Het Groningse leven van vroeger in openluchtmuseum Het Hoogeland in Warffum

Soms hoef je voor mooie vakantie-ervaringen niet het vliegtuig te pakken. Groningers die op zoek zijn naar een leuk uitstapje in de buurt kunnen bijvoorbeeld naar het openluchtmuseum Het Hoogeland gaan in Warffum.

Het openluchtmuseum Het Hoogeland bestaat uit 22 verschillende huisjes, allemaal nog in de stijl van honderd jaar geleden. Ook de tuinen eromheen ademen de sfeer van het vroegere leven in een Gronings dorp. Er is een oude schoolklas, arbeiderswoningen en bijvoorbeeld ook een gasthuis uit de achttiende eeuw dat ooit in de stad stond.

“Het gasthuis is in 1969 hier weer opnieuw opgebouwd”, zegt adjunct-directeur Margriet Dijk. “Het stond op de hoek van de Kostergang en de Battengang. Het heeft plaats moeten maken voor de bouw van het politiebureau aan de Rademarkt.”

Het gasthuis was bedoeld voor alleenstaande vrouwen. Om daar te kunnen wonen, moesten zij als tegenprestatie werk verrichten, zoals stenen kloppen voor nieuwe wegen, kleding repareren en stoven zetten in de kerk (een soort bakje waarin hete kooltjes werden gestopt voor voetverwarming).

Fongers fietsen

Helemaal aan de rand van het terrein, aan de noordkant, is ook iets typisch Gronings te zien: Groningse rijwielen van Fongers in een fietswerkplaats. “Fongers fietsen werden in de stad gemaakt, maar Albert Fongers is geboren in Warffum”, zegt Dijk.

Een smit maakte doorgaans hoefijzers voor de paarden, maar door de modernisering van de landbouw moesten zij nieuw werk vinden. Dijk: “Veel smeden zijn daarom rond 1900 een autobedrijf gestart of ze zijn fietsenmaker geworden. Dat hebben we met deze werkplaats willen nabootsen.”

Stad en platteland

‘Stuutsiekoorn’, wat is dat? Het is het Groningse woord voor corduroy, ook wel bekend als ribfluweel. Het was een veelgebruikt materiaal voor werkkleding in Groningen, zowel in de stad als op het platteland. In het museum hangt een werkbroek die gerepareerd is met lapjes cordoroy.

“Deze hebben we gekregen en dat is best wel uniek”, zegt Dijk. “Werkkleding werd in die tijd afgedragen en bijna nooit voor zo’n lange periode bewaard. Hier kun je echt mooi zien hoe sterk het materiaal is. Een typisch kledingstuk van de Groningse arbeidsklasse.”