veel hulp nodig, er moet heel veel schade hersteld worden. En belangrijker, er zijn veel mensen om het leven gekomen. Het herstel kost jaren.”
“Ik hoop dat de Russen in opstand komen”
En Skochdopol hoopt op nog iets: “Ik hoop dat de Russen de ogen openen, dat ze in opstand komen tegen de regering die hun land leidt. Toen ik jong was vond in Oekraïne de Oranjerevolutie plaats. We gingen de straat op, we gingen staken, omdat Viktor Janoekovytsj op omstreden wijze de presidentsverkiezingen had gewonnen. Doe je ogen open, laat de staatsmedia voor wat het is, en probeer je te laten informeren door eerlijke nieuwskanalen.”
