Onderzoeksjournalist Darshan Boerema heeft zonder enig probleem een boa-uniform aan kunnen schaffen en heeft zich vervolgens voorgedaan als buitengewoon opsporingsambtenaar. Dat laat hij zien in een video op zijn YouTube-kanaal, waarbij een deel van de video in Groningen werd gefilmd.
Hoi Darshan! Hoe is het idee ontstaan om deze video te maken?
“Een paar weken geleden heb ik een video gemaakt over het PostNL-uniform. Ik liet in die video zien dat het eigenlijk heel makkelijk is om aan een uniform te komen. Ik ben vervolgens naar een supermarkt gegaan in Leeuwarden waar ik pakketjes heb opgehaald. Dit ging probleemloos. Naar aanleiding van deze video is de website, waar ik de kleding kocht, aangepast. Je kunt daar nu geen kleding meer kopen. Op dat moment ben ik na gaan denken wat ik nog meer kan doen. Ik ben als het ware gaan brainstormen.”
Je bedoelt dat er toen eigenlijk een zaadje is geplant …
“Ja, correct. Wat werkt er nog meer qua uniformen. We zijn toen bij het boa-uniform uitgekomen. Ook bij dit uniform bleek het kinderlijk eenvoudig te zijn om dit op internet aan te schaffen. Ik noem dat bizar. En ik schrik ook van de ernst van de situatie, dat je zo makkelijk aan zulke spullen kunt komen.”
De opnames heb je onder andere gedaan in Groningen, waarbij je mensen aansprak in de Herestraat en op de Vismarkt. Dat lijkt me heel spannend …
“Het was ontzettend spannend. Je weet niet wat er gaat gebeuren en hoe het gaat verlopen. En wat is wel en wat is niet toegestaan. Aan de andere kant heb ik als journalist een bepaalde bewegingsvrijheid. Ik mag dingen aan de kaak stellen. Ik mag een punt maken. En dat heb ik met dit filmpje proberen te doen.”
We zien in de film dat je een aantal tieners aanspreekt bij de Korenbeurs waarbij je hen wijst op een samenscholingsverbod en we zien je ook twee dames op een bakfiets aanspreken aan wie je een legitimatiebewijs vraagt. Toch is je werkwijze erg fair …
“Ja. Dat heb ik ook bewust zo gedaan. Eerst mensen confronteren en kijken hoe ze reageren. Ik was benieuwd of men dat deed wat ik hen vroeg. En vervolgens direct vragen of ze denken of ik een echte boa ben. Meer was niet nodig om mijn punt te maken. Ik bleek vooral geloofwaardig te zijn vanwege de badges die ik droeg op mijn schouder en op de mouwen van mijn kleding.”
Wat is je eindconclusie …
“Dat het super slecht geregeld is. Kijk. Gemeenten hebben vaak allemaal een eigen uniform. Maar in de basis is er een standaard uniform, een model-uniform. Dat kun je vrij makkelijk, zonder bedrukking en logo’s kopen. Die badges konden via een andere internetwinkel gekocht worden. Mensen op straat staan er niet bij stil dat je een ander uniform draagt dan in die gemeente de standaard is. Je bent al heel snel geloofwaardig.”
Wat moet er volgens jou gebeuren?
“Dat het rechtgetrokken wordt. Kijk naar het politie-uniform. Dat kun je niet op een makkelijke manier aanschaffen omdat het door de politie gereguleerd wordt. Zoiets zal er ook moeten gebeuren bij deze uniformen.”
“Mensen geloven op deze manier dat je een boa bent”
In het filmpje komt ook veiligheidsexpert Henk Rensenbrink aan het woord. Hij vertelt dat het te zot voor woorden is dat je overal en nergens tenues en logo’s kunt kopen. “En niet alleen logo’s maar ook een veiligheidsspeldje, waarmee je laat zien dat je boa bent. Mensen geloven op die manier dat je boa bent, en dat zou niet mogen. Verkopers zouden moeten controleren of de koper een diploma of certificaat voor een boa-opleiding heeft. De website, waar Boerema de kleding kocht, heeft de beschrijving van de kleding inmiddels veranderd van boa-kleding naar toezicht-kleding.
Bekijk hier de video:
