Gea’s Weggeefwinkel in de wijk Vinkhuizen kan de vraag niet meer bijbenen. Dagelijks zijn er 15 tot 25 nieuwe inschrijvingen. Ondertussen mist de weggeefwinkel het onderwerp in het debat in de aanloop naar de Tweede Kamerverkiezingen.
OOG Tv trekt in de weken voorafgaand aan de Tweede Verkiezingen door de stad om met organisaties, instanties en verenigingen in gesprek te gaan of er voor hun sector genoeg aandacht is. Wat moet er volgens hen in Den Haag direct gebeuren en veranderen? De reportages en artikelen zijn ook terug te vinden op de website Groningen Kiest.
Gea’s Weggeefwinkel
De fysieke winkel van Gea’s Weggeefwinkel werd in het voorjaar van 2019 geopend. In het begin zat de winkel in Backbone aan de Travertijnstraat, de laatste jaren in Magma aan de Metaallaan. Gea houdt de winkel, samen met vele vrijwilligers draaiende. Het concept is simpel. Bij de ingang geen ingewikkelde procedures waarbij mensen loonstrookjes moeten laten zien: mensen die hulp nodig hebben mogen een product naar keuze uit de winkel meenemen. Dit kan kleding zijn, maar ook witgoed en voedsel is bijvoorbeeld beschikbaar.
Hoi Gea! Hoe gaat het bij jullie?
“De laatste tijd wordt het met de dag drukker. We zijn in de week drie middagen geopend van 13.00 tot 16.00 uur. Honderd mensen op een middag kunnen we aan. Maar de laatste weken zijn het elke middag tussen de 140 en 150 mensen. Het is de hele middag rennen en vliegen, waarbij er geen tijd meer is voor een kop koffie. Om 12.00 uur staan de eerste mensen al voor de winkel te wachten. En er komt van alles voorbij. Alleenstaanden, jonge gezinnen, vluchtelingen, jong, oud, mensen die geen werk hebben, of mensen die juist wel werk hebben. Het is heel erg.”
Zou je de situatie als schrijnend willen omschrijven?
“Het is heel schrijnend. Ik werd onlangs gebeld of ik ook eten heb. En een tijdje geleden werd ik gebeld door iemand met de vraag of wij ook schoenen hebben, maatje 34, voor een jongen van 7 jaar oud. Hij bleek geen schoenen te hebben, en om die reden ging hij niet naar school. En dan ga je gelijk helpen. Dan ga ik kijken wat we op voorraad hebben. Dat we dan niet maatje 34 hebben, maar wel 36, dat zij dan zo. Met een extra sok is dat opgelost. Maar waar het om gaat is dat dit in Groningen gebeurt. Wat ik beschrijf gebeurt hier. In onze stad.”
Over ruim twee weken gaan we naar de stembus. Vind je dat dit onderwerp genoeg aandacht krijgt?
“Er is geen aandacht voor. Om de simpele reden dat men niet door heeft wat er speelt. Als je achter je bureau blijft zitten, dan zie je deze problematiek niet. En dat geldt niet alleen voor Den Haag, maar ook voor onze eigen gemeente. Ik heb onlangs een verzoek ingediend of ik onze vrijwilligers ook een kleine vergoeding mag geven. Onze vrijwilligers hebben allemaal een uitkering. Maar tegelijkertijd kan ik zonder deze vrijwilligers niet bestaan. Zonder hen kan ik niet open. We helpen op dit moment 2.800 mensen en gezinnen. Zoveel actieve namen hebben we in ons bestand staan. Tijdens de herfstvakantie waren we dicht. Als je dan ziet wat er in de week na de vakantie gebeurt, je schrikt enorm. En toch wordt zo’n verzoek door de gemeente afgewezen.”
Je maakt je zorgen over het voortbestaan?
“Ik heb de vrijwilligers nodig. Als je een vergoeding kunt geven, wordt het aantrekkelijker dat mensen hier aan het werk zijn. Ik zoek mensen die kunnen helpen. Maar als je dat als gemeente afschiet, en mijn winkel verdwijnt, waar moeten deze mensen, die hulp nodig hebben, dan heen? In een kringloopwinkel moet er betaald worden voor producten. Bij een voedselbank heb je een pas nodig. De drempel wordt hoger, terwijl we hier juist op een laagdrempelige manier mensen helpen. Mijn oproep aan de gemeente, aan de politiek, zou zijn, loop een dag in mijn winkel mee. Zie wat hier speelt. Ga in gesprek. Men gaat zo ontzettend schrikken. Want ja, dit is ook Groningen.”
Is er wel contact met de gemeente?
“Jazeker. Wethouder Eelco Eikenaar (SP) van Armoede is hier in januari geweest. Hij heeft een rondleiding gekregen. Ik heb toen gevraagd of het ook mogelijk zou zijn om drie laptops te krijgen. De computer bij de balie, die we gebruiken voor inschrijvingen, en waarin we registreren hoe vaak mensen geweest zijn, komt uit het jaar nul, en is erg traag. Omdat we zoveel inschrijvingen hebben, doen we een deel van de inschrijvingen in de kantine. Een laptop daar zou ook erg welkom zijn. En dat geldt ook voor het kantoortje, waar we de administratie bij houden. De wethouder zei dat het waarschijnlijk wel goed zou komen, maar toch werd het verzoek daarna afgewezen. En dan baal ik echt. Waarom zien ze het nou niet?”
In deze serie vragen we mensen wat er volgens hen in Den Haag moet gebeuren, wat er moet veranderen …
“Eigenlijk is dat antwoord heel simpel. Doe je ogen open. Kijk om je heen. Kom achter dat bureau vandaan, en loop bijvoorbeeld een dag in mijn winkel mee. En stop met dat ingewikkelde taalgebruik. Gebruik gewoon ‘Jip en Janneke-taal’. Iets is ‘ja’ of ‘nee’. Daarnaast: wat ik direct zou willen veranderen is dat de uitkeringen omhoog gaan. Daarnaast moet het verschil tussen het sociaal minimum en salaris groter worden. Dus concreet: als een sociaal minimum nu 1.000 euro is, dan zou ik dit verhogen naar 1.250 euro. Ben je aan het werk, en je krijgt 1.350, dan moet dit naar 2.000 gaan.”
Kun je dat uitleggen?
“Als je een minimumuitkering hebt, dan heb je recht op verschillende toeslagen. Maar als je aan het werk gaat, dan vervallen die toeslagen. En dat klopt niet, omdat je het dan financieel slechter hebt, dan wanneer je op een uitkering zit. En klaarblijkelijk heeft niemand dat in de politiek door. Toen ik jong was, waren je vaste lasten huur, gas, licht, water en ziekenfonds. Maar nu zijn de vaste lasten toegenomen met een internet- en telefoonabonnement, die je nodig hebt om mee te kunnen doen in deze samenleving. Wat ik mis bij de huidige politiek is een realistische kijk. Daarom nogmaals, loop een dag, of voor mijn part een week mee. Luister naar de mensen. Dan zie je hoe het leven voor een groeiende groep mensen er uit ziet. In tegenstelling tot hoe er nu gedacht wordt: goh, moet je kijken, wat leuk, een weggeefwinkel.”
Je hebt verschillende dingen benoemd. Onder andere de oproep dat je vrijwilligers zoekt …
“Mensen die mij willen helpen in de winkel kunnen mij via de website een bericht sturen. Ook mag men mij bellen of appen. Wat belangrijk is, is dat je sociaal bent. Wat niet een eis is, maar wel handig is, is dat je de Engelse taal machtig bent, omdat er ook steeds vaker mensen over de vloer komen die geen Nederlands spreken. Nu helpen we deze groep met behulp van een vertaalcomputer. En dat werkt, maar het kost wat meer tijd. Daarnaast zijn we ook op zoek naar producten. Kleding voor heren, dames en kinderen is erg welkom. En als ik er over nadenk, eigenlijk alles is wel welkom. En als politici, of wethouders, de handdoek op willen pakken, om een dag mee te lopen, neem dan ook gerust contact met mij op.”
