“Mensen moeten meer van zich laten horen, en sommige wethouders en fracties moeten veel beter luisteren”

Met een lach en een traan namen afgelopen week Mirte Goodijk en Karoline de Groot van Student & Stad afscheid van de gemeenteraad. Precies een jaar geleden werd Goodijk geïnstalleerd als fractievoorzitter. Redenen om Goodijk op te zoeken voor een afscheidsinterview. Want is het niet vreemd om halverwege de raadsperiode te stoppen? En waar is ze het meest trots op?

Hoi Mirte! Hoe kijk je terug op het afscheid afgelopen woensdag?
“Ik merk dat ik het nog niet helemaal heb verwerkt. Het was heel bijzonder. Ik heb heel veel lovende woorden mogen ontvangen van andere raadsleden, en ook van het gemeentebestuur. En op zulke momenten voel je de waardering voor wat je gedaan hebt. Het werd letterlijk een afscheid met een lach en een traan, omdat het mij best wel veel deed. Tijdens de raadsvergadering werd Pablo (Pablo Vermerris, red.) geïnstalleerd als mijn opvolger. Dan zie je hem trots op die stoel zitten, en tegelijkertijd is er bij mij het besef dat het echt klaar is. En dat is heel onwennig. Iets waar je jaren mee bezig bent geweest stopt dan ineens.”

Heeft het meer met je gedaan dan je van tevoren verwacht had?
“Ja. Absoluut. Ik ben twee jaar raadslid geweest, waarvan het laatste jaar fractievoorzitter. En als je onderweg bent, dan is het moeilijk om te beseffen hoe diep je ergens in zit. Daar is nu een einde aan gekomen. Woensdag zat ik vanaf de publieke tribune toe te kijken. Letterlijk en figuurlijk kijk je dan van afstand toe, en dan is daar ook direct de realisatie dat wat je hebt meegemaakt iets heel bijzonders is geweest. Een ervaring die ik niet snel weer zal hebben. Ik ben heel blij dat ik dit heb kunnen en mogen doen.”

Bij dit vraaggesprek horen ook kritische vragen. Ik kan mij nu voorstellen dat er mensen zijn die denken: waarom stopt mevrouw Goodijk? Er is nog genoeg passie aanwezig, en het is ook iemand waar ik twee jaar geleden op gestemd heb. Kun je dat gevoel begrijpen?
“Absoluut. Bij de verkiezingen stem je op een partij. Maar het zijn de poppetjes die campagne voeren, waar kiesgerechtigden mee in gesprek gaan. Sinds Student & Stad bestaat, dat is nu ruim dertig jaar, is het de traditie dat we maximaal twee jaar in de raad zitten. Dat is onze werkwijze, omdat we daarmee zoveel mogelijk jong talent een kans kunnen bieden op deze plek. Dat een periode maximaal twee jaar duurt staat ook vermeld op onze website, zodat ook heel duidelijk is wat de verwachtingen zijn.”

Je zegt dat mensen stemmen op een partij. Zeg je daarmee dat de partij groter is dan Mirte Goodijk?
“Student & Stad wordt niet gemaakt door één persoon. Samen als fractie ben je Student & Stad. We hebben allemaal dezelfde visie. Nu mijn plaats wordt ingenomen door Pablo zal er niet ineens een hele andere koers worden gevaren. Je committeert je een aan bepaalde lijn. En natuurlijk is er ruimte voor een persoonlijke focus. Mijn voorganger, Steven Bosch, heeft zich heel erg ingezet voor de energietransitie. De nieuwe fractievoorzitter, Daan Swets, richt zijn pijlen op het woondossier. En ik heb mij ingezet om de veiligheid in het nachtleven en in de sport te verbeteren.”

Sterk maken voor je eigen punten. Is dat moeilijk?
“Bij het werk als raadslid kun je je heel snel verliezen in de waan van de dag. Er komt heel veel op je af. Je moet brieven van het gemeentebestuur lezen, je moet raadsvoorstellen bestuderen, je woont bijeenkomsten bij, je doet onderzoek, je gaat met mensen in gesprek: het is veel. In het afgelopen jaar als fractievoorzitter heb ik aan mijn fractie regelmatig duidelijk gemaakt dat het ook belangrijk is om te kijken naar je eigen passie, naar je eigen focuspunten. Wat wil je zelf bereiken? En daardoor wordt het werk zoveel leuker. Je bent dan ook bezig met je eigen agenda.”

Vorig jaar spraken we je ook toen je geïnstalleerd werd als fractievoorzitter. Je vertelde toen dat je je wilde gaan inzetten om jongeren meer bij de politiek te betrekken. Om de kloof tussen jongeren en politiek te slechten. Is dat gelukt?
“Ja en nee. In mijn eigen netwerk, en dat netwerk is best wel groot, is het gelukt om Student & Stad bekend te maken. Ook is het gelukt om heel zichtbaar te zijn op sociale media. En dat heeft geleid tot meer interesse. Ik krijg vaker de vraag waar er momenteel over gesproken wordt in de raad. Het heeft echt wel wat losgemaakt. Maar als je naar het grote geheel kijkt dan is de invloed beperkt. Voor veel jonge mensen is de gemeenteraad een vaag begrip. Maar het mooie is dat we op sociale media nog elke dag aan het groeien zijn. Juist sociale media leent zich er voor om te laten zien wat we doen. En dat raadswerk er echt toe doet. Wat we op sociale media doen werkt ook zo goed dat GroenLinks inmiddels ons concept gekopieerd heeft.”

Je vertelde al even over je persoonlijke doelen: inzetten voor een veiliger nachtleven en meer veiligheid binnen sportverenigingen. Dat is behoorlijk gelukt hè?
“Als je het hebt over het nachtleven: in het begin was er best wel wat weerstand vanuit de raad en het college. Het was moeilijk om het op de agenda te krijgen. Maar het klopt dat het steeds meer een onderwerp is geworden. Het afgelopen jaar is er regelmatig over gesproken. Ook vanwege de actualiteit. Toen ik hier mee begon had ik geen voorstellend vermogen, maar het is zo dat er een aantal hele nare en vervelende dingen hebben plaatsgevonden. Uiteindelijk heeft het geleid tot het opstellen van een nachtvisie. Wat hebben we nodig om de nacht veiliger te maken? En daar ben ik trots op. De visie is het voorbeeld dat als je als raadslid je ergens voor in blijft zetten, dat je dan echt dingen van de grond kunt krijgen.”

Ieder raadslid voor Student & Stad heeft zijn of haar eigen aandachtspunten. Verdwijnt het onderwerp nu van de radar nu jij vertrekt?
“Nee. Wat ik niet ga doen is over de schouders van de nieuwe fractie mee gaan kijken. Ik zal het wel op afstand blijven volgen, maar ik ga mij er niet meer mee bemoeien. Dat hoeft ook niet. Pablo en Daan weten hoe belangrijk dit onderwerp voor mij was. Zij zullen zich daar voor in blijven zetten. Ook de collega’s van Stadspartij 100% voor Groningen en D66 zetten zich in voor dit onderwerp. Dus ik weet zeker dat mijn nalatenschap bij hun in goede handen ligt.”

Bij een afscheid hoort ook het terugblikken. Wat is voor jou het leukste moment geweest?
“Dat is zonder twijfel het Voorjaarsdebat 2023 geweest. In tegenstelling tot wat je zou denken vindt dit debat vlak voor de zomervakantie plaats. Het was mijn eerste hele grote debat. De weg er naar toe heb ik heel spannend gevonden. En dan loop je met knikkende knieën naar het katheter om achter de microfoon je verhaal te doen, en dan sta je daar, en dan denk je: het is helemaal niet zo spannend. Er zijn nog veel meer collega’s die ook zenuwachtig zijn. En waarom het zo leuk was is omdat we toen met heel veel voorstellen kwamen die allemaal zijn aangenomen, dan wel dat er een toezegging van het college kwam. Het was heel succesvol. We hadden er hard voor geknokt om eigen onderwerpen op de agenda te krijgen, en dat dat dan lukt, dan ga je heel prettig het zomerreces in.”

Als ik je als journalist zou moeten omschrijven dan kom ik op eigenschappen als benaderbaar, sociaal, duidelijk en het grote plaatje kunnen zien. Klopt dat?
“Dat zijn mooie woorden. En ik denk dat het wel klopt. Analytisch ben ik heel sterk. Ik heb snel in de gaten: hier moet nog wat gebeuren, en dit is voor ons het grote plaatje. Dat geeft de mogelijkheid om doelgericht te kunnen werken. Als fractievoorzitter is het mij gelukt om een goed overzicht te hebben, wist ik goed waar ik op aan moest sturen, en heeft het organiserend vermogen tot veel plezier geleid. De afgelopen twee jaar heb ik waardevolle dingen geleerd. Hoe ga je om met inhoud, hoe worden politieke spelletjes gespeeld, en waar ben ik goed in? Maar ook waar ik minder goed in ben. Het is een hele enerverende reis geweest.”

Vorig jaar vertelde je dat de stap in de richting van de politiek waarschijnlijk te danken is geweest aan je docent Maatschappijleer van je middelbare school in Sneek. Toen liet je weten dat je geen contact meer met deze docent hebt. Heb je dat afgelopen jaar wel gehad?
“Haha, nee. Stom eigenlijk hè?”

Toch hebben we wel zulke docenten nodig, want feit is dat steeds minder jongeren kiezen voor de politiek …
“Ja, en dat vind ik ontzettend jammer. Groningen heeft gelukkig een jonge raad, maar daar zijn we wel een uitzondering in. Het aantal jongeren dat er voor kiest om de politiek in te gaan neemt af, en tegelijkertijd moet geconstateerd worden dat jongens er makkelijker voor kiezen dan vrouwen. Vrouwen gaan er over nadenken. Is dit wel voor mij weggelegd? Kan ik het wel? Jongens zijn veel makkelijker. Die denken, oh dat kan ik wel. Terwijl het zo belangrijk is om een raad te hebben die een goede weerspiegeling vormt van de samenleving. Dan heb ik het over jong-oud maar ook over de verdeling van man-vrouw. Er is echt werk aan de winkel.”

Welke stappen moeten er gezet worden om vrouwen te enthousiasmeren?
“Het begint met besef. Het besef dat eigenlijk iedereen maar wat doet. Niemand is geboren als een natuurlijke spreker. In onze raad, en ook op televisie, zie je soms politici een show opvoeren met een hele vurige debatstijl. Maar ook die mensen zijn honderd keer op hun bek gegaan. Voor jou is het spannend als je voor het eerst het woord mag voeren. Maar dat is voor een collega niet anders. Het is ook heel mooi dat je in de Groningse gemeenteraad alle tijd en ruimte krijgt om je punt te maken, ook als je even naar woorden moet zoeken. Hoe hoog leg je voor jezelf de lat? Ik heb een training gehad waarbij ik geleerd heb om plezier te hebben in het falen. Dat je moet lachen om je foutjes. Een foutje maken is niet erg. Het is de kunst om er een leuke draai aan te geven en om er iets van te leren.”

Hoe staat de Groningse politiek er volgens jou voor?
“We hebben een hele actieve raad, waarbij iedereen zich vol passie inzet voor Groningen. Dat we een jonge raad hebben, wat ik al even benoemde, dat is heel positief, net zoals dat er ruimte is voor alle meningen. Maar het kan wel beter. Mij valt op dat sommige partijen, en soms ook het college, beter moet gaan luisteren naar wat er speelt onder de inwoners. Mijn advies zou zijn om niet blind vast te houden aan dromen en ambities, maar door het gesprek aan te gaan deze proberen te verenigingen met wat de bevolking wil. Met 45 raadsleden is het heel makkelijk om iets te besluiten, maar je zit niet voor jezelf in de raad. Je zit er als volksvertegenwoordiger. Luisteren is essentieel.”

Wat zou je boodschap zijn aan de inwoners?
“Laat van je horen. Of je nu al vijftig jaar in de stad woont, of als je als student nog maar kort in Stad bent: ga het gesprek aan. Het is zo makkelijk om iets aan jezelf voorbij te laten gaan omdat je denkt dat het geen verschil gaat maken. De afgelopen jaren heb ik één ding geleerd en dat is dat het niet uitmaakt wie je bent. Je kunt invloed hebben op het beleid. Ga in gesprek, mobiliseer je omgeving, laat je horen. Dat is ook voor de raad heel goed: door middel van betrokken inwoners weet de politiek wat er speelt. En alleen op die manier kunnen we Groningen maken tot wat we samen willen.”

Als ik jou zo hoor dan is een afscheid uit de politiek eigenlijk onmogelijk …
“Tjah. Wat de toekomst gaat brengen, ik heb geen idee. Met deze ervaring in de raad zullen er ongetwijfeld deuren open gaan. Of ik ooit terug ga keren in de politiek? Wie weet. Maar ik wil ook andere dingen ervaren. De komende periode ga ik een stage volgen op het ministerie van Buitenlandse Zaken. In Groningen kan ik terugkijken op een hele waardevolle ervaring waarbij ik mezelf heb leren kennen, maar waarbij ik ook bij heb kunnen dragen aan een mooiere en betere stad. En daar ben ik heel dankbaar voor.”

En de komende tijd van een afstandje stiekem de ontwikkelingen in de Groningse politiek volgen?
“Absoluut. Er staan hele leuke en spannende projecten op stapel, met ook veel belangrijke beslissingen die genomen moeten worden. Van de Groningse politiek wordt heel goed verslag gedaan door verschillende journalisten. Dus ik ga het zeker in de gaten blijven houden en zal de website van oogtv.nl regelmatig opzoeken.”