Veertig kinderen waren zaterdagmiddag op het ijs van schaatsbaan Kardinge te vinden in het kader van de Elfstedentoer. Onder hen twintig kinderen met een beperking of een handicap die nog nooit eerder op het ijs hadden gestaan. Hendri Markvoort van stichting Het Gehandicapte Kind is trots.
Hoi Hendri! Hoe ging het vanmiddag!
“We zitten op dit moment in de auto, onderweg richting huis. En ik zal je eerlijk zeggen dat we zojuist wat beelden hebben teruggezien van de middag. Want het was prachtig. Het was echt heel erg mooi. Het geeft ook zoveel energie als je kinderen, die nog nooit eerder op het ijs hebben gestaan, nu op het ijs ziet en dat je ze plezier ziet maken samen met hun broertje of zusje. Dat is ook wel emotioneel.”
Kun je dat uitleggen?
“We hebben het over kinderen met een beperking of een handicap. Het gebeurt eigenlijk nooit dat zij aan een activiteit deel kunnen nemen samen met hun broertjes of zusjes die geen beperking hebben. Vaak moeten ze dan aan de zijlijn blijven toekijken. Dit was er juist op gericht om hen mee te laten doen. Dat is ook het doel van de stichting, om alle kinderen tot twaalf jaar oud minimaal één keer op het ijs te hebben gekregen. En met alle kinderen bedoelen we ook alle kinderen. Als dat dan gebeurt dan is dat emotioneel voor de ouders. Eigenlijk kun je zeggen dat het niet inclusiever kan.”
Het lijkt me ook heel spannend …
“Absoluut. Allereerst wordt er heel erg naar het moment uitgekeken. Als ze bij de ijsbaan arriveren dan zie je toch wel wat gespannen koppies. Want hoe zal het allemaal gaan. En als men dan eenmaal op het ijs staat, ja, dat is niet in woorden uit te drukken. De kinderen kregen na afloop ook allemaal een medaille. Een meisje liet aan ons weten vreselijk trots te zijn. Ze had nog nooit eerder een medaille gewonnen.”
Nu zullen mensen zich afvragen hoe zoiets in goede banen wordt geleid, maar jullie maken gebruik van een frame hè?
“Klopt. Wat we gedaan hebben is dat we vanmiddag twee keer een clinic hebben aangeboden. Bij elke clinic was er plaats voor twintig kinderen, waarbij er voor tien kinderen een frame was. Dit frame hebben we speciaal laten ontwikkelen, en het is eigenlijk een hulpmiddel waarmee kinderen het ijs op kunnen. De middag werd begeleid door vrijwilligers en mensen van de Sven Kramer Academy. Zo konden de kinderen een parcours afleggen waarbij ze spelenderwijs onder een brug door moesten, ze moesten slalommen en voor een wak tot stilstand zien te komen.”
Nu spraken we vorige maand met een collega van je, en die vertelde dat er gehoopt wordt dat lokale verenigingen dit op gaan pakken, zodat het gecontinueerd wordt …
“We reizen deze weken door het hele land. Op verschillende plekken zien we al initiatieven ontstaan waarbij er inderdaad wordt gefocust om dit door te zetten. Ook in Groningen proefden wij vanmiddag dat enthousiasme. We hebben verschillende positieve reacties ontvangen en diverse nieuwsgierige vragen beantwoord. En de hoop is inderdaad dat het wordt voortgezet.”
Hoe ziet jullie programma er de komende weken uit?
“We gaan komende woensdag naar Deventer. Daarna volgen nog verschillende locaties. We noemen het de Elfstedentoer, en we sluiten dit project daarom logischerwijs af in Heerenveen.”
Meer informatie over het project vind je op deze website.
