Na bijna 65 jaar gaat zaterdagavond voorgoed de deur op slot van cafetaria Doornbos aan de Paterswoldseweg. De huidige eigenaar, Erik Doornbos, gooit het roer om en wil de wijde wereld intrekken.
“Lieve klanten in verband met de laatste week open kunnen bepaalde producten niet meer aanwezig zijn. Onze excuses hiervoor”, staat te lezen op een bord. Zaterdag is de cafetaria voor het laatst geopend, waarbij om 20.30 uur het definitief gebeurd is. De cafetaria opende de deuren op 5 augustus 1960. De eerste generatie Doornbos was actief als brood- en banketbakker. In 1960 breidde de eigenaar van de bakkerij, de heer Tent, zijn imperium uit met een cafetaria aan de Paterswoldseweg. De eerste generatie Doornbos werd aangesteld als chef patatbakker. Inmiddels is de derde generatie aangetreden, maar daar stopt het.
Erik Doornbos nam vier jaar geleden de zaak over van zijn vader, waarbij hij de afgelopen twintig jaar al werkzaam was in de cafetaria. Korte tijd later overleed zijn vrouw. Inmiddels runt Erik samen met zijn zoon de zaak. Omdat zijn kinderen de zaak niet over willen nemen, en hijzelf nu nog jong is, wil hij wat anders gaan doen.
Tekst gaat verder onder de Facebook-post:
Nieuwe eigenaar?
De cafetaria staat inmiddels te koop bij een makelaar. Volgens Doornbos worden er gesprekken gevoerd met een partij die interesse heeft om de cafetaria over te nemen. De kans is dan ook groot dat op de huidige plek in de toekomst weer een cafetaria verrijst.
“Ik mocht dan een Friesche Koe-ijslolly halen”
Op sociale media halen mensen herinneringen op. Feiko schrijft: “Van school naar huis ging ik vaak even langs de Tent voor een kroketje of een eierbal. En natuurlijk om wat muziek uit de jukebox halen.” Erik: “Mijn vader werkte in de slagerij ernaast. Wanneer ik met mijn moeder mijn vader zo en dan bezocht mocht ik een Friesche Koe-ijslolly halen. Die rooie. Daarna in de jaren tachtig, toen ik op de hotelschool zat, heb ik daar vaak een patatje gegeten.” En Roelof schrijft: “Voor de wedstrijden van Donar eerst patat met frikandel speciaal. En soms aten we er ook stamppot met gehakt. Dat was heerlijk!”
