De nieuwe Paddepoelsterbrug wordt gebouwd ten westen van de oude brug. Dat bleek afgelopen week tijdens een presentatie van de projectgroep van de gemeente Groningen.
“Of ik blij ben”, herhaalt Baudien Bauman van Brug T’rug de vraag. “Het is maar net op welk moment van de dag je mij de vraag stelt. Op het ene moment denk ik, wat fijn, de brug komt terug, en straks kunnen we weer lekker makkelijk naar Stad fietsen. Op het andere moment overheerst teleurstelling. We zijn de afgelopen jaren bezig geweest met een traject waarbij nu blijkt dat de uitkomst van tevoren al vast stond. Alle gesprekken die we gevoerd hebben, het heeft er allemaal niet zoveel toe gedaan. En dat frustreert.”
Paddepoelsterbrug
De Paddepoelsterbrug werd op 26 september 2018 aangevaren door een vrachtschip. De oorzaak was een bedieningsfout. Een brugwachter had de opdracht gegeven om de brug te sluiten terwijl een schip in aantocht was waardoor een botsing niet meer te voorkomen was. De afgelopen jaren is nagedacht over een nieuwe verbinding. De bewoners willen graag een lage brug op de oude locatie, maar Rijkswaterstaat ziet zo’n brug vanwege de veiligheid niet zitten. Het soebatten leidde er uiteindelijk toe dat de brug zelfs in de Tweede Kamer onderwerp van gesprek was.
Tekst gaat verder onder de impressie:
De locatie van de nieuwe brug op basis van beschrijvingen van bewonerscomité Brug T’rug. Aan de noordzijde van het Van Starkenborghkanaal wordt hoogte gewonnen door een constructie op palen. Aan de zuidzijde wint men hoogte door een hellingbaan. Foto: Google Maps / beeldbewerking.
“Een meneer van het Kadaster zei dat er hier nooit iets zou veranderen”
Bauman: “Ik moet soms even terugdenken aan de woorden die we twintig jaar geleden kregen te horen. We kochten onze woning hier op Hoog Paddepoel, en een meneer van het Kadaster zei, maakt u zich geen zorgen. Hier gaat nooit iets veranderen. En moet je kijken waar we nu staan. In het westen zien we de hoogspanningsleidingen die richting het noorden van de provincie voeren, in het noorden zien we de rode lampen van de Eemshaven knipperen en nu krijgen we aan de zuidkant een negen meter hoog bouwwerk dat ‘onze brug’ gaat worden.”
“Alleen de westvariant is een optie”
Het bewonerscomité valt over de participatie in het project. “Afgelopen week werd alles duidelijk. Tijdens de bijeenkomst van de projectgroep bleek dat de westelijke variant, richting Dorkwerd, de voorkeur heeft. Deze voorkeur wordt aan het gemeentebestuur voorgesteld, waarna de gemeenteraad er ook nog iets over mag zeggen. Er wordt voor deze variant gekozen omdat alle andere varianten langs de bomen van de Tjardaweg, naast het weidevogelgebied, zouden gaan. En dat is juridisch lastig. Men wil dat alleen doen als het ergens anders niet kan.”
“Drie jaar lang hebben we gepraat”
“Toen brak mijn klomp. Want dit had de gemeente drie jaar geleden ook kunnen zeggen. Sterker nog. Ruim drie jaar geleden heeft Rijkswaterstaat Royal HaskoningDHV gevraagd op welke plek de nieuwe brug het beste ingepast kon worden. Daar kwam deze locatie uit. Vervolgens is er door de gemeente een nieuw traject opgestart. Wij als bewoners mochten mee gaan praten. Er werden avonden gehouden waarbij wij onze visie mochten geven. Er werden zelfs avonden gehouden om de bewoners dichterbij elkaar te brengen. Op één lijn zijn we niet gekomen, omdat er voor elke locatie voor- en tegenstanders zijn te vinden. Maar afgaand op de geluiden leek ons de oostelijke variant de beste.”
“Het vertrouwen in de gemeentelijke organisatie daalt flink”
“Maar we hadden dit kunnen weten. De gemeente heeft namelijk aan dezelfde Royal HaskoningDHV gevraagd het onderzoek opnieuw uit te voeren. En daar is opnieuw de westelijke variant uitgekomen. Verrassend hè? Het grootste konijn dat afgelopen week uit de hoge hoed tevoorschijn kwam is wat mij betreft de mededeling dat locaties aan de oostkant, in verband met weidevogelgebied, juridisch überhaupt niet zouden kunnen. Dan denk ik, dat wist je drie jaar geleden ook. Wat hebben we dan de afgelopen drie jaar lopen doen? En dit brengt heel veel teweeg hè? Je geeft eerst bewoners het idee dat ze mee mogen praten. Vervolgens zie je dat bewoners het niet allemaal met elkaar eens zijn waardoor er ongenoegen ontstaat. En nu zit je op het niveau dat het vertrouwen in de gemeentelijke organisatie flink daalt.”
“Geef van tevoren aan waar je over mee mag praten”
“Want waar mogen wij nu precies over meepraten? De locatie dus niet. Maar ook niet over het ontwerp van de brug. Wij hebben aangegeven dat wij niets zien in een grote landmark. Daarmee bedoel ik dat we niets zien in een grote boog op de brug. Maar die boog komt er gewoon. Ook hebben we aangegeven dat we liever niet een constructie op palen willen zien. Maar die palen komen er. Mijn punt is dat het gewoon belangrijk is dat je van tevoren aangeeft waar over meegepraat mag worden. Als het alleen om de kleur van de railing van de brug gaat, zeg dat dan. Wees gewoon eerlijk. En de gevolgen in de buurt? Ja, kromme tenen. Mensen hier in de buurt zijn er echt goed ziek van.”
“Is deze constructie praktisch en prettig?”
Brug T’rug wil de komende tijd in gesprek met belangenorganisaties. “Wij zijn benieuwd wat ze van deze voorkeursoptie vinden. Om een beeld te krijgen: ter hoogte van het landbouwbedrijf van de familie Zwakenberg komt een fietspad door het weiland te liggen. Die blijft tot aan het kanaal op hetzelfde niveau. Daar wordt door middel van een constructie op palen snel hoogte gewonnen om op de negen meter hoogte te komen waar de brug moet komen te liggen. Aan de andere kant van het Van Starkenborghkanaal komt een hellingbaan. Behalve dat het iets doet met ons uitzicht, is het ook de vraag of deze constructie praktisch en prettig is voor de mensen die van de brug gebruik gaan maken.”
“Het voelt heel vervelend”
“Wij hebben altijd gezegd dat we het belangrijk vinden dat de nieuwe brug goed aansluit op de oude Paddepoelsterweg. En of dat het nu doet? Kijk. Ergens heb je zoiets, laat ze nu maar snel aan de slag gaan. Laat ze maar snel beginnen. Dan hebben we onze brug weer. Maar de weg er naar toe. Het voelt alsof we drie jaar aan het lijntje zijn gehouden. En dat voelt heel vervelend. En daar zijn verschillende mensen hier echt goed ziek van.”
