De wijk Hoornse Meer is sinds dit weekend een muurschildering rijker. Het watersporthuis Teuntje de Slak is de afgelopen twee maanden verfraaid. Een gesprek met kunstenaar Jelle Albers die zijn handtekening zette onder het werk.
Hoi Jelle! Gisteren vond de officiële onthulling plaats. Ben je tevreden met het eindresultaat?
“Als je aan zo’n kunstwerk begint is het altijd spannend. De uitdaging zat hem in het materiaal. Het kunstwerk is aangebracht op oude zeecontainers. Deze containers hebben niet een heel mooi egaal oppervlakte. Daar heb ik op ingespeeld door niet al te gedetailleerd te werk te gaan. Uiteindelijk, als ik naar het eindresultaat kijk, dan viel de opdracht mij mee. Wat ik gemaakt heb past op de plek, het past bij de sfeer en het is gelukt om mijn eigen grenzen weer wat te verleggen.”
Met jou hebben we het vandaag over het kunstwerk in de Hoornse Meer. Het volledige verhaal is dat er ook aan de Canadalaan een kunstwerk is gerealiseerd. De locaties en de kunstenaars zijn door de wijkbewoners zelf gekozen met als doel om de wijken te verfraaien. Hoe ben jij hier ingerold?
“Dat is wel een mooi verhaal. Ik werd benaderd door iemand die bij VRIJDAG werkt. Er werd verteld dat er door de gemeente een project was opgezet en dat men op zoek was naar kunstenaars. Uiteindelijk zijn er meerdere kunstenaars uitgenodigd. Eind-april vond er een pitch plaats. Elke kunstenaar kon laten zien wat hij of zij in huis heeft. Dat ik werd gekozen, dat heeft mij wel heel blij gemaakt. Voor mij was het een soort bevestiging dat ik op de goede weg ben.”
Er vond dus een soort competitie plaats waarbij men op zoek ging naar de beste kunstenaar voor dit project?
“Klopt. Dat was een bijzondere ervaring, want zoiets had ik nog niet eerder meegemaakt. Na deze selectie ben ik aan de slag gegaan met het ontwerp. Het moest aangebracht worden op het watersporthuis. Er is veel overleg geweest met de beheerder van dit gebouw omdat je toch iets aan gaat brengen op zijn gebouw. Maar er was ook een duidelijke wens vanuit de buurt. Dus daar heb ik tussen moeten schipperen.”
Was dat een uitdaging?
“De uitdaging zat hem vooral in de afstand. Het gebouw Teuntje de Slak staat niet direct in de wijk. Er is afstand. Dus hoe ga je de verbinding met de wijk leggen en hoe ga je dát maken wat de eigenaar leuk vindt en ook waar de wijk enthousiast van wordt. Vanuit die basis ben ik gaan ontwerpen. Het uiteindelijke ontwerp heb ik gedeeld met de kunstcommissie en zij waren direct enthousiast. Begin-mei ben ik begonnen met het aanbrengen van het kunstwerk. En gisteren vond dus de presentatie plaats. Het realiseren van het kunstwerk ging ook heel voorspoedig omdat ik het best wel getroffen heb met het weer. En wat heel leuk was, is dat tijdens het proces buurtbewoners regelmatig even langs kwamen om te kijken. Er was veel betrokkenheid vanuit de wijk bij het project.”
We houden de spanning er een beetje in. Maar wat heb je gemaakt?
“Ik heb een abstracte interpretatie van het Hoornsemeer gemaakt. Ik heb geprobeerd om de sfeer van het Hoornsemeer in zomertijd aan te brengen op het gebouw. Dan moet je denken aan de reuring. Parasols, bootjes, mensen die aan het zonnen zijn. Ik heb gebruik gemaakt van frisse en fruitige kleuren met veel roze en blauw. Het werk laat het bovenaanzicht zien.”
Je hoopt natuurlijk dat zo’n kunstwerk zo lang mogelijk te zien zal zijn. Maar dat lijkt me op deze plek wel een uitdaging met de invloeden van zon, wind en water …
“Klopt. Om die reden hebben we een beschermlaag aangebracht. Daarmee hopen we dat we het kunstwerk langer in leven kunnen houden. Zonder bescherming zou dit werk het denk ik drie jaar uitzingen. Met deze beschermlaag zou het de vijf jaar moeten kunnen halen. Maar dat is afwachten.”
Je komt over als een sympathieke en bevlogen jongeman. Maar wie is Jelle Albers precies?
“Ik ben 26 jaar en ik ben opgegroeid in Warffum. In dit dorp heb ik de Havo gevolgd. Van jongs af aan heb ik interesse in kunst en illustreren. Het is begonnen met de illustraties in de boeken van Roald Dahl. Dat vond ik prachtig. Ik ging dat zelf met potlood na doen. Sindsdien is de interesse gebleven. Enkele jaren geleden heb ik Quinten van Duuren uit Ten Boer leren kennen. Hij is een graffiti-artiest. Hij heeft me kennis laten maken met de verfspuitbus. Daarmee is er voor mij een compleet nieuwe wereld open gegaan. Hij heeft me laten zien wat je er allemaal mee kunt. Ik was zo enthousiast dat ik er mee ben doorgegaan. En nu sta ik hier.”
Dit klinkt als een voorbeeld van op het juiste moment de juiste persoon tegen komen …
“Absoluut. Als ik Quinten niet had leren kennen dan had ik dit kunstwerk nu niet gemaakt en hadden wij elkaar nu niet gesproken. Dus ja. Ik ben best wel trots dat het soms allemaal zo mooi kan lopen.”
