Een beetje gespannen zijn ze wel: de medewerkers van natuurorganisatie Het Groninger Landschap. Want broedt er nu in één van hun gebieden naast een zeearend ook een visarend? Natuurbeheerder Jesper Schothorst hoopt er op.
Hoi Jesper! Hoe bijzonder is dit?
“Ja, toch wel heel bijzonder. Nog niet zo heel lang geleden kwam de visarend helemaal niet meer voor in Europa. De laatste jaren gaat het beter. Eerst werd het dier vooral gezien in de lente en in de herfst wanneer het op doorreis was. Maar de visarend die wij in ons gebied hebben, die zit hier het hele jaar al. En dat betekent dat hij zijn plekje hier heeft gevonden, en wij ook het vermoeden hebben dat er hier gebroed gaat worden.”
En dat is voor het eerst …
“Dat klopt. Een paar jaar geleden was er een broedend paartje in de Biesbosch te vinden. Dat was het eerste broedsel sinds een hele tijd. En nu lijkt dit gebied voor het dier dus wel interessant. En ja, voor ons is dat bijzonder. Want een zeearend hebben we hier al broeden, en daar zou dan een visarend bij komen. Nou ja, dat is het summum. Als natuurbeheerders doen we onze best om het gebied zo mooi en aantrekkelijk mogelijk te maken. En dat lijkt nu zijn vruchten af te werpen. En je mag ook gerust weten dat ik hier op hoop. Het is echt fingers crossed.”
We hebben afgesproken dat we de precieze locatie in dit artikel niet gaan noemen. Hoe zijn jullie de visarend op het spoor gekomen?
“Als natuurbeheerder houden we natuurlijk het gebied in de gaten. De laatste weken zien we het dier regelmatig zitten in een dode boom, waarbij het zich zo nu en dan te goed doet aan een visje. Wat dat betreft is de locatie ook perfect, want voedsel is er genoeg. Afgelopen week was ik samen met mijn collega Bert het aantal zwarte sterns aan het tellen, en toen kwam de visarend ook tevoorschijn. En toen werd voor ons toch wel duidelijk dat ze dit gebied op de korrel hebben.”
Hoe groot is de kans dat er ook daadwerkelijk gebroed gaat worden?
“Ja, dat is lastig om te zeggen. In de nabijheid zijn meer natuurgebieden te vinden, die ook aantrekkelijk zouden kunnen zijn. We overwegen daarom wel om het dier misschien nog een handje te helpen door wat toppen uit een aantal hoge elzen of wilgen te halen. De visarend vindt dat namelijk heel prettig. En voor de rest is het afwachten. Wij zullen het met onze verrekijkers monitoren.”
Dat deze roofvogel nu in dit gebied bivakkeert. Betekent het ook dat het nu automatisch goed gaat met de soort?
“Dat is te vroeg om te zeggen. Het is heel goed als er nakomelingen komen. Dat de soort zich kan versterken. Maar de populatie is nog altijd heel klein. Er zal nog veel werk gedaan moeten worden om de soort weer stabiel en sterk te krijgen. En het zou geweldig zijn als dit gebied daar een handje in kan helpen. Het gaat een spannende tijd worden.”
Visarend
De visarend is een vrij kleine arend die graag boven water stilstaand bidt, en dan met uitgestoken klauwen op een vis duikt. Het is een relatief sterke vogel, en het dier is in staat om prooien te maken die bijna even zwaar zijn als hijzelf. Het dier is ongeveer 55 centimeter lang en heeft een spanwijdte van 150 tot 170 centimeter. Het gewicht bedraagt 1,5 tot 2 kilogram. De vrouwtjes zijn iets groter en zwaarder.
