Huis van Kosmotroniks opent de deuren: “Mooi om de reactie van bezoekers te kunnen zien”

Kosmotroniks. Harry Arling uit de stad verstuurt ze overal naar toe. Naar Den Haag en zelfs naar Japan. Deze periode zijn geïnteresseerden te gast in het huis van de Kosmotroniks aan de Westerhavenstraat.

Hoi Harry! Gisteren was de eerste dag van je expositie. Hoe is het gegaan?
“Het is een hele mooie dag geworden. Het was ook mooi weer, zodat we de deuren letterlijk open konden zetten. En dan krijg je een leuke dynamiek. Je hebt mensen die het wisten, en er speciaal voor langs komen. Maar er zijn ook mensen die hier langs lopen of fietsen, en denken, hè, wat gebeurt daar? Even kijken. Uiteindelijk zijn er ongeveer 25 mensen langs geweest. Dat is voor deze ruimte veel, omdat het best wel klein is.”

Kosmotroniks. Veel lezers zullen zich afvragen wat het is. Kun je dat uitleggen?
“Kosmotroniks is de kunst van magische machines. Het zijn zelf gecreëerde bouwsels. In onze maatschappij gooien we veel spullen weg. Ik vind het leuk om zulke spullen te verzamelen, zodat ik er wat nieuws van kan maken. Materialen krijgen dus een tweede of derde leven. Ik bouw en maak alles zelf, en daarmee krijg je dus iets unieks. Van elk voorwerp is er maar eentje. En wat ik maak dat zijn bouwsels die ik zelf verzonnen heb. Die ik zelf creëer. Een Kosmotronik-wereld dus.”

Begin jaren negentig had je je eerste expositie, ook in de stad. De afgelopen dertig jaar heb je flink aan de weg getimmerd. Ik kan me voorstellen dat je na zoveel exposities niet meer zenuwachtig bent …
“Niet zenuwachtig, maar het is wel heel speciaal. We zijn hier, in dit pand, in 2011 komen wonen. En in de eerste jaren heb ik hier ook exposities gehouden. Dat is doorgegaan tot 2019. Toen zijn we een verbouwing gestart. Mede vanwege de coronacrisis pakken we nu de draad weer op. En dat blijft toch bijzonder. Kijk, als ik exposeer in een museum, dan ben je bij de opening aanwezig, en dan laat je het los. Maar hier, in je eigen huis, ben je er constant bij aanwezig. Je ziet de reacties van de mensen, je ziet de dynamiek. En dat inspireert. Terwijl ik aan het werk ben in het atelier, hoor en zie je de mensen. Dat is prachtig.”

Wat krijgen mensen te zien?
“Op dit moment staan er 31 Kosmotroniks op de expositie. De afgelopen jaren heb ik vooral grote dingen gemaakt. Maar afgelopen zomer heb ik me voorgenomen om zes weken lang te gaan werken aan kleinere objecten. En dat ging heel goed. Ik kwam in een flow terecht, waarbij ik in die periode zeventien of achttien werken heb kunnen maken. En dat gaat eigenlijk nog steeds door. Het voordeel van kleinere objecten is dat ze betaalbaarder zijn. En dat is denk ik interessant als de nood aan de man is.”

Als je zo’n grote productie draait, ben je dan niet bang dat het lopende-band-werk wordt?
“Ik ben echt een kunstenaar. Het is niet zo dat ik alleen maar dit maak. Ik krijg een idee, en dan maak ik dat. Het is een soort mindset. Als ik dit gemaakt heb, dan maak ik daarna weer wat anders. Geen één object is hetzelfde. En het geeft ontzettend veel voldoening. Na een nacht slapen, waarbij ik ideeën opdoe, ga ik in alle vroegte, rond 04.00 uur, naar mijn atelier. En ga ik aan de slag.”

Nu vertelde je zojuist dat ‘wanneer de nood aan de man is’. Dat klinkt niet goed …
“Bij ons is het hollen en stilstaan. Mijn vrouw is zelfstandige en heeft een breiwinkel. Tot nu toe weten we het iedere keer te redden, maar er zijn soms wel kritieke fases. En dan komt het besef dat er wat moet gebeuren. Maar geld is maar één ding hé? Als ik zie welke mensen ik om mij heen heb, en hoe de Kosmotroniks gewaardeerd worden, dan voel ik mij wel de koning te rijk. Geestelijk ben ik de rijkste man ter wereld. En het is toch fantastisch dat ik nu, met wat ik maak, mijn eigen exposities in kan richten?”

Bezoekers komen dus op een expositie terecht waarbij ze dus ook Kosmotroniks mogen kopen?
“Klopt. Alles wat hier staat mag gekocht worden. En dat gebeurt ook. Ik heb gisteren één Kosmotronik kunnen verkopen, en twee andere zijn onder optie. En weet je wat ook leuk is? Door de jaren heen heb je naam gemaakt. Zo komen er ook mensen langs met spullen, waarvan ze denken dat ik er wel wat mee kan. Zo kwam er gisteren iemand met een zak met doppen. Dat is toch geweldig?”

Het is misschien een moeilijke vraag, maar op welke Kosmotronik ben je nu het meest trots?
“Dat is een robotje. Die heb ik gemaakt van onderdelen die je aantreft in van die verrassingseieren bij kindermenu’s. Dat is ontzettend mooi geworden. Het robotje is afgelopen dinsdag naar Den Haag gegaan. Maar ook de ‘olifantbrommer’ en ’tweewielwalvis’, daar ben ik erg trots op.”

Den Haag, maar je werken gaan bijvoorbeeld ook naar Japan. Je geeft al aan dat je een gelukkig mens bent. Heb je nog wel dromen of doelen?
“Twee jaar geleden heb ik in het Groninger Museum kunnen exposeren. En zoiets, dat wil ik heel graag nog een keertje doen. Een grote expositie, waardoor je echt een Kosmotronik-wereld kunt creëren. En ik zou het ook leuk vinden om dat in het buitenland te doen. Over twee jaar sta ik met een expositie in Bergen, in Noorwegen. Maar dat zou nog wel wat meer mogen. Duitsland, Engeland, misschien Italië, zijn landen die er ook geschikt voor zijn. Dat de Kosmotroniks Europa in gaan. Dat zou ik heel mooi vinden.”

De expositie in de Westerhavenstraat is tot en met 26 november op elke zaterdag en zondag van 15.00 tot 18.00 uur te bezoeken. Het huis van de Kosmotroniks is te vinden aan de Westerhavenstraat 16.