De Stadsschouwburg zat de afgelopen dagen tot de nok toe gevuld. In het gebouw vond De Wijk De Wereld plaats waarbij het theaterevenement zich dit jaar op de wijk De Wijert richtte. Artistiek leider Karin Noeken is tevreden.
Hoi Karin! Voor deze editie hebben jullie voor een iets andere vorm gekozen hè?
“We doen dit nu voor de zevende keer waarbij we elke keer een andere wijk belichten. Bij eerdere edities vertelden we door de hele Schouwburg heen allemaal kleine verhaaltjes. Dit keer hebben we alles op het podium gedaan. Het eindresultaat waren vijf stukken van een kwartier waarbij er tussen elk stuk een kleine pauze zat. In die pauzes was er ruimte voor hapjes gemaakt door wijkbewoners. Met een moeilijk woord noemen we dit een ‘montagevoorstelling’. Het publiek kreeg ook alles te zien. Voor de verschillende stukken moest het podium aangepast worden. Dit zorgde voor een mooi effect en een goede sfeer.”
Het grote doel van De Wijk De Wereld is om de wijkbewoners dichterbij elkaar te brengen waarbij jullie afgelopen herfst al begonnen zijn met de voorbereidingen hè?
“Bij dit project is het de bedoeling dat wijkbewoners op het podium een verhaal brengen. Maar welke verhalen kun je brengen? Welke mensen kunnen daar aan meewerken? Ik begin altijd door in mijn eentje door de wijk te struinen. Hoe zit de wijk in elkaar? Wat speelt er? Gaandeweg leg je contact en geef ik aan wat de bedoeling is. Je moet in het begin vertrouwen winnen. Er zijn heel wat kopjes koffie gedronken, kan ik je vertellen. Na die inventarisatie, waarbij je al een goed beeld hebt, worden de bewoners gekoppeld aan ervaren theatermakers waarbij men gezamenlijk aan de slag gaat om tot een voorstelling te komen.”
Toch lijkt het me heel spannend. Want we hebben het over bewoners die nog nooit op een groot podium gestaan hebben …
“Dat is zeker spannend. Voor deze voorstelling konden we een week lang gebruik maken van de Stadsschouwburg. Als mensen dan voor het eerst het gebouw in stappen, dan zijn ze erg onder de indruk. Maar als je kijkt naar het resultaat: het is heel goed gelukt om de wijkbewoners dichter bij elkaar te brengen. Want dat is wat we graag willen: dat er met De Wijk De Wereld verbinding wordt gelegd in de wijk. Wat we ook heel belangrijk vinden is dat er geen nadruk wordt gelegd op waar je vandaan komt. Je ontmoet elkaar en samen ga je er iets moois van maken.”
Het gaat eens niet over problemen, bedoel je?
“We krijgen die vraag wel eens. Waarom besteden jullie geen aandacht aan de aardbevingsproblematiek of aan armoede? Wij doen dat niet. Wij halen de mensen uit de dagelijkse sleur, we focussen niet op problemen maar we zorgen dat mensen zich gezien en gehoord voelen. Het gaat eens even niet over ziek zijn of de hele dag thuis zitten. Het gaat om samen een mooie voorstelling te maken waarbij er verbinding wordt gelegd.”
Je vertelde dat dit goed gelukt is?
“Absoluut. Ik ving gisteravond geluiden op dat mensen vanuit de wijk, naar aanleiding van deze voorstelling, een koor willen gaan opzetten. Ook zijn er plannen voor het realiseren van een band. Dat is heel erg leuk. Wij gaan kijken of we daar bij kunnen ondersteunen. De Wijert bestaat eigenlijk uit twee delen: De Wijert-Zuid en de Wijert. In de wijk heb je ook een Molukse gemeenschap. Het is heel goed gelukt om deze groepen samen te krijgen. Dus ja, ik ben heel trots.”
Als je nu naar de voorstelling kijkt. Welk onderdeel heeft nu op jou de meeste indruk gemaakt?
“Dan moet ik toch even denken aan Tatjana. Zij is gevlucht uit Rusland en in De Wijert terecht gekomen. In Rusland had ze op sociale media een animatie geplaatst waarmee ze aangaf tegen de oorlog in Oekraïne te zijn. Vervolgens kreeg ze direct politie aan de deur. In de voorstelling vertelde ze dat ze naar buiten gaat, om haar heen kijkt en dat ze het niet kan geloven. Mensen uit de wijk, Groningers, die heel goed weten hoe ze verbinding moeten zoeken. Men loopt niet voor elkaar weg. Dat vond ik een hele mooie heads up omdat we wel eens het tegenovergestelde denken.”
Gaat er volgend jaar weer een De Wijk De Wereld plaatsvinden?
“Dat is wel onze bedoeling. In welke wijk is nog onbekend. Misschien is het ook wel eens leuk om drie wijken aan elkaar te verbinden. En we denken ook wel eens na over een opzet waarbij we nieuwe Groningers verbinden met oude Groningers. Gemeenschappen zijn best wel zelfstandig. Maar als je tussen bevolkingsgroepen kruisbestuiving plaats laat vinden dan kun je elkaar ook leren kennen.”
Met als uiteindelijke doel een grote voorstelling waar heel Groningen aan mee doet?
“Dat lijkt ons heel tof. Uiteindelijk willen we graag een heel groot buurthuis voor Groningen zijn. Waar er niet gesproken wordt over problematiek maar waar je elkaar kunt ontmoeten. Als daar een hele grote voorstelling uitrolt met verhalen uit de stad, ja, waarom niet?”
