Modeltreinbouwer heeft in korte tijd 26.000 volgers op Insta: “Landschappen bouwen, dat vind ik prachtig”

Ondanks dat het bouwen van een modeltreinbaan pas twee jaar geleden begon zijn Emiel en zijn vriendin uit Stad een behoorlijke hit op Instagram. In korte tijd zagen ze het aantal mensen dat hun account volgt oplopen tot boven de 26.000. Wat is het geheim achter het succes?

Hoi Emiel! Het eerste waar de lezers naar zullen kijken is de foto bovenaan dit artikel. En terecht, want wat ziet het er tof uit!
“Dankjewel! Ik ben er zelf ook heel blij mee. Twee jaar geleden ben ik met de bouw begonnen. En zo’n proces begint met allerlei knopen die je door moet hakken. Hoe moet de route er uit komen te zien? En nog belangrijker, in welk landschap moet de trein gaan rijden. Ik heb gekozen voor een Zwarte Woud-thema. Het is dus een fictieve miniatuurbaan, waarbij je je echt in Duitsland waant. Van Duitse dennen tot de Duitse vakwerkhuizen. En uiteraard het spoormaterieel dat daarbij hoort.”

Wanneer ben je geïnteresseerd geraakt in de modeltreinbouw?
“Mijn vader heeft mij enthousiast gemaakt. Mijn vader is geboren in de jaren vijftig. In die jaren waren modeltreinen best wel populair. Je kon ze op veel plekken kopen. Toen ik klein was heb ik samen met mijn vader de eerste baan gebouwd. Ik vond dat prachtig. Maar op een gegeven moment word je ouder. Je begint te puberen, en je begint andere dingen te doen. En zo verdween op mijn veertiende jaar de modeltrein op zolder. Nu ben ik 35 jaar, heb ik een vriendin met wie ik sinds twee jaar samenwoon, en is de modeltrein weer tevoorschijn gekomen, ook omdat zij het heel leuk vindt.”

Hoe gaat zoiets dan?
“Nou, ik zou niet zo snel iets over deze hobby zeggen op een eerste date. Maar gaandeweg leer je elkaar kennen, en komt ook dit ter sprake. Mijn vriendin kan het wel waarderen en helpt soms mee. Wat ze vooral leuk vindt is het maken van filmpjes en foto’s die we op Instagram plaatsen. Gelukkig hebben we ook ruimte voor deze hobby. We hebben een huis betrokken dat drie kamers heeft. Eén kamer gebruikten we niet, dus die kunnen we volledig hiervoor gebruiken.”

Tekst gaat verder onder de foto:

Emiel heeft gekozen voor een Zwarte Woud-thema. Op de foto nadert een trein een seinhuis. Foto: ingezonden

Op een gegeven moment besluit je dan aan de slag te gaan. De keuze voor een landschap is gemaakt. Maar hoe dan verder?
“Dat begint met de afmetingen. De baan is drie meter bij 1.20 meter. Je begint met het uittekenen van een baanplan. Wat is leuk, en wat is passend? Ik heb een traject met enkelspoor gelegd, met een aantal keersporen. Het spoor is gelegd op een houten frame. Alleen met het bouwen van dit frame ben ik al maanden zoet geweest. Er wordt een lading hout bezorgd en dat ga je in elkaar zetten. Maar omdat ik zoiets nog nooit eerder had gedaan, was het puzzelen en zoeken.”

Dat lijkt me een gigantische uitdaging …
“Dat is het zeker. Maar gelukkig is er veel hulp. Op YouTube zijn veel tutorials te vinden hoe je zoiets aanpakt. Daar heb ik veel aan gehad. En uiteindelijk staat dan het frame en kun je het spoor leggen, en ook de wissels en de seinen. En daarna begint het leukste werk: het bouwen en het maken van het landschap, en alle elementen die daar bij horen.”

Nog even over die techniek. Tegenwoordig vindt de besturing van de treinen digitaal plaats. Of moet je ook nog kabeltjes trekken naar wissels en seinen?
“Ik probeerde deze vraag te vermijden, want inderdaad: als je onder de tafel zou kijken dan zie je één grote spaghetti aan draden. Er zijn modelbouwers die dat heel netjes hebben weggewerkt, maar bij mij is het iets minder netjes. Maar het belangrijkste is dat het werkt. Wat je zegt klopt trouwens: om een sein, of om een wissel aan te sturen heb je kabeltjes nodig. De digitale besturing is trouwens wel een verademing. Met de oude besturing gingen de lampjes van de trein alleen aan wanneer deze reed. En tegenwoordig kun je de trein ook geluiden laten maken, en komt er rook uit de stoomlocs. Er bestaat ook een mogelijkheid om via de bediening een digitale dienstregeling te maken. Hoe dat precies werkt, daar moet ik mij nog in verdiepen.”

Tekst gaat verder onder de foto:

Details zijn voor Emiel belangrijk. Foto: ingezonden

Het landschap. Hoe pak je dat aan?
“Het is heel veel proberen en ook weer video’s op YouTube kijken. En jezelf verbeteren. Op dit moment ben ik het meest trots op hoe de natuur er uit ziet: de struiken, de bomen. Dat zijn dus elementen die ik zelf maak. En ook de huisjes in het landschap zet ik zelf in elkaar. Uiteindelijk richt je het landschap in zoals je het zelf wilt. Daarbij krijg ik ook tips van andere bouwers. Als ik dan hun tip in de praktijk breng, dan deel ik dat weer op Instagram waarbij ik hun tag met een dankjewel. Dat wordt heel erg gewaardeerd.”

Rode draad in dit verhaal is Instagram, want alles wat je maakt laat je op dit platform zien hè?
“Klopt. Toen ik twee jaar geleden begon ontdekte ik dat er niet zoveel bouwers op dit platform actief waren. Omdat zowel ik als mijn vriendin het leuk vinden om elementen in beeld te brengen zijn we hier mee gestart. In het begin ging het qua belangstelling heel langzaam. Na ongeveer een half jaar hadden we duizend volgers. En toen kwam er ineens een moment dat het explodeerde. We plaatsten een filmpje waarin mijn vriendin gaas aan het vastnieten was voor een berg. Dat filmpje is 700.000 keer bekeken. In twee maanden tijd gingen we van 1.000 naar 10.000 volgers, en nu dus ruim 26.000. We wisten niet wat ons overkwam, haha. Of ja, het was een duidelijk signaal voor ons om hier mee door te gaan.”

Wat is nu het leukste aan het bouwen van deze baan?
“Het antwoord ga je misschien niet geloven, maar voor mij is dat het bouwen. Om echt sfeer in de baan te brengen. En om daar steeds beter in te worden. Ik ben niet zo bezig met het laten rijden van treinen. Na een kwartiertje ben ik daar wel op uitgekeken. Wat ik met mijn baan wil is echt die sfeer van het Zwarte Woud in deze baan brengen: de verse groene velden. De rotsen. De tunnels. De details. En als dat lukt, dan maakt mij dat heel blij.”

Ik kan me zo voorstellen dat je enthousiasme lezers van dit artikel aansteekt. Heb je ook tips voor hen?
“Het bouwen van een baan is complex. Mijn tip is om in deelprojecten te werken. Dat je niet teveel tegelijk gaat doen. Houd het voor jezelf behapbaar. Het begint allemaal met een tekening: wat wil ik, welke ruimte heb ik, en wat kan ik. Zelf heb ik best wel een kleine baan. Daarom heb ik de keuze gemaakt om geen grote intercitytreinen te laten rijden. Ik vind ze wel mooi, maar het past niet. Ik heb mijn treinmaterieel afgestemd op wat past. Op die manier moet je gaan denken.”

Tekst gaat verder onder de foto:

De modelbaan van Emiel bestaat uit enkelspoor met een aantal keersporen. Op de foto staat een stoomtrein te wachten op het station voor een rood sein. Foto: ingezonden

Ik kan me ook voorstellen dat mensen denken, oef, dat is best wel een dure hobby?
“Ja, en ook de beschikbaarheid speelt een rol. Wat ik persoonlijk heel jammer vind is dat er in Groningen geen modeltreinwinkels meer zijn. Voorheen waren deze er wel, maar ze zijn verdwenen. Je hebt wel een modelbouwwinkel, maar zij richten zich niet op treinen. Als ik iets wil hebben moet ik het online bestellen, of ik moet naar Alteveer of Oosterwolde. Dat zijn hele goede adressen, maar het is niet naast de deur. En qua kosten: je kunt heel veel kant en klaar kopen, maar je kunt het ook zelf maken. Dat maakt het al goedkoper. En qua treinen is er ook een levendige tweedehandsmarkt op verschillende websites.”

Hoe jammer is het dat er geen modeltreinwinkel in Groningen is? Ik bedoel, als ik jou zo hoor dan kun je op jonge leeftijd al ervaring opdoen met bouwen en maken …
“Eén van de grootste modeltreinmerken is Märklin. Zij zetten zich daar ook op in door treinen te maken die robuuster zijn zodat ze geschikt zijn voor de jongste kinderen. En voor de rest ben ik het met je eens: al spelenderwijs leer je met elektriciteit omgaan. Maar ook je fantasie wordt geprikkeld: je maakt iets dat je brein bedenkt. Ik denk dat je daar veel aan kunt hebben. Dus een pleit voor een modeltreinwinkel in Stad zou ik zeker steunen.”

Jouw baan. Wat is de toekomst?
“Het volgende project is om verder te werken aan de natuur. Ik wil wat bos gaan planten en ik wil gaan werken aan een boswachterswoning. En die werkzaamheden deel ik uiteraard met de volgers op mijn Instagram-account.”

En wat als de baan klaar is?
“Tjah. Dan breek ik het waarschijnlijk af. Mijn plezier zit echt in het bouwen. Verkopen is niet echt een optie, omdat ik de baan niet op die manier gemaakt heb. Maar goed, dat zien we dan wel. Voorlopig is het allang nog niet zo ver. Ik heb de baan nu ongeveer voor de helft af. Er moet nog heel veel gebeuren wil ik het helemaal perfect hebben. Dus wat er uiteindelijk gaat gebeuren, dat zien we dan wel.”

Degenen die het project van Emiel op de voet willen volgen kunnen terecht op deze Instagram-pagina.