Hij is geboren in Groningen, vertrok op zijn zestiende naar het buitenland en fotografeerde uiteindelijk de Vietnamoorlog en de staatsgreep in Chili. Daarna was hij jaren actief in Hollywood: Chas Gerretsen. Vanaf zaterdag is er een tentoonstelling van zijn werk te zien in het Forum.
Terwijl de tentoonstelling nog in opbouw is, loopt de tachtigjarige Gerretsen langs zijn werk. “Het voelt alsof iemand anders al deze foto’s genomen heeft. Ik was daar, maar ik heb niet het gevoel dat ik het was. Het is heel vreemd om dat te zien.”
Vanaf jonge leeftijd heeft Gerretsen al een fascinatie voor oorlogen. “Ik wilde altijd al een oorlog zien en ik was dol op films. Ik geloofde geen moer van wat ik zag op het ‘grote scherm’. Daarom wilde ik weten wat de waarheid was.”
‘Ik heb meer nieuwsgierigheid dan angst’
Sinds hij vertrok naar het buitenland, had hij op krokodillen gejaagd in Australië en was hij ook een tijdje soldaat in de Verenigde Staten. “Die hadden een mooier uniform dan de Nederlandse soldaten”, grapt Gerretsen. Vanwege zijn fascinatie voor oorlog, vertrok hij naar Vietnam om het geweld te zien en het vast te leggen op camera. Tijdens een helikoptervlucht naar Vietnam legt hij de eerste beelden vast. “Vietnam was een totale krankzinnigheid. Alles.”
Gerretsen heeft nooit spijt gehad dat hij naar Vietnam vertrok. “Ik heb meer nieuwsgierigheid dan angst. Zolang ik nieuwsgierig ben, leef ik. Natuurlijk had je tussen het foto’s maken door de vuurgevechten, dat was altijd spannend. Maar het was een goed leven.”
‘Dood is dood’
In 1973 vindt er een staatsgreep plaats in Chili. Gerretsen reist samen met zijn toenmalige vriendin naar het Zuid-Amerikaanse land. Tijdens zijn verblijf zou hij een iconische foto maken van de Chileense dictator Augusto Pinochet. “Een goede foto brengt emoties op. Emoties van liefde of haat bijvoorbeeld. Hoe sterker die emoties, hoe beter de foto. Pinochet is de ware onderdrukker. Dit is de persoon die ervoor zorgt dat jij geen vrijheid meer hebt. Dit is de ultimate dictator.”
Gerretsen is tijdens zijn werk nooit bang geweest. “Maar ik was altijd bang voordat ik naar die plekken toeging. Je weet dat er een kans is om een arm of been te verliezen, dat je invalide bent voor de rest van je leven. En dood? Dood is dood.”
Terug in Groningen
Met de foto-expositie in het Forum, keert Gerretsen terug naar zijn roots. Tegenwoordig woont hij in München, maar de Groninger verblijft de komende dagen nog in de buurt. Dat hij de foto’s nu in het groot ziet, geeft Gerretsen ook een vreemd gevoel. “Vaak zag ik nooit mijn foto’s. Ik had in die tijd geen digitale camera en nam dus rolletjes mee. Die moesten ontwikkeld worden. De rolletjes werden vervolgens naar het buitenland gestuurd en dan zag ik maanden later pas de foto’s.”
“Je moet je inbeelden, ik heb nooit foto’s groter gezien dan dit”, zegt Gerretsen terwijl hij zijn vingers vlak naast elkaar legt. “En ineens zijn ze zo gigantisch groot. Het is een ongelooflijk gevoel om zoiets te zien.”
Aanstaande zaterdag geeft Gerretsen eenmalig een rondleiding over zijn expositie. Op zondag wordt er een documentaire over Gerretsen z’n werk tijdens de film Apocalypse Now getoond met een nagesprek.
