Een grote mijlpaal voor het Groningse studententeam Top Dutch Solar Racing. Vorige week controleerden de Australische autoriteiten of hun zonneauto veilig genoeg is om de openbare weg op te gaan. De studenten kregen het ja-woord: de auto is goedgekeurd.
Het team doet in oktober mee aan de Bridgestone World Solar Challenge, een race voor zonneauto’s van Darwin naar Adelaide. “Omdat de race op de openbare weg plaatsvindt, moet de auto goedgekeurd worden”, vertelt teammanager Rick Eichelsheim. Om door die keuring te komen, moesten de Groningers nog veel aanpassingen doen. Vandaar dat ze als één van de eerste teams naar Australië vlogen.
Maar door een klein spinnetje in de auto, zat het team anderhalve week zonder auto en kon er dus niet getest of geoefend worden. “Daardoor hadden we veel minder tijd om te auto klaar te maken voor de keuring.” Uiteindelijk moest het team het werk van de gemiste anderhalve week in vier dagen proppen. “Iedereen heeft dag en nacht gewerkt om de auto voor de certificering gereed te hebben. Het technische team werkte bijvoorbeeld echt 20/7. Dat betekende soms maar drie à vier uur slaap per nacht”, vertelt Rick.
‘Bijna over de kop’
Afgelopen vorige week was het dan zover. Naast verschillende mechanische en elektrische controles, werd er voor het eerst gereden. Het Groningse team moest aan de Australische keurdienst laten zien dat de zonneauto 80 kilometer per uur kan rijden in een bochtencombinatie. Dat gebeurde op de baan van het lokale vliegveld waar het team op dit moment gestationeerd is. Student Laura de la Fuente Esteban werd naar voren geschoven als coureur.
Voordat ze aan het echte werk begon, reed ze een proefrondje maar die liep anders dan verwacht. “Ik moest meerdere keren van baan wisselen om de stabiliteit van de auto te testen.” Ze legt uit dat het team met pionnen een tweebaansweg had nagebootst. “Maar we hadden er één verkeerd neergezet, waardoor ik een te scherpe bocht moest nemen. Toen vloog de zonneauto bijna over de kop! Ik reed opeens op twee wielen.” Gelukkig lukte het de Spaanse studente om de auto weer met vier wielen op het wegdek te krijgen.
“Ik stond strak van de adrenaline toen ik uit het voertuig kwam”, vertelt Laura. “Ik wist eerst niet zo goed of ik het wel tegen mijn moeder moest vertellen. Zit ik hier in Australië, zo ver weg van huis, en dan vertel ik haar dat ik bijna over de kop ben gevlogen met de auto.” Maar ze moest haar ei kwijt en belde toch naar het thuisfront. “Mijn moeder was megatrots. Ze zei: ‘Je kunt het kind!’ Ik bof maar dat ze zo chill is.”
Weinig tijd om iets te vieren
Na de proefronde moest het echte werk nog beginnen. Die ronde ging gelukkig helemaal goed. Het Groningse team kreeg het ‘certificate of roadworthiness’: een certificaat dat aangeeft dat je de weg op mag. “Na een paar dagen weinig slaap en hard werken, was dat een mooi moment”, vertelt de teammanager. “Maar tijd om het te vieren was er niet. We hebben die nacht iets meer rust gepakt, maar de volgende dag moesten we gewoon weer doorwerken.”
Met de bevoegdheid op zak, kan het echte werk beginnen. “Nu mogen we voor een X aantal dagen gebruik maken van 600 kilometer aan openbare weg. Zo kunnen we de auto zo veel mogelijk testen. Maar voor we aan de ‘race-up’ beginnen, gaan we eerst nog even met de auto zelf aan de slag om de Green Thunder (de zonneauto) in een nog betere staat te krijgen. We leveren liever hier wat extra werk dan dat we buiten reparaties moeten uitvoeren”, sluit Rick af.
Simulatie van de race
Het Groningse studententeam verwacht halverwege deze week aan de simulatie van de race te beginnen. Op de sociale media accounts van Top Dutch Solar Racing kun je het team volgen.
Bekijk hier de beelden uit Australië:
