Politiek niet gecharmeerd van plan om Stadjerspashouders 20 euro korting te geven op dierenartskosten

Het voorstel van het gemeentebestuur om Stadjerspashouders eenmalig 20 euro korting te geven op dierenartskosten kan op weinig enthousiasme rekenen binnen de raad. Partijen lijken meer te zien in een fonds.

Aanleiding voor het debat is een voorstel van de raad zelf. Vorig jaar werd in meerderheid een motie aangenomen om mensen met een minimuminkomen tegemoet te komen in de dierenartskosten. Het gemeentebestuur is hier mee aan de slag gegaan waarbij dit voorstel uit de pen is gerold. Wethouder Eelco Eikenaar (SP) van Armoede: “We hebben hier ook flink mee geworsteld. Voor dit plan is er 50.000 euro ter beschikking gesteld. Willen we iedereen daar mee gaan bedienen? Of wil je het toegankelijk maken voor bepaalde gevallen?”

Wesley Pechler (Partij voor de Dieren): “Eén op de vijf huishoudens met dieren gaat op dit moment niet naar een dierenarts”
En dat is ook precies de kern van de discussie in de raad. Wesley Pechler van de Partij voor de Dieren: “Eén op de vijf huishoudens gaat op dit moment niet naar de dierenarts vanwege financiële problemen, terwijl ze wel naar de arts zouden moeten gaan. Het is denk ik heel goed dat we op dit punt actie ondernemen. Als ik de geluiden in de raad hoor dan denk ik dat er wel een meerderheid is te vinden voor een fonds of voor een verhoging van het bedrag.” Als Pechler deze woorden spreekt wijst de klok al bijna 22.00 uur aan. De fracties hebben op dat moment laten weten verdeeld te zijn, maar wel is men eensgezind dat de 20 euro geen soelaas gaat bieden.

Rita Pestman (PvdA): “Met 20 euro ga je geen dieren redden”
Rita Pestman van de PvdA: “Een bedrag van 20 euro lijkt een redelijk bedrag. Iedereen krijgt hetzelfde. Maar je zult er geen dier mee redden. Operaties zijn namelijk heel duur. De cliëntenraad stelt in haar voorstel een fonds voor. En daar voelen wij wel wat voor. Sterker nog. Zoiets bestaat ook al. De stichting Sterk voor Dieren heeft zo’n fonds, die ze zelf hebben opgezet. Met dit fonds kun je niet iedereen helpen. Neem bijvoorbeeld een baarmoederoperatie bij een huisdier. Dat kost 500 tot 600 euro. Maar een fonds in combinatie met het samenwerken met dierenartsen om een lager tarief voor deze doelgroep te bewerkstelligen, dat lijkt ons een goed idee. Hoewel dit fonds wel snel leeg zal zijn.”

Elisabeth Akkerman (VVD): “Een huisdier is toch geen verantwoordelijkheid van de gemeente?”
Elisabeth Akkerman van de VVD komt met een ander geluid. “Wij vinden dat het hebben van een huisdier de verantwoordelijkheid is voor de mensen zelf. Dat is geen verantwoordelijkheid van de gemeente.” Dat kan op een vraag rekenen van Pestman: “Maar je kunt toch buiten je schuld om in de financiële problemen komen? Heeft u daar geen begrip voor?” Akkerman: “Er zit toch geen onderscheid in de regeling?” Pestman: “Nee, niet op die manier. Maar als je een huisdier hebt, dat zorg nodig heeft. Een dier waar je aan gehecht bent, en je moet het in laten slapen terwijl een operatie ook mogelijk is.” Akkerman: “Ik vind het niet een taak voor de overheid.”

Yaneth Menger (Stadspartij 100% voor Groningen): “Het is een eenmalig bedrag, dat lost niets op”
Het CDA gaat daarin mee. En gedeeltelijk ook Stadspartij 100% voor Groningen. Yaneth Menger: “We hebben dit voorstel indertijd gesteund. Maar gaandeweg zien we wel obstakels op de weg. Een incidentele korting wordt toegezegd, maar dat is wel voor de korte termijn. Het is eenmalig, waardoor het probleem het volgende jaar weer net zo groot is als eerder. En we zijn het wel eens met de VVD. Een huisdier is je eigen verantwoordelijkheid. De kans bestaat dat we ons als gemeente op een glijdende schaal gaan begeven.”

Jurrie Huisman (SP): “Mensen hebben recht op gezelschap”
Jurrie Huisman van de SP wil graag op de woorden van Menger reageren: “Mensen met een minimuminkomen hebben recht op gezelschap. Op een cavia, een kat of een hond. Een dier dat hen veel biedt. Daar mogen we als gemeenteraad toch niet een oordeel over vellen? We moeten toch mensen ondersteunen? Dat is toch de eerste inzet?” Menger: “Ik ben dat met u eens. Maar ik constateer ook dat mensen die tot de minimagroep behoren, die huisdieren hebben, en die kinderen hebben, dat ze de zorg van huisdieren boven de zorg van hun kind profileren. Moeten we dat willen?”

Peter Rebergen (ChristenUnie): “Is dit wat we nu wilden?”
Peter Rebergen van de ChristenUnie: “Als we nu naar het voorstel kijken zoals dat bedacht is, dan doet het wat we als raad gevraagd hebben. Maar is dit wat we nu precies wilden? Nee. Ik denk het niet. Chippen en neutraliseren kan in de gemeente al met korting. Kunnen we het geldbedrag dat we beschikbaar hebben gesteld misschien gebruiken voor een actiedag waarbij we zoveel mogelijk mensen gaan helpen? En kunnen we kijken naar een noodfonds, net zoals met de bijzondere bijstand?”

Jurrie Huisman: “Dierenartsen zijn onderdeel van de vrije markt”
Huisman: “Het probleem met armoedebestrijding is dat je altijd pleisters aan het plakken bent. Je voert geen inkomenspolitiek. Pleisters zijn de druppels op een gloeiende plaat. Dat zal het ook altijd blijven. Afgelopen maandag was mijn collega Sandra Beckerman te gast in het actualiteitenprogramma EenVandaag om te praten over dit onderwerp. Tot 1998 waren de kosten voor dierenartsen gereguleerd. Daarna is het onderdeel geworden van de vrije markt. Prijsopdrijvend met invloed van buitenlandse bedrijven. Waarbij over de diensten ook nog eens 21% btw wordt geheven. Mevrouw Beckerman is hiermee aan de slag en mijn oproep zou zijn aan de fracties die collega’s in Den Haag hebben, om haar bij die strijd te steunen.”

Eelco Eikenaar (SP): “Zoveel mogelijk mensen helpen”
Wethouder Eikenaar: “Je kunt een eenmalig bedrag uitkeren. Je kunt een fonds opzetten. Of je verhoogt het bedrag. Wij hebben gekozen voor een bedrag van 20 euro. Zodat we zoveel mogelijk mensen kunnen helpen. Wellicht dat we dit kunnen verhogen naar 40 euro, afhankelijk van de gesprekken die we hierover met dierenartsen nog moeten voeren. En we realiseren ons dat met 40 euro we nog steeds niet op dezelfde bedragen zitten als die in Amsterdam of Arnhem beschikbaar worden gesteld.”

Bedrag verhogen of noodfonds?
Eikenaar: “De vraag is waar je de voorkeur aan geeft. Ga je het bedrag verder verhogen, dan bestaat er de kans dat je niet iedereen kunt bedienen omdat ze bijvoorbeeld te laat reageren. Als we een fonds opzetten, dan kan er gewerkt worden met criteria. Maar dan wordt het wel arbitrair. En ook dan zullen er mensen buiten de boot gaan vallen.”

Verschillende partijen geven aan de komende tijd na te willen denken, en komen waarschijnlijk met amendementen om het voorstel aan te passen. Daarbij lijkt het erop dat er een fonds komt, of dat het bedrag verhoogd gaat worden.