Yaneth Menger uit Stad is boos. Woedend zelfs. Afgelopen week werd duidelijk dat de overheid in de jaren negentig vele meters aan dossiers vernietigd heeft van kinderen die in de jaren zeventig geadopteerd zijn. “Ik heb altijd gedacht, ooit komt er een dag dat de beerput open gaat.”
Het vernietigen van de dossiers heeft grote gevolgen. “Eigenlijk weet ik niet wie ik ben. Vergelijk het met een wieg. Iedereen weet waar zijn of haar wieg stond. Ik weet dat niet. Ik ben geboren in Medellín, in Colombia. Maar ik weet niet wie mijn biologische ouders zijn. Ik weet ook niet op welke leeftijd ik precies naar Nederland ben gekomen. Het fundament van mijn leven ontbreekt. Het is vernietigd door de overheid. Moet je je voorstellen dat de overheid alle dossiers vernietigd heeft van alle kinderen die in Nederland in de jaren zeventig zijn geboren. Het land zou te klein zijn. Dat is wat er hier aan de hand is.”
“Er hangt een waas van mist over heen”
De gebeurtenis waar Menger naar verwijst voltrok zich in de jaren negentig. Tientallen meters adoptiedossiers werden vernietigd. “Alle dossiers van kinderen die in de jaren zeventig geadopteerd zijn, zijn vernietigd. Of je nu uit Frankrijk, Joegoslavië of Colombia kwam. Alles is weg. Waarom dat gedaan is? Ik kan het nog niet hard maken, maar adopties in die tijd zijn heel schimmig verlopen. De manier waarop adopties tot stand kwamen, daar hangt een waas van mist over heen. In die tijd was er sprake van massa-adoptie. Je kunt gerust spreken van een zeker verdienmodel. En alles wat er nu niet meer is in dossiers, daar kun je ook geen problemen meer mee krijgen. Dat de dossiers vernietigd zijn, dat werd afgelopen week duidelijk. Afgelopen jaren hebben we vaak geprobeerd dossiers aan te vragen, maar iedere keer kregen we nul op rekest. Het is echt ongelofelijk. Ik kan het ook niet bevatten.”
“Welles nietes spel”
De dossiers zouden veel waardevolle informatie moeten bevatten over hoe het adoptieproces is verlopen. Menger: “Welke instanties waren er bij betrokken. Hoe is het gegaan, hoe is het geregeld. Ik zou heel graag mijn biologische familie willen ontmoeten. Maar dat lukt nu niet. De eerste jaren van mijn leven zijn weg. Het is verdwenen.” In Nederland werd Menger ondergebracht bij een adoptiegezin. “Zij hebben nooit iets willen zeggen over mijn verleden. Ze hebben ook ontkend dat er informatie is. Het is een enorme strijd geweest. Waarbij ik altijd heb begrepen dat ze wel degelijk informatie zouden moeten hebben. En dan wordt het een ‘welles-nietes’ spel. En daar wilde ik op een gegeven moment niet langer deel van uitmaken.”
“Altijd heb ik gedacht, ooit gaat deze beerput open”
Nu staat Nederland bekend als een bureaucratisch land. “Je zou inderdaad verwachten dat er ergens kopieën zouden moeten liggen. Maar ik durf mijn hand in het vuur te steken, dat dit er niet zal zijn. Ik heb altijd gedacht, eens komt er een dag dat deze beerput open gaat. Dat de schimmigheid en de ellende die hier achter zit, naar boven komt. Dat gebeurt nu. Grote dank ook aan SP-Kamerlid Michiel van Nispen die hier vragen over heeft gesteld, waardoor deze bal is gaan rollen. Zelf heb ik heel veel Kamerleden aangeschreven. Ik heb reacties teruggekregen van bijvoorbeeld Pieter Omtzigt maar ook van Renske Leijten. Mevrouw Leijten stuurde mij een hele uitgebreide reactie.”
“Veiligheid is in het geding”
Maar wat wil Menger bereiken? Als het dossier er niet meer is, zal het ook niet tevoorschijn komen. “Klopt. Maar stil blijven en de mond houden is ook geen optie. Er is ons groot onrecht aangedaan. We zijn naar Nederland gehaald, waarbij onze geschiedenis, ons fundament is uitgewist. Diverse geadopteerden hebben wob-verzoeken gedaan. Ze krijgen dan na lang wachten informatie toegestuurd die nagenoeg helemaal zwart is weggelakt. In één van de gevallen was alleen een zin te lezen waar stond: ‘geen informatie delen, schaadt de staatsbelangen, veiligheid is in het geding’.”
“Desnoods moeten we via een parlementaire enquêtecommissie de waarheid boven tafel halen”
Menger hoopt dat de onderste steen boven komt. “Ik sta behoorlijk sterk in mijn schoenen. Maar er zijn ook geadopteerden die hier heel veel last van hebben. Die gebukt gaan onder stress en andere problematiek. Ik hoop op een oplossing. Die hoop laat ik ook nooit varen. We zijn al zo vaak genaaid, dat het ook belangrijk is om hoop te houden. En ik wil dat het ministerie met een reactie komt. Dat de onderste steen boven komt. Desnoods via een parlementaire enquêtecommissie.”
Mensen die in hetzelfde schuitje zitten als Menger, en contact zoeken met haar, kunnen een bericht sturen via haar Facebook-pagina.
