Terwijl demissionair premier Mark Rutte (VVD) maandag in Den Haag zijn afscheid aankondigde als politicus, had hij eigenlijk op dat moment in Woltersum moeten zijn. Een gesprek over de impact van aardbevingen en praten over het schadeherstel stond op het programma.
Rutte zou een bezoek brengen aan basisschool De Huifkar in het dorp om daar met kinderen te praten over de impact van aardbevingen. Daarna zou hij met bewoners in gesprek gaan over de versterkingsoperatie. Uit informatie van OOG Tv blijkt dat de premier twee adressen zou bezoeken. Een dorpsbewoner laat weten dat het bezoek geïnitieerd is door een organisatie die betrokken is bij het schadeherstel, en dat het geen initiatief is geweest van de dorpsvereniging. “In het dorp hebben mensen er ook niet echt wakker van gelegen dat het bezoek niet doorging. Het is een never ending story. Hij is hier al zo vaak geweest. Dit bezoek had niet ineens alles opgelost.”
“Ik was er vandaag niet aanwezig bij geweest”
Zo denkt ook Laurens Mengerink er over. Mengerink woont aan de Kollerijweg. Sinds augustus 2019 staat zijn huis in de stutten omdat de woning door aardbevingen acuut onveilig is geworden. “Of ik er vandaag bij was geweest als Rutte hier was geweest? Nee. Daar had ik geen behoefte aan gehad. Wel heb ik de afgelopen dagen het nieuws gevolgd. Rutte lijkt ook de schuld van alles te krijgen, ik denk dat dat wel terecht is. En het is uiteindelijk wel frappant dat het kabinet is gevallen over de asielcrisis. Ik had verwacht dat het over Groningen zou gaan vallen. Ik vind dat verrassend.”
Acuut onveilige situatie
Mengerink zijn verhaal voert terug naar 28 augustus 2019. De dag van Groningens Ontzet. De inwoner van Woltersum maakte zich al een tijdje zorgen. Op de woning staan twee zware schoorstenen. Onder één van die schoorstenen bevindt zich het slaapkamertje waar de zoon van Mengerink sliep. Na alle aardbevingen was de bewoner bang dat één van de schoorstenen naar beneden zou komen. Voor de zekerheid werd er contact gezocht met een bedrijf dat inspecties uitvoert. Nog dezelfde dag stond het huis in de stutten, en was er sprake van een acuut onveilige situatie.”
“Ik zet een paal voor de deur waar mensen hun museumjaarkaart kunnen scannen”
En nu is het bijna vier jaar later. De avondzon zet op deze tiende juli Woltersum in een goudgeel licht. En licht ziet Mengerink ook aan het einde van de tunnel. “De afgelopen jaren is er lang en veel gesteggeld over sloop en nieuwbouw van mijn woning. De stadsbouwmeester wilde aanvankelijk dat de voorgevel van de woning zou blijven staan. Om daarmee het karakteristieke element te behouden. Maar die voorgevel bestaat uit twee ramen en een voordeur en daaronder dikke scheuren. Ik heb gezegd, ik zet hier een paal voor het huis waar mensen hun museumjaarkaart kunnen scannen.”
“Gevel mag om”
Mengerink verduidelijkt: “Afgelopen voorjaar ben ik in Limburg geweest. Daar brengen kunstenaars kunstmatige scheuren aan in gebouwen om de historie aan de mijnbouw levend te houden. In Groningen hoeft dat niet. We hebben dat allemaal. Originele scheuren. Niks kunstmatigs. Dat waren de woorden die ik tot de stadsbouwmeester heb gezegd. Gelukkig is er onlangs duidelijkheid gekomen dat de gevel toch om mag. Er is een constructie bedacht dat een architect de bouw nauwlettend gaat begeleiden, waardoor er een karakteristieke gevel voor terug komt.”
“Je zou Vijlbrief willen behouden”
En dan de val van het kabinet. “Vind ik het erg? Weet je. Bij nieuwbouw, bij versterking, komen er altijd addertjes onder het gras vandaan. De afgelopen periode zijn er onder leiding van staatssecretaris Hans Vijlbrief (D66) van Mijnbouw mooie stappen gezet. Vijlbrief heeft hard gewerkt om het vertrouwen te herwinnen in Groningen. En hij heeft zaken op orde gesteld. Ik denk dat dat het grootste gemis zal zijn. Er komt wel een wet waarin staat dat er uitvoering moet worden gegeven aan het schadeherstel. Maar eigenlijk wil je zo’n man behouden.”
Susan Top-constructie
Op de vraag of een Susan Top-constructie een oplossing zou zijn is Menergink enthousiast. “Mevrouw Top is partijloos actief als gedeputeerde in Provinciale Staten. Zoiets zou voor Vijlbrief misschien ook kunnen. Eindelijk, na al die jaren, hebben we een staatssecretaris, die zijn best doet en het vertrouwen van de bevolking heeft. Dat vind ik het meest jammerlijke aan de val van dit kabinet.”
