Hond die katten ‘doodde’ in Tuinwijk mag niet terug naar eigenaresse, petitie moet burgemeester op andere gedachten brengen

Een hond die de gemeente Groningen eind november in beslag nam, omdat het dier een aantal katten zou hebben gedood in de Tuinwijk, mag niet terug naar zijn eigenaresse. De gemeente heeft besloten dat het dier een nieuwe eigenaar moet gaan krijgen. De voormalige eigenaresse is het daar niet mee eens en wil, via een petitie, proberen om de hond toch terug te krijgen.

De hond werd volgens de gemeente in beslag genomen, omdat het dier meermaals katten heeft aangevallen in de Tuinwijk. De hond werd afgelopen zomer al als ‘gevaarlijk’ verklaard, nadat de hond een kat doodbeet. Het dier moet sindsdien aangelijnd en gemuilkorfd uitgelaten worden.

Maar de eigenaresse liet de hond toch een keer los. Na het dier even uit het oog te zijn verloren, stond de hond met zijn neus in een struik, waar kort erna een dode kat werd gevonden. De eigenaresse van deze kat verklaarde destijds aan Stadsblog Sikkom dat deze was doodgebeten door de hond. Tegenover het Stadsblog deden destijds meer mensen uit de buurt hun verhaal over de hond.

‘Snap dat ik de schijn tegen heb’

“Heel dom”, verklaart eigenaresse Esther aan deze omroep. “Ik had weinig tijd, het regende en het hagelde. Cooper (de naam van de hond) was gemuilkorfd, maar ik dacht op het losloopveld bij de Noorderbegraafplaats ‘het kan wel even’. Dat was achteraf heel dom, want ik verloor hem uit het oog. Ik ben daarin tekort gekomen.”

Esther betwijfelt of er genoeg bewijs is rond het incident van november om haar hond te veroordelen: “Of Cooper de kat heeft doodgebeten, daarvoor is geen bewijs. Hij had een muilkorf om. De kat zou ook aangereden kunnen zijn en weggekropen in de bosjes, waar Cooper bij stond. Het zou kunnen dat hij de kat heeft doodgedrukt. Kortom: er is eigenlijk geen bewijs, want de doodsoorzaak van de kat is nooit onderzocht. Maar ik snap dat ik de schijn tegen heb.”

Rechter verbiedt euthanasie, eigenaresse vreest dat hond alsnog wordt afgemaakt

De gemeente was eigenlijk van plan om de hond af te laten maken, maar in maart stak Esther daar via de rechtbank een stokje voor. Het lot van het dier hangt nu af van de gemeente, die een nieuwe eigenaar zoekt voor de hond. Er loopt nog een bodemzaak bij de rechtbank, waarvan nog niet duidelijk is wanneer deze wordt behandeld.

Esther kreeg de hond begin mei enige tijd terug, zodat ze een training kon volgen met het dier. Maar na de training werd de hond opnieuw in beslag genomen en zit hij sindsdien in een kennel. De komende weken wordt gezocht naar een nieuw baasje voor de hond.

Een woordvoerder van de gemeente laat weten dat de gemeente inderdaad bezig is om een poging te doen een nieuwe eigenaar te vinden voor de hond. Volgens Esther blijkt uit de brieven (begin juli) van de gemeente dat onduidelijk is hoe lang de gemeente daar de tijd voor neemt, voordat alsnog overgegaan kan worden tot euthanasie. “Eerst staat er twee weken, verderop staat er tien weken”, stelt Esther.

De woordvoerder van de gemeente laat weten niet vooruit te willen lopen op een eventuele beslissing tot het afmaken van de hond.

Eigenaresse wil hond terug: ‘Ik wil niet nog meer incidenten’

De eigenaresse is het daar niet mee eens. Via een petitie, gericht aan burgemeester Koen Schuiling, probeert Esther de hond terug te krijgen.  “De hond is getest bij de Universiteit van Utrecht en heeft bij de Stichting Hond in Nood een training met mij gevolgd. Niemand daar snapt waarom Cooper zou moeten worden afgemaakt”, stelt de (voormalige) bazin van Cooper. Toch besluit de gemeente nu dat er een andere eigenaar moet gaan komen.”

Esther stelt dat in Utrecht, waar de gemeente de hond liet onderzoeken, ook een oordeel is geveld over haarzelf als bazin. Volgens haar is dat onrechtmatig gedaan en is haar geschiktheid als eigenaar slecht beoordeeld op basis van ‘aannames’ rond de incidenten.

De eigenaresse vraagt Schuiling in de petitie om de hond niet naar een andere eigenaar te brengen, maar terug te geven aan haar. “Een nieuwe eigenaar gaat Cooper onderschatten. Hij is heel lief, maar je onderschat zijn jachtinstinct. Dat is een risico voor een nieuwe baas. Die gaat hem ook onderschatten en dan gebeurt er misschien weer een incident. Hij moet juiste begeleiding hebben en altijd gemuilkorfd en aangelijnd zijn. Ik ben verantwoordelijk voor hem en ik wil niet nog een ongeluk. Hij mag nooit meer los. Daarom ben ik de beste baas voor Cooper.”