Bas Ottens Segers uit Garsthuizen gaat komende zondag deelnemen aan de 4 Mijl. Met zijn deelname zamelt hij geld in voor de stichting Kind Beter. De afgelopen maanden is die actie flink uit de hand gelopen.
Hoi Bas! Een actie die uit de hand is gelopen …
“Zo kun je het omschrijven, inderdaad. Toen afgelopen voorjaar dit idee ontstond, dachten we dat het leuk zou zijn om 2.015 euro in te zamelen. Maar inmiddels is er een bedrag van ruim 14.200 opgehaald. Het is echt ongelofelijk. Door de aandacht via sociale media, door een goed netwerk, maar ook door eerdere berichtgeving van jullie, is het verhaal flink bekend geworden, en hebben heel veel mensen, instanties en organisaties aangegeven te willen helpen.”
We hebben je in juni inderdaad ook gesproken. Je hebt toen uitgelegd dat je deelneemt om geld in te zamelen voor je zieke zoontje …
“Mijn zoontje Dorian, die in 2015 is geboren, lijdt aan het zeldzame FoxP1-syndroom. Deze genetische afwijking is zo zeldzaam dat wereldwijd er ongeveer honderd bekende gevallen zijn. In werkelijkheid zullen er meer mensen zijn die dit syndroom hebben, omdat het pas ongeveer tien jaar mogelijk is om deze aandoening te diagnosticeren. Door de aandoening heeft mijn zoontje een ernstige verstandelijke beperking, motorische achterstand, autistische eigenschappen, hoge sensitiviteit en hyperactiviteit. Om onderzoek naar dit syndroom mogelijk te maken wil ik geld inzamelen voor stichting Kind Beter.”
Je vertelde toen dat je begonnen was met trainen. Hoe staat dat er nu voor? Ben je er klaar voor?
“Ik denk dat het zondag geen probleem gaat worden. Ik voel me goed, en ik heb er ontzettend veel zin in. De afgelopen maanden heb ik het heel serieus aangepakt. Ik ben veel aan het trainen geweest. Ook op mijn vakantieadres. De hardloopschoenen zijn meegegaan. En dat is natuurlijk niet makkelijk, als iedereen het er van neemt, en rustig aan doet. Maar ik heb dit vanaf het eerste moment serieus aangepakt. Als je dan tijdens je vakantie het gaat verzaken, dan gooi je gewoon heel veel voorbereiding weg.”
Dus eigenlijk kun je zeggen dat je je in vier maanden hebt kunnen prepareren voor deze Vier Mijl …
“Klopt. Ik heb onlangs al de bijna zeven kilometer afgelegd in een tijd van drie kwartier. Daar ben ik heel trots op, omdat mij dit vier maanden geleden niet gelukt was. Vroeger mocht ik graag voetballen en hardlopen, maar daar kwam de klad in. Mijn gezin, je werk. Afgelopen voorjaar kwam er een mail binnen van Menzis met de mededeling dat de inschrijving voor de 4 Mijl ging beginnen. En dat leek me wel wat. Ook om op die manier geld in te zamelen voor Dorian. Ik heb dit bij mijn werkgever neergelegd, en die is er eigenlijk voor verantwoordelijk, die heeft mij aangespoord, om dit te gaan doen.”
Hoe leef je naar komende zondag toe?
“Eigenlijk wel rustig. Ik denk dat het zondag een mooie dag gaat worden. Ik heb gezien dat het mooi weer gaat worden. En ik heb heel wat mensen uitgenodigd om mij langs de zijlijn aan te gaan moedigen.”
Nu heb je hier naar toe gewerkt. Met een doel. Ik kan me voorstellen dat daar ook emoties bij komen kijken. Emoties die misschien tevoorschijn komen als de finishlijn gepasseerd is. Als het doel behaald is …
“Dat zou zomaar kunnen. En dat is niet erg. Ik ben sowieso heel erg nuchter. En als het gebeurt, dan gebeurt het. En het is gewoon heel erg mooi om iets voor mijn zoontje, en voor al die andere mensen, die dit syndroom hebben, te kunnen doen. Het geldbedrag dat is opgehaald, is al heel mooi. Maar elke euro die er nog bij komt, die is welkom. Wij hopen dat met het onderzoek de levenskwaliteit van Dorian toe kan nemen. Kunnen er medicijnen ontwikkeld worden? Zijn er operaties die het leven van hem aangenamer kunnen maken? Daar is onderzoek voor nodig.”
De crowdfundingsactie vind je op deze pagina.
