Stadse filmmaker valt in de prijzen in Amerika: “We schoten echt uit onze stoel”

In een half jaar bereiken dat je film wordt vertoond op het filmfestival in Cannes. De Stadse filmmaker Danny Zwols is het gelukt. Afgelopen week vielen twee van zijn films in de prijzen in Los Angeles.

Hoi Danny! Het klinkt als het perfecte jongensboek …
“Soms denk ik. Is dit allemaal echt? In oktober vorig jaar heb ik de keuze gemaakt om mij toe te gaan leggen op het maken van films. En dat je in vijf maanden al zoveel bereikt hebt. Ja, dat is geweldig. Overigens wil ik wel nadrukkelijk vermelden dat ik het niet alleen doe. Samen met een team maken we de films, waarbij iedereen zijn skills heeft, waarbij alles samen tot het succes heeft geleid.”

Afgelopen week was je in Los Angeles op het Filmapalooza Festival …
“Klopt. Als team hebben we eind vorig jaar meegedaan aan het 48 Hour Film Project Groningen. Je moet dan in 48 uur een film maken. Wij hebben toen de film ‘Hap’ gemaakt. Het gaat over een gelauwerde regisseur die al maanden op zoek is naar de perfecte hap van een eierbal voor een eierballencommercial. Maar als hij op een ochtend de juiste hap vindt, dan weet hij niet meer wie er gehapt heeft. Uiteindelijk bleek dat we in Groningen voor veertien prijzen genomineerd waren en dat we uiteindelijk zeven awards in ontvangst mochten nemen. Uiteindelijk heeft dat de deur geopend.”

En dat was niet de enige film die van jullie als team te zien was …
“Klopt. 48 Hour Film Projects worden over de hele wereld georganiseerd. Doordat we in Groningen wonnen kregen we de mogelijkheid om het op te nemen tegen andere teams. Om daarmee mee te doen aan een soort sub-competitie. Dus in december hebben we opnieuw een korte film gemaakt. Die film draagt de titel ‘Tandem’. En ook deze film werd goed ontvangen en zat bij de beste vijftien. Hierdoor mochten we naar Los Angeles, waarbij we te horen kregen dat ook deze film daar vertoond zou gaan worden.”

Hoe heb je de dagen in Los Angeles beleefd?
“Het is een enorme stad, vol met uitersten. Alleen daar al mogen zijn, dat is al te gek. Filmapalooza was voor ons een soort walhalla. Filmmakers van over de hele wereld waren er naar toe gekomen. Je praat met ze, je bent aan het netwerken, je volgt workshops. En langzaam werk je dan toe naar de apotheose, naar de laatste dag. Iedereen verschijnt in galakleding, en in een zaal ga je dan de films bekijken met aansluitend de resultaten van de jury.”

Had je verwachtingen?
“Nee. Ik bedoel. We hebben een film gemaakt over een eierbal. Veel mensen in ons eigen land weten niet eens wat het is, laat staan de mensen in Los Angeles. Maar uiteindelijk verscheen de naam van onze film op het scherm. En echt joh. We schoten uit onze stoel. We hebben staan juichen. We kregen de award voor beste prop toegekend. Een prop is een rekwisiet die nodig is voor het maken van een film. De jury vond dat wij onze eierbal tijdens het hele verhaal gebruikten. We gebruikten het om het verhaal voort te kunnen zetten. Ja, dat was een mooi overwinningsmomentje.”

En dan weet je dat je nog een film in de strijd hebt ...
“Ja. Maar we zagen ook dat de kwaliteit hoog lag. En we dachten, als het hier bij blijft, dan is het prima. Als er nog wat komt, dan is het gewoon bonus. Maar toen werd bekendgemaakt dat onze andere film ’tandem’ bij de laatste acht zat, wat betekent dat de film te zien zal zijn op het filmfestival in Cannes. Echt. Dat was opnieuw reden om flink feest te vieren. Echt geweldig.”

Ik denk dat maar weinig filmmakers zoiets kunnen zeggen, dat ze in amper een half jaar op Cannes staan …
“Haha, ja. In oktober heb ik de keuze gemaakt om leuke films te gaan maken. En hoe snel kan het dan gaan hè? En zoals al gezegd, ik doe het niet alleen. Iedereen werkt ontzettend hard. En samen lukt het om hele mooie dingen te maken die klaarblijkelijk in de smaak vallen.”

Maar wat is het geheim van het succes? Is dat zonder druk en met veel plezier aan films werken? Is dat de sleutel?
“Ik denk dat dit deels de sleutel is. Er is bij ons inderdaad niemand die vindt dat we over zoveel maanden dit bereikt moeten hebben. Maar het komt ook omdat in het huidige team de juiste mensen op de juiste plaats zitten. Het is het efficiënt gebruiken van middelen, waarbij iedereen kwaliteit belangrijk vindt, maar dat er ook een goed verhaal wordt verteld. Het is balanceren hè? In een film moet de kwaliteit van je audio goed zijn. En de verplichte elementen moeten aanwezig zijn. Maar die twee maken het nog niet tot een succes. Het derde punt is namelijk dat het verhaal goed moet zijn. Dat mensen zich de film een week later nog herinneren. En dat is waar wij goed in scoren.”

Hoe gaat het nu verder met ‘Hap’ en ‘Tandem’?
“Ik denk dat het voor ‘Hap’ nu eindigt. Wellicht zullen we nog uitnodigingen krijgen van organisaties die onze film willen vertonen. Maar ik verwacht niet meer dan dat. ‘Tandem’ gaat dus naar Cannes. En wat daar mee gaat gebeuren? Ik weet zelf eerlijk gezegd ook niet wat daar aan vast hangt, en of we er daar nog iets mee kunnen bereiken. Maar aan de andere kant. Je film vertonen in Cannes. Dat is wel het summum!”

En gaat nu dankzij jullie film de eierbal furore maken in Amerika?
“Haha. Nou. De nieuwsgierigheid naar wat het is, die is wel toegenomen. Eigenlijk hadden we wat eierballen mee moeten nemen naar Los Angeles, zodat er daar geproefd kon worden. Maar dat zijn we vergeten. Aan de andere kant zijn mensen natuurlijk ook welkom in Groningen. Dus als je de komende tijd lange rijen ziet staan bij de welbekende verkooppunten, dan zouden het zo maar filmliefhebbers uit Amerika kunnen zijn, haha.”

Bekijk hier de film ‘Hap’: