Je kent het wel: net als je haast hebt, gaat de brug open. Stefan Duursma is één van de vaste brugwachters van de gemeente Groningen. Hij zorgt ervoor dat je weer zo snel mogelijk je weg kunt vervolgen.
Via een portofoon krijgt hij te horen waar de boten zijn en welke brug hij moet openen. Die meldingen komen uit het havenkantoor. Daar zitten een aantal medewerkers die de geautomatiseerde bruggen van afstand bedienen en de brugwachters in het veld aansturen.
Van de 70 bruggen in de gemeente, moeten er zo’n ruim 50 met de hand geopend worden. Al die bruggen bedienen is een behoorlijke work-out. Veel brugwachters, waaronder Stefan, doen dat namelijk gewoon op de fiets: “Het is geen Tour de France. Je moet het gewoon rustig aan doen. Je hoeft niet te racen natuurlijk. De scheepvaart moet toch wachten. Je hoeft niet bij elke brug een kop koffie te drinken en een sigaret te roken, maar je moet gewoon rustig doorgaan.”
Toch houdt Stefan er behoorlijk wat tempo in op de fiets. De camera kan het nauwelijks bijhouden. “Vind je dit al snel? Ik ben eraan gewend. Ik fiets iedere dag”, zegt hij terwijl hij op een hoog tempo de bocht omvliegt.
Stefan moet goed opletten tijdens zijn werk, want er kan veel misgaan: “Ik kan de brug naar beneden doen als er een schip invaart. Ik kan de brug opendoen als er hier iemand staat. Ik kan iemand met de slagboom van de fiets afslaan. Alles kan gebeuren. Daarom is het voor brugwachters erg belangrijk dat je goed kijkt wat je doet, voordat je daadwerkelijk iets gaan doen.”
Stefans carrière als brugwachter begon in 1999. “Het uitzendbureau belde mij of ik een dag wilde meewerken als brugwachter, want misschien hadden ze wel een baantje voor mij. Ik dacht eerst: brugwachter, ik weet niet of dat wel wat voor mij is. Maar na die ene dag wist ik genoeg: het is fantastisch leuk werk. Voor mij is het een droombaan.”
