Bente uit Stad en Cindy uit Sappemeer hebben afgelopen week in een rolstoelbakfiets met hun hulphonden Entli en Danja de Elfstedentocht afgelegd. Een monstertocht voor het goede doel die volgens Bente Wepster door de weersomstandigheden niet makkelijk werd gemaakt.
Hoi Bente! Inmiddels ben je samen met je hulphond weer veilig terug in Groningen want de tocht is volbracht hè?
“Klopt! Afgelopen zondag zijn we gefinisht in Leeuwarden. We kijken terug op een hele bijzondere ervaring. Vorige week woensdag vond de start plaats waarbij de eerste etappe ons naar Dokkum bracht. Onderweg hadden we het meest vreselijke weer dat je maar kunt bedenken: regel, hagel, onweer, windstoten. Het was voor ons, en ook voor de honden, heel erg bikkelen.”
In Friesland werd afgelopen week de Onbeperkte Elfstedentocht gehouden. Deze werd georganiseerd door stichting Leef! Deelnemers konden wandelend, op de fiets, de tandem, handbike of met welk hulpmiddel dan ook meedoen. Hoe was de organisatie?
“Daar ben ik nog steeds van onder de indruk. Het was echt indrukwekkend goed. Onderweg was er een goede bewegwijzering, er waren motoragenten die voor een goede begeleiding zorgden en er waren voldoende pauzeplekken. En op de eerste dag, toen het zo regende, waren er genoeg opwarmplekken. En wat heel fijn was, is dat er een materiaalwagen mee reed. Als je pech had met je scootmobiel of rolstoel, dan kon je bij deze wagen aankloppen. Het zorgde daarmee voor een zorgeloze deelname. Als er wat gebeurde, dan wist je, het komt goed. En dat gaf de gelegenheid om te genieten van de prachtige route.”
Samen met Cindy hebben jullie in een rolstoelbakfiets de tocht volbracht met gedurende tocht de beide hulphonden in de bakfiets …
“Wat een prestatie hè? Wat heel mooi was, is dat er onderweg veel mensen waren die de deelnemers aan deze tocht aanmoedigden. Sommige mensen stonden verschillende keren langs de route. Dat leverde mooie gesprekken op. Deze mensen zeiden, oh, we zien de honden genieten. Ze hebben het naar hun zin. Wij wisten van tevoren dat Entli en Danja dit konden. Maar soms is het moeilijk om passanten te overtuigen, dat de honden dit kunnen. Op de laatste dag stonden we even te praten, de honden waren moe geworden, en gingen toen slapen in de bakfiets. Dat zegt genoeg hè?”
Jullie namen deel om geld in te zamelen voor het goede doel …
“Klopt. Zowel Cindy als ik zijn afhankelijk van een hulphond om te kunnen functioneren in de samenleving. Helaas gebeurt het nog te vaak dat hulphonden, en daarmee ook hun baasjes, worden geweigerd op openbare plekken zoals horeca, supermarkten en andere winkels. De afgelopen periode hebben we heel veel ondernemers in de noordelijke provincies benaderd. Een aantal supermarkten zijn daardoor een statiegeldactie begonnen. Ook hebben verschillende horecazaken een donatie gedaan en mensen hebben geld gegeven. Inmiddels hebben we ongeveer 4.300 euro opgehaald. Maar dat bedrag groeit nog.”
Hoe bedoel je dat?
“We hebben dus de statiegeldactie. Dat bedrag moet er nog bij opgeteld worden. Daarnaast kunnen mensen nog doneren. En er is een zegelactie. Een supermarkt, die zegeltjes weggeeft aan klanten bij het kopen van boodschappen, heeft gezegd dat elke honderd zegeltjes 2,50 euro aan cash oplevert. We hebben zo’n vierduizend zegeltjes te pakken. Afgelopen week zijn we op een avond met dertig vrijwilligers bezig geweest om alle zegeltjes in te plakken. Dus die bedragen komen er nog bij. En vervolgens gaan we het geldbedrag overhandigen aan KNGF Geleidehonden. Dit geld gaat gebruikt worden om één jaar opleiding van een hulphond te betalen.”
Slecht weer op de eerste dag. Hoe is het op de resterende vier dagen gegaan?
“Ook op de tweede dag, van Dokkum naar Franeker, hadden we in de ochtend last van regen en harde wind. Daarna brak de zon door en hadden we de rest van de route prachtig weer. Deze week ben ik weer aan het werk gegaan en mensen zeiden dat het leek alsof ik in Griekenland was geweest, zo bruin ben ik geworden. Ja, dat is de combinatie van zon, wind en water. Wij hebben echt genoten. Een hele mooie route. Vooral de route van Workum via Gaasterland naar Sloten. Daar is het echt prachtig. De combinatie van bos en water. Heel mooi.”
Op zondag kom je dan over de finish. Ik kan me voorstellen dat dat iets doet …
“Absoluut. Dat is ontlading. Er was familie aanwezig bij de finish. En andere familieleden hadden er voor gekozen om op de laatste dag met ons mee te fietsen. Het moment dat je met luid applaus over de finish komt, dat is kippenvel. Dat is prachtig. Dat we dit met de honden hebben kunnen doen, dat is fantastisch. We zijn heel trots en we kijken terug op een hele mooie week.”
Mensen die nog willen doneren kunnen terecht op deze pagina. Het geldbedrag wordt binnenkort overhandigd aan KNGF.
