Bij De Fontein aan de Eikenlaan is het afgelopen jaar hard gewerkt om een buurttuin aan te leggen. In september, tijdens Nationale Burendag, vindt de officiële opening plaats. Volgens Els Struiving moet er tot die tijd nog veel werk gedaan worden.
Hoi Els! Het idee om een buurttuin aan te leggen is nog niet zo heel lang geleden ontstaan hè?
“Het is allemaal begonnen met een oproepje van de kerkelijke gemeente van PKN De Fontein. Zij zochten mensen om de tuin, aan de achterzijde van de kerk, te kunnen onderhouden. Dit gedeelte bestond uit een grasveld en een aantal perkjes. Daar heb ik mij, samen met een aantal andere mensen voor aangemeld. Maar na enige tijd kwam de vraag op tafel te liggen of we wellicht niet nog wat meer met de tuin konden doen. Over dat vraagstuk werd ook al wat langer gesproken en nagedacht. Recent zijn er ook al wat initiatieven genomen zoals het planten van appelbomen en dahlia’s. Maar wij dachten dat er meer mogelijk zou zijn.”
Jullie zagen een buurttuin voor jullie …
“Klopt. Een naam die ik zeker even wil noemen is die van Ruth Pruis, de buurtpastor van De Fontein. Zij werkt heel hard om de kerk naar de buurt toe te openen. Een mooi voorbeeld is het vestigen van een huisartsenpraktijk in de kerk. Door haar inzet zijn meerdere mensen harder gaan lopen. In geval van de tuin zijn we om tafel gaan zitten en hebben we gezegd te gaan kijken hoe ver we kunnen komen. We hebben fondsen aangevraagd en dat is eigenlijk heel succesvol geweest. Na een aantal maanden hard werken konden we aan de slag om inderdaad een buurttuin aan te leggen.”
Hoe ziet de buurttuin er uit?
“Als je in een groep ergens aan gaat werken dan kunnen de voorkeuren best wel ver uit elkaar liggen. De één ziet een moestuin voor zich met allemaal eetbare planten. Een ander wil er mooie bloemen zien en weer een ander vindt paardenbloemen geen onkruid. Iedereen heeft zijn wensen. We zijn op zoek gegaan naar een gemiddelde. Wat we gedaan hebben is het aanleggen van een pad. Dat kostte best wel wat. De gemeente heeft een mooi bankje geplaatst. Bestaande borders hebben we leeggeruimd, er zijn stapelmuurtjes gebouwd, houtsnippers gehaald en eerder geplaatste fruitboompjes verplaatst naar een betere standplaats waar ze het inmiddels ook al veel beter doen.”
Is het daarmee nu klaar?
“Nee. We hebben hele mooie vorderingen gemaakt. De komende maand gaan we vrolijk verder met het verder aanplanten en verder inrichten. Maar wanneer je fondsen aanvraagt moet je ook een einddatum noteren. Een moment dat mensen langs kunnen komen om te kijken wat er met de geldbedragen is gerealiseerd. Ons leek de Burendag een heel mooi moment. Ondanks dat er dan al heel veel te zien zal zijn, is het dan nog niet af. Maar geldt dat niet sowieso voor een tuin? Ik denk dat het nooit af is. Je plant bepaalde planten die het uiteindelijk op die plek niet goed doen. Ik denk dat je altijd blijft puzzelen en dat je altijd het gevoel hebt dat het mooier en beter kan.”
Uiteindelijk is het de bedoeling dat er in de Buurttuin ontmoet kan worden?
“Dat is één van de doelen. En weet je wat zo leuk is? Ondanks dat het nog niet klaar is, zijn er nu al mensen die er even hun rust zoeken. De Eikenlaan is een behoorlijk drukke straat. Maar in onze tuin kun je even tot jezelf komen en is de drukte op afstand. Uiteindelijk willen we een tuin die gastvrij is voor mensen maar die ook schuilplekken en voedsel biedt aan bijen, vlinders, egels en vogels. Een rust- en ontmoetingsplek voor bezoekers van de kerk, huisarts en patiënten, Pieterpadlopers, schoolkinderen en toevallige passanten.”
Ik kan me voorstellen dat er in andere wijken en dorpen jaloers wordt gekeken …
“We zouden het geweldig vinden als onze tuin navolging krijgt. Ik denk dat een tuin een hele mooie plek is waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Dat kan in de tuin maar bijvoorbeeld ook door onze tuingroep. Op welke dinsdag gaat een groep mensen van 09.30 tot 12.00 uur in de tuin aan het werk. Mensen uit omliggende wijken zijn van harte welkom om op die dag te komen helpen als hen dat leuk lijkt.”
