Wie aan vakantie denkt, kan denken aan goudgele stranden of aan bergmeren om daar lekker uit te rusten. Voor Joffrey Schluter staat vakantie echter synoniem voor een zoektocht naar oud-treinmaterieel. Op dit moment is hij in Roemenië.
Hoi Joffrey! Jij bent op zoek gegaan naar de Wadloper …
“Klopt! Het treinmaterieel dat jarenlang in de noordelijke provincies heeft rondgereden. Ze werden tussen 1981 en 1983 gebouwd door Waggonfabrik Uerdingen AG in Aken. De serie bestond uiteindelijk uit negentien motorrijtuigen en 31 tweedelige treinstellen. In 2006 en 2007 verdwenen ze langzaam uit het Noorden om plaats te maken voor de Stadler-treinen die vandaag de dag nog altijd rondrijden. Daarna hebben de Wadlopers nog een tijdje rondgereden in Limburg om uiteindelijk verkocht te worden.”
Jij bent de treinstellen daarna gaan volgen?
“Absoluut. Ik ben een groot ov-liefhebber. Toen ik een jaar of vijf was is die liefde geboren. Ik heb veel interesse voor alles wat rijdt, vliegt of vaart. Zelf werk ik tegenwoordig ook in het openbaar vervoer. De Wadloper heeft echter altijd iets bijzonders gehad. Het zijn de treinen waar ik als eerste mee reed. Dat je als klein kind instapt, en dat je helemaal onder de indruk bent. En het klopt dat ik vrij goed weet waar ze nu zijn. Een deel is naar Argentinië verscheept, een ander deel is naar Polen en Roemenië gebracht. De Wadlopers in Argentinië zijn behoorlijk aangepast omdat ze daar werken met een andere spoorbreedte. In Polen rijden er een aantal rond, maar het grootste deel van de Wadloperfamilie is te vinden in Roemenië.”
Nu heb ik me laten vertellen dat je vorig jaar ook al eens naar Roemenië bent gegaan om daar de Wadlopers te gaan zien …
“Mijn informatie was dat ze zouden rijden tussen Cluj-Napoca en Oradea, in het noordwesten van Roemenië. Maar tijdens onze vakantie daar kwamen we geen Wadlopers tegen. Het bleek dat het Roemeense vervoersbedrijf TFC (Trans Feroviar Călători) kort daarvoor treinstellen uit Duitsland had aangeschaft, die op dat moment op dat traject reden. Dat betekende voor ons pech. En dan kun je zeggen, dan ga je toch verder zoeken? Maar Roemenië is een groot land, je niet precies weet waar ze zijn, terwijl je wel je vakantie hebt ingericht op dat gebied.”
Is dan je hele vakantie verpest?
“Haha, nee hoor. Je gaat er natuurlijk heen met een bepaald doel. Maar als dat niet lukt, dan is het niet meteen een ramp. Ik heb toen ontzettend genoten van het Roemeense land. Het is een heel mooi land, met een mooie cultuur. En wat ik ook mooi vind is dat de mensen er nog respect hebben voor bijvoorbeeld het spoorwegpersoneel. Waar in ons land, zeker in bepaalde gebieden, het respect soms ver is te zoeken, kijkt men daar nog echt op tegen machinisten en conducteurs. Ik vond dat heel mooi om te zien.”
Tekst gaat verder onder de foto:
Een Wadloper in de kleurstelling van TFC in Roemenië. Foto: ingezonden / eigen foto
Onlangs ben je opnieuw op reis gegaan. Hoe heb je je voorbereid om nieuwe teleurstellingen te voorkomen?
“Ik heb goed onderzoek gedaan. Waar worden ze vaak ingezet? Zit er een bepaalde voorspelbaarheid in? Ook informatie op sociale media heeft enorm geholpen. Op basis van al die informatie hebben we besloten om naar de hoofdstad Boekarest te gaan. Samen met een goede vriend heb ik deze reis gemaakt. En Boekarest bleek een goede keuze te zijn, want daar kwamen we inderdaad de Wadlopers tegen.”
Zijn de treinen nog vergelijkbaar met toen ze voor het laatst hun ritten reden in Groningen en Friesland?
“Als je het gevoel van toen weer wilt ervaren dan zit je goed. Het is echt een trip down memory lane. Het geluid, de typische dieselgeur. Het is allemaal niet veranderd. Sommige treinstellen zien er ook nog uit zoals twintig jaar geleden. De bekleding op de stoeltjes en Nederlandse teksten op de noodrem. Maar er is ook veel aangepast. Treinstellen zijn bijvoorbeeld uit elkaar gehaald, waarbij de tweedelige treinstellen andere samenstellingen hebben gekregen. Daarnaast hebben de treinen aan de buitenkant een andere kleurstelling gekregen. Niet meer het geel, maar ze hebben nu de kleuren van TFC.”
Dat de treinen nog steeds rijden, hoe is dat te verklaren?
“Het is ontzettend degelijk materieel. Simpel en eenvoudig. De treinen van tegenwoordig zijn grotendeels computergestuurd. Er zit veel techniek in. De Wadlopers zitten overzichtelijk in elkaar en zijn daarom ook makkelijk te onderhouden. Ik vermoed dat ze ook nog jaren mee kunnen. En eigenlijk is dat wel heel mooi.”
Kom je in Roemenië nog meer oud-materieel tegen?
“Een aantal Buffels rijden hier ook rond, de DM’90. En weet je wat ook leuk is? De Baureihe 614, voormalig Duits materieel rijdt hier ook. Vroeger reed de 614 op Bad Nieuweschans – Leer. Op Nieuweschans kwam dus deze trein de Wadloper tegen. En nu komen ze elkaar weer tegen in Roemenië. Ik heb in ieder geval al een aantal mooie foto’s kunnen maken, en straks als ik weer terug ben in Groningen, wil ik er sowieso ook eentje op canvas laten printen.”
Straks als je terug bent in Groningen, want ik heb begrepen dat er ook nog een andere reis wordt gemaakt …
“We zijn nu in Roemenië inderdaad. En we gaan hierna door naar Griekenland. Daar is ook iets heel leuks te zien dat met Groningen te maken heeft. Zullen we afspreken dat we over twee weken daar contact over te hebben? Want ik denk dat dat ook een heel mooi verhaal is.”
Ik ben heel benieuwd! Voor nu een goede vakantie nog in Roemenië!
