De basketballers van Donar wonnen zaterdagavond verrassend, na een erg roerige zomer, hun eerste competitiewedstrijd. Tegen Den Bosch werd het 74-63. Een gesprek met Richard Datema, voorzitter van de supportersvereniging, over the day after.
Hoi Richard! Het is een dooddoener, maar hoe gaat het?
“Het gaat fantastisch! Ik heb bijna geen stem meer, want wat was het een geweldige dag gisteren. Van begin tot eind. Ik heb de hele dag met kippenvel rondgelopen. Ik heb eerder al eens gezegd dat het een feestje is dat we überhaupt in de competitie mogen spelen. Maar dat je dan de eerste wedstrijd ook winnend afsluit. Ja, dat is geweldig. Je kunt het misschien wel een wonder noemen. Het wonder van Groningen.”
De geschiedenis van Donar is afgelopen zomer in sneltreinvaart met verschillende hoofdstukken uitgebreid. Hoe leef je naar zo’n eerste competitiewedstrijd toe?
“In de dagen voorafgaand begint het al te kriebelen. Je weet dat je op zo’n avond mensen gaat zien, die je al een tijdje niet meer gesproken hebt. Daar kijk je naar uit. Om samen, met al die mensen die Donar een warm hart toedragen, de club te steunen. Het programma begon gisteren al vroeg. Er werd een boek gepresenteerd over vijftig jaar Donar. Als supportersvereniging hadden we een rol bij deze presentatie.”
Terwijl de wedstrijd pas in de avonduren werd gespeeld …
“Klopt, dat was wachten. Op een gegeven moment loop je naar de snackbar om de hoek voor een patatje, en op sociale media zie je dan de geluiden al toenemen. Mensen die er zin in hebben, die er naar uitkijken. En dan wil je gewoon zo snel mogelijk die zaal in. Je wilt de mensen zien binnen komen. Je wilt onderdeel zijn van het geheel. En uiteindelijk is dat een groot feest. Dat er een kleine 3.000 mensen in de zaal zitten, om samen te genieten van de sport. Prachtig.”
De dag begon voor Donar ook met positief nieuws …
“Er is de afgelopen zomer veel gebeurd, en dat heeft ook consequenties. We mogen bijvoorbeeld minder geld uitgeven aan spelers. Daarom was het heel mooi nieuws dat de twee Amerikanen speelgerechtigd bleken te zijn. Op papier heb je dan een goed, competitief team. De tegenstander is alleen wel Den Bosch. Een club die de grootste begroting heeft met 2,2 miljoen euro. Maar tijdens de wedstrijd vallen alle puzzelstukjes op hun plaats, en is Donar uiteindelijk gewoon sterker. En ik had het al even over de sfeer. Normaal zit ik lekker in de zaal, geniet ik van de sport, en ben ik niet bezig met het maken van bijvoorbeeld filmpjes. Maar het begin en eind van deze wedstrijd moest ik gewoon vastleggen.”
In je relaas klinkt verbazing door, dat ondanks alle beslommeringen je zo’n resultaat neer weet te zetten. Maar als je de sfeer en de entourage beschrijft, is dat niet misschien de verklaring voor het succes? Dat Donar gisteravond door het publiek met een man meer op het veld stond …
“Ja, dat ben ik helemaal met je eens. Kijk, wat er gebeurd is, dat is vervelend. We kunnen ook niet zeggen dat het afgesloten is. Er zijn mensen die hier nog steeds last en hinder van ondervinden. Dat is super vervelend voor al deze personen. Maar het heeft ook laten zien dat de club kan bouwen op een grote groep trouwe supporters. En die hebben zich laten horen. Den Bosch vond dat niet leuk. Je kon zien dat ze zich ergerden aan die ‘zesde man’.”
Positief ergeren, neem ik aan?
“Als je een stadion binnenloopt dan kun je overweldigd worden door de entourage. En ik denk dat dit zeker bij Den Bosch heeft gespeeld. Aan de andere kant. Ze hebben een ervaren team, waarbij de gemiddelde leeftijd rond de 27 jaar ligt. Wij hebben een onervaren team met een gemiddelde leeftijd van 24 jaar. Wat gisteravond te zien was, was de ziel van Donar. En die is indrukwekkend. Die is prachtig. Als ik er met je over praat dan heb ik weer kippenvel. En begrijp me goed. Komende week spelen we de volgende wedstrijd, tegen Feyenoord Basketbal. Het kan zo maar zijn dat we die wedstrijd gaan verliezen. Maar dat is niet erg. Dit was gewoon prachtig.”
